ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ: «Αισθάνομαι ευλογημένος, στον Ολυμπιακό βρήκα την Ιθάκη μου»

Με φόντο τα τρόπαια που έχει κατακτήσει με τον Ολυμπιακό και την οικογένειά του σύσσωμη, ο Βασίλης Σπανούλης αποχαιρέτησε το μπάσκετ, στην κοινή συνέντευξη τύπου που έδωσαν με τους Προέδρους των «ερυθρολεύκων», κ. Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο.

Aναλυτικά όσα δήλωσε ο Βασίλης Σπανούλης:

«Καλησπέρα, ευχαριστώ όσους είστε εδώ να με τιμήσετε με την παρουσία σας, για μένα ήταν ένα πολύ μεγάλο ταξίδι όλο αυτό στον χώρο του μπάσκετ. Έμαθα πράγματα σαν άνθρωπος, καλλιέργησα το σώμα μου και το μυαλό μου, έκανα μία πολύ όμορφη οικογένεια, έζησα στιγμές που δε φανταζόμουν και είχα ψηλούς στόχους. Ποτέ στη ζωή μου δε φανταζόμουν όλα αυτά, ήταν κάτι σαν παραμύθι για μένα. Το ταξίδι είχε και καλές και άσχημες στιγμές, οι άσχημες με σκληραγώγησαν, με έκαναν καλύτερο άνθρωπο και παίκτη και στο τέλος με έκαναν να χάσω τα μαλλιά μου.

Υπήρχαν στιγμές που δεν ήμουν ο καλύτερος συμπαίκτης, ήμουν πολύ πιεστικός και το έκανα πάντα για το καλό της ομάδας, για να πετυχαίνουμε τους στόχους μας, με ειλικρίνεια σεβασμό και εκτίμηση. Στην πορεία μου όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα να έχω αρχές, να είμαι ένας σωστός άνθρωπος πάνω από όλα. Στο τέλος της ημέρας το πιο σωστό πράγμα που κατάφερα και το βλέπω τώρα, είναι το ότι ενέπνευσα πάρα πολλά παιδιά να είναι μαχητές και να μην τα παρατάν ποτέ. Αυτή ήταν η φιλοσοφία μου, να μην τα παρατάω ποτέ, μαζί με τους συμπαίκτες μου και την ομάδα.

Ξεκίνησα στη Λάρισα, το Μαρούσι, τον Παναθηναϊκό, ΝΒΑ και πάλι Παναθηναϊκό, πάντα έδινα το 100% αλλά στον Ολυμπιακό βρήκα την Ιθάκη μου, ταίριαξε στην ιδιοσυγκρασία μου. Αγάπησα και αγαπήθηκα από τον κόσμο και με γεμίζει με υπερηφάνεια. Ο κόσμος δε σε αγαπάει μόνο σαν παίκτη, αλλά και σαν άνθρωπο. Στο τέλος της ημέρας ήξερα ότι ήμουν ειλικρινής και πάντα δούλευα για την ομάδα.

Ευχαριστώ τους προέδρους για την άψογη συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια. Υπήρχαν εντάσεις όπως σε όλες τις οικογένειες, αλλά μέσα από αυτές θέλαμε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό. Ευχαριστώ όλους τους συμπαίκτες, τους προπονητές που με βοήθησαν ο κάθε ένας να εξελιχθώ ως άνθρωπος και παίκτης. Είχα σεβασμό προς τον κάθε έναν και πάντα, αν ξέφευγαν οι καταστάσεις, είχα το θάρρος να παραδεχτώ ένα λάθος και να προχωρήσουμε.

Ευχαριστώ την οικογένειά μου, τη γυναίκα μου που πάντα προσπαθούσε να τα έχει όλα έτοιμα, να είναι δίπλα στις δύσκολες στιγμές. Τα παιδιά μου πάντα είχαν μια ερώτηση για τα παιχνίδια, τον αδερφό μου, τον μάνατζέρ μου τον Μίσκο που πάντα ήταν δίπλα και βοήθησε να γίνει η μεταγραφή στον Ολυμπιακό που άλλαξε και τη δική μου ιστορία και μεγάλωσε αυτό που είχα στο μυαλό μου. Πραγματικά είμαι πολύ περήφανος και γεμάτος. Όταν τελειώνουν οι αθλητές το μπάσκετ έχω ακούσει διάφορα πράγματα, για κατάθλιψη, εγώ νιώθω γεμάτος, το τερμάτισα. Έδωσα και την ψυχή μου, τη ζωή μου, ήμουν και υγιής και τραυματίας, προσπάθησα, σηκώθηκα και νιώθω πολύ γεμάτος και περήφανος για την καριέρα που έκανα. Οι περισσότεροι έχουν χαρτάκια, εγώ τα λέω από το μυαλό μου. Συγγνώμη αν είπα κάτι παραπάνω, μίλησα από την καρδιά μου».

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος είπε: «Καλησπέρα και από μένα, ευχαριστούμε πολύ που είστε εδώ. Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε και όχι να αποχαιρετήσουμε τον Βασίλη. Είναι δύσκολη στιγμή, αλλά θα θυμηθούμε τα όμορφα. Είναι ο μεγαλύτερος αθλητής στην ιστορία του Ολυμπιακού και του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ζήσαμε μαγικές, ανεπανάληπτες στιγμές, μακάρι να τις ξαναζήσουμε. Αν δείτε τις φωτογραφίες στα αποδυτήρια θα καταλάβετε για τι μιλάμε. Εννοείται ότι ο Βασίλης είχε τη βοήθεια των συμπαικτών και του οργανισμού που ήταν δομημένος για τον Βασίλη και τον στήριζε. Ήταν κατάσταση μοναδική στα χρονικά. Είναι καταπληκτικός άνθρωπος, τον θαυμάζουμε για τις αξίες και όσα προσέφερε στον Ολυμπιακό.

Η ιστορία με τον Βασίλη ξεκίνησε το 2010 μετά τον τρίτο τελικό με τον Παναθηναϊκό, τον χαμένο τελικό. Όλοι ξέρετε τι είχε γίνει εκεί. Ο Ολυμπιακός είχε πολύ καλή ομάδα, το 2009 πήγε τελικό, το 2010 Φ4, είχε καλούς παίκτες αλλά στην Ελλάδα δεν μπορούσε να πετύχει τους στόχους του. Καθίσαμε και σκεφτήκαμε πως πρέπει να δράσουμε σε αυτά που βλέπουμε και βιώνουμε. Η στρατηγική απόφαση ήταν να πάρουμε τον καλύτερο παίκτη του Παναθηναϊκού στην καλύτερη ηλικία. Είχαμε τον Τεόντοσιτς, τον Παπαλουκά, υπήρχε θέμα για το που θα παίξει ο Βασίλης. Αποφασίσαμε να κάνουμε το μεγάλο χτύπημα. Ο Βασίλης είχε πολύ υψηλό κίνητρο και αυτά που έζησε δε θα τα ζούσε σε άλλη ομάδα. Κούμπωσε η επιθυμία μας να κάνουμε πρώτο τον Ολυμπιακό σε Ελλάδα και Ευρώπη με τον Βασίλη που ήθελε να είναι ηγέτης.

Η σχέση ξεκίνησε δύσκολα, λόγω της παρουσίας στον Παναθηναϊκό ήταν δύσκολο να γίνουν οι επαφές, φτάσαμε σε αδιέξοδο τον Ιούλιο του 2010. Τότε ζούσαμε στη Βοστώνη με την οικογένειά μου. Λίγο πριν γίνει η τελική επιστροφή μιλήσαμε με τον Παναγιώτη και είπαμε να κάνουμε τη μεγάλη κίνηση. Ήταν Σάββατο και Κυριακή έφτασα στην Αθήνα, τότε υπογράψαμε το πρώτο από τα πολλά συμβόλαια. Καθυστέρησε να φανεί η κίνηση, ο Βασίλης βίωσε αμφισβήτηση και άκουσε πολλά εντός και εκτός οργανισμού, αλλά απέδειξε με την αξία του ποιος είναι.

Ο Ολυμπιακός κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης και έμεινε εκεί για μια δεκαετία. Ο Βασίλης δε δίστασε να ηγηθεί μιας ομάδας με μικρό μπάσκετ. Τη δεκαετία από το 2010 ο Ολυμπιακός είχε τον μικρότερο προϋπολογισμό. Οι υπόλοιποι είχαν πενταπλάσιο μπάτζετ. Αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Είμαστε πολύ περήφανοι για όσα πετύχαμε με τον Βασίλη αρχηγό».

Παναγιώτης Αγγελόπουλος: «Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τον μεγαλύτερο παίκτη του Ολυμπιακού και έναν εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη, πρώτος σε πόντους και ασίστ. Είμαστε τυχεροί που ζήσαμε την εποχή του. Βάζαμε λεφτά από το 2004, τις μετοχές της ομάδας τις πήραμε το 2009 και το 2010 πήραμε τον Βασίλη. Γύρω του χτίστηκε το πνεύμα refuse to lose, χωρίς το μεγάλο μπάτζετ, σε συνεργασία με καλούς συμπαίκτες και κορυφαίους προπονητές. Χτίστηκε το back to back, οι τελικοί, τα πρωταθλήματα. Αναλογικά της αξίας του Μπίλη και των ομάδων πήραμε λιγότερα από όσα αξίζαμε. Είμαστε σε μία νέα σελίδα, υπάρχει ένας συμβολισμός. Πιστεύω θα ξαναπάμε σε Φ4, δεν ξέρω αν θα πάρουμε το τρόπαιο. Πολύ δύσκολα θα ξαναγίνουν έτσι όπως έγιναν τα πράγματα. Δεν αναφέρομαι μόνο στο 12 και το ’13, αλλά και τους ημιτελικούς του ’15 και του ’17. Οι άλλες ομάδες είχαν παικταράδες. Η πειθαρχία του και η αγωνιστική του αξία κάναν καλύτερους τους συμπαίκτες, αυτό που ζήσαμε και τα επόμενα χρόνια θα είναι σημείο αναφοράς».

Ακολούθησαν ερωτήσεις:

Για την κορυφαία του στιγμή: «Είναι σα να διαλέγω ένα από τα παιδιά μου. Είναι δύσκολο να πω μόνο μία. Σαν πρώτα μου έρχονται το ευρωπαϊκό του ’12 και το πρωτάθλημα του ’16. Το ένα γιατί έτσι ξεκίνησαν οι τίτλοι μας και το άλλο γιατί έγινε με φοβερό τρόπο στην έδρα του αντιπάλου και πηραμε το πρωτάθλημα».

Πώς πήρε την απόφαση να αποσυρθεί: «Ήταν κάτι που είχε περάσει από το μυαλό μου, τον τελευταίο χρόνο ταλαιπωρήθηκα από δύο σοβαρούς τραυματισμούς που δεν είχα ποτέ. Ήμουν τυχερός και ευχαριστώ τον Θεό. Τελικά κάποια στιγμή βγήκαν όλα μαζί. Μου είπε ο Θεός πώς να τα αντέξεις όλα αυτά. Το πάλεψα αλλά είναι η φυσική εξέλιξη. Πάντα ήθελα να βοηθάω όσο περισσότερο μπορώ. Με το πέρασμα του χρόνου αυτό δεν μπορεί να γίνει. Ήθελα να με θυμούνται όπως είμαι στα καλύτερά μου χρόνια. Δεν ήθελα να λουφάρω, δεν έχω μάθει να κλέβω στις προπονήσεις ούτε να πάρω τον ρόλο ενός άλλου παιδιού. Αφού δεν μπορούσα να ηγηθώ όπως εγώ ξέρω, αυτό ήταν το καλύτερο για μένα και την ομάδα μου».

Σου έμεινε ένα κενό επειδή δεν είχε κόσμο στο αντίο σου;: «Όχι, είμαι πάρα πολύ γεμάτος. Μακάρι άλλος αθλητής να νιώσει την αγάπη του κόσμου έστω στο μισό που το έζησα. Το λέω με ταπεινότητα, πραγματικά είμαι πάρα πολύ γεμάτος. Δυστυχώς δεν ξέρουμε τι θα γίνει με την πανδημία. Έγινε όπως έγινε, δε θα μείνω στον έναν χρόνο που ήταν έτσι αλλά στα τόσα που πέρασαν και ήταν γεμάτα γήπεδα. Την έζησα την αγάπη του κόσμου ακόμα και στο σπίτι μου. Ευχαριστώ τον Θεό πραγματικά.»

Τι θα κάνει από εδώ και πέρα: «Δεν κόμπιασα καθόλου γιατί είμαι αυθόρμητος και λειτουργώ με το ένστικτο αρκετές φορές. Έτσι το σκέφτηκα, ξεκίνησα να παίζω στις αλάνες της Λάρισας και βρέθηκα στη μεγαλύτερη σκηνή να ζω παραμυθένια πράγματα. Όσο για το τι θα κάνω, έχω αρκετά πράγματα στο μυαλό μου, το μπάσκετ κυλάει στο κορμί μου, θα είμαι ανοιχτός όταν είναι η κατάλληλη στιγμή».

Αν θα έφευγε ποτέ από τον Ολυμπιακό: «Έχουμε κάνει 5 συμβόλαια, από 4 ώρες το καθένα, γύρω στις 20 ώρες κάθισα με τους προέδρους. Για μπάσκετ μιλήσαμε 5-6 λεπτά, μιλούσαμε για θέματα προσωπικά και της ομάδας. Δεν υπήρξαν δυσκολίες, υπήρχε σεβασμός και μία χημεία που τα κάλυπτε όλα αυτά. Πολύ γρήγορα βρισκόταν η λύση, για μένα ήταν πάντα θέμα χρόνου να ανανεώσω. Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου να μην ανανεώσω, άσχετα με τις πολλές προτάσεις που είχα. Πάντα πίστευα ότι θα τα βρούμε».

Γιώργος Αγ.: «Ο Βασίλης είχε προτάσεις αλλά αποφάσισε σωστά για αυτόν και την ομάδα. Η πόρτα του Ολυμπιακού είναι πάντα ανοιχτή για τον Βασίλη. Θα έχει πολλές προτάσεις, είναι νέος, για το μπάσκετ έφτασε το τέλος αλλά θα κάνει πολλά όμορφα πράγματα στη ζωή του».

Ποια άστοχα σουτ θα ήθελε να ξανασουτάρει: «Αυτό με την Αργεντινή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. Με πόνεσε και ήθελα πολύ να το πετύχω. Στον Ολυμπιακό ήμουν τυχερός και τις περισσότερες φορές έμπαινε η μπάλα, είχα την τύχη με το μέρος μου στα κρίσιμα. Στα σουτ που ήθελα να βάλω στον Ολυμπιακό ο Θεός με βοήθησε».

Για την εμπιστοσύνη στον εαυτό του μετά τα άστοχα σουτ: «Ήταν έτσι δομημένη η ομάδα που ειδικά εκείνες τις εποχές ένιωθα αυτοπεποίθηση και δεν κοιτούσα τι έκανα πριν. Συγκεντρώθηκα στο επόμενο σουτ. Εκείνες τις στιγμές πρέπει να είσαι ο εαυτός σου, δεν έχεις πολλά να σκεφτείς. Είχα την ευλογία και την τύχη να έχω καταπληκτικούς συμπαίκτες, παρά το μικρό μπάτζετ που είχαμε, χτίσαμε καταπληκτικές ομάδες και σχέσεις. Υπήρχαν και δύσκολες στιγμές και εντάσεις, κάναμε μουτράκια σαν ζευγαράκια και δε μιλούσαμε για καμία εβδομάδα. Είναι όπως μαλώνω με τη γυναίκα μου για το καλό του σπιτιού, έτσι με τους συμπαίκτες μου για το καλό της ομάδας. Τους ευχαριστώ, μερικοί είνια και εδώ, για τις καταπληκτικές στιγμες. Ήταν εξαιρετικοί στον ρόλο του. Τους ευχαριστώ που με ανέχτηκαν γιατι δεν είμαι ο πιο εύκολος άνθρωπος. Με υπέμειναν να μιλάω όλη μέρα για μπάσκετ. Είναι μια σχέση ζωής και για μένα το πολυτιμότερο τρόπαιο».

Σκέφτεσαι να ασχοληθείς με την προπονητική;: «Ευχαριστώ τον Αντετοκούνμπο για τα καλά του λόγια, είναι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας στον κόσμο αυτήν τη στιγμή. Μας χωρίζουν χρόνια αλλά είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί του. Τα παιδιά μου έχουν Αντετοκουνμπομάνια και είναι ωραίο να ακούνε τα τιμητικά του λόγια. Για μένα η μεγαλύτερη παρακαταθήκη είναι η έμπνευση που αφήνω με τη νοοτροπία και τον χαρακτήρα μου να ακολουθήσουν αυτά τα βήματα. Έχει περάσει από το μυαλό μου, αλλά είναι νωρίς. Θα ήθελα να προπονήσω τον Γιάννη. Ποιος προπονητής δε θα το ήθελε, αλλά το σκέφτομαι από αυτήν την ιδιότητα».

Για την αποθέωση στο σπίτι του: «Ήταν μοναδική στιγμή, ήμουν με παντόφλες και πήγα να κάνω τα παιδιά μπάνιο. Όταν είδα τον κόσμο να έρχεται σπίτι και να δείχνει την αγάπη του ένιωσα συγκινημένος, ένιωσα δέος. Ο κόσμος του Ολυμπιακού αγαπάει παθολογικά την ομάδα, είναι δύσκολος κόσμος αλλά αν κερδίσεις τον σεβασμό τους αγαπάνε παθολογικά τους παίκτες της ομάδας. Η σχεση είνια αμφίδρομη, η αγάπη δεν ήρθε εύκολα, είχα έρθει από τον αιώνιο. Σκεφτόμουν 24 ώρες πως θα πετύχουμε, αλλά αυτή η αγάπη χτίστηκε από το μηδέν και είναι πολύ δυνατή».

Παναγιώτης Αγ.: «Για τις στιγμές με τον Βασίλη διαλέγω τον τελικό του ’12, τα πέντε τρίποντα στον τελικό του ’13, η πρόκριση στον τελικό του ’15, το πρωτάθλημα του 2016 στην Ελλάδα και η πρόκριση στον τελικό της Κωνσταντινούπολης».

Γ.Αγγ.: «Ήταν τόσες και άλλες τόσες. Για να φτάσεις στον τελικό της πόλης υπήρχε ο ημιτελικός με την Μπαρτσελόνα, το ίδιο στο Λονδίνο. Οι στιγμές αυτές μένουν».

Ο πιο δυσκολος αντίπαλος: «Οι συμπαίκτες μου, ήξεραν τα πάντα για μένα, ήξεραν τα γούρια μου και με πείραζαν. Οι προπονήσεις μου έδιναν αυτοπεποίθηση, όταν έκανα δυνατές προπονήσεις με τους συμπαίκτες μου ήξερα ότι θα παίξω καλά».

Για το μπάτζετ της ομάδας του ’12: «Ήταν μια περίοδος που άλλαξε ριζικά η φιλοσοφία της ομάδας. Εγώ σαν παίκτης της ομάδας δεν πέτυχα την πρώτη χρονιά, άσχετα με το ότι κατακτήσαμε το κύπελλο. Θέλαμε και άλλους τίτλους. ΌΤαν άλλαξε το μπάτζετ είπα ότι πρέπει να παλέψουμε με αυτόν τον τρόπο, όλα για κάποιο λόγο γίνοτναι. Πάντα υπάρχει τρόπος να πετύχεις, απλά πρέπει να το ψάξεις μέσα σου. Ούτε εμείς περιμέναμε ότι θα πάρουμε ευρωπαϊκό και πρωτάθλημα. Με τις προσθήκες του Έισι και του Τζο ανεβήκαμε επίπεδο το ’12 και έγιναν αυτά που έγιναν».

Για την πρώτη ανανέωση: «Ήταν εποχές που με ήθελαν πολλές ομάδες, αλλά το όραμά μου στον Ολυμπιακό δεν είχε τελειώσει. Ήθελα να ολοκηρώσω όσα είχα σκεφτεί στον Ολυμπιακό».

Για το αν μετάνιωσε για κάτι: «Δεν μετανιώνω για λάθη γιατί πάντα τα συζητάω και βρίσκουμε τη λύση αργά ή γρήγορα. Είμαι ένας άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό και θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Ποτέ δεν έχεις εσύ δίκιο και οι άλλοι άδικο, υπάρχουν στιγμές που και εσύ έχεις άδικο αλλά πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες σου. Δεν υπάρχει καμία σκιά για την ομάδα τώρα που λείπω. Η ομάδα θα πετύχει και την υποστηρίζουμε με θέρμη και αγάπη. Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση. Ο Ολυμπιακός έχει μια εξαιρετική ομάδα. Δεν προσπάθησε κανείς να με μεταπείσει. Οι αποφάσεις μου είναι σκεπτόμενες. Θέλω να κοιμάμαι καλά τα βράδια. Ξέρω πότε να διακρίνω στον εαυτό μου τι μπορεί να κάνει και τι όχι και ποια είνια η στιγμή για να πάρει αποφάσεις. 

Με τους Έλληνες και τον κορμό, μην ονομάζω έναν έναν, χτίσαμε εκπληκτική σχέση και οικογένεια. Πάντα προσπαθούσαμε να βρούμε τη λύση. Στον Ολυμπιακό είχαμε μία καταπληκτική σχέση στα όρια της παρεξήγησης και για προσωπικά πράγματα, ακούγαμε ο ένας τον άλλον και σε σχέση με άλλες ομάδες είχαμε τεράστιο σεβασμό και στεναχωριόμασταν πάρα πολύ. Μία ήττα μας έπαιρνε μέχρι το πρωί, να βρούμε τα λάθη, τι φταίμε και αυτό δεν είναι εύκολο να το πετύχεις. 

Το πρωτάθλημα του ’17 με πείραξε, ήμασταν μπροστά στους τελικούς. Με στεναχώρησε που χάσαμε, πήγα με 40 πυρετό και δεν μπόρεσα να βοηθήσω την ομάδα και με πέιραξε».

Για την πρεμιέρα της Εuroleague: «Ή θα είμαι σπίτι να βλέπω το παιχνίδι ή στις κερκίδες του ΣΕΦ. 

Ήταν μία απόφαση που εγώ σαν αρχηγός και όλη η ομάδα οφείλαμε να τη σεβαστούμε και να ακολουθήσουμε. Συνήθως οι μεγάλες καριέρες και οι αθλητές που κάνουν μεγάλη καριέρα ποτέ δεν τελειώνουν όπως επιθυμούν. Σπάνια γίνεται με τον τρόπο που θέλουν. Κάτι γίνεται και όλα έρχονται διαφορετικά. Και τις τελευταίες χρονιές που δεν παίζαμε στο πρωτάθλημα η ομάδα έδωσε τον αγώνα της. Με το μπάτζετ που είχαμε την τελευταία δεκαετία προσπαθήσαμε, η ομάδα έφτιαξε παίκτες, φιλάθλους, αγάπησαν την ομάδα. Συνήθως οι ομάδες παίρνουν παίκτες από άλλες ομάδες για να πετύχουν. Εμείς κάναμε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει, παίρναμε παίκτες με κίνητρο από μικρότερες ομάδες ή πολύ μεγάλα ταλέντα 19-20 χρονών και με αυτούς πέρναμε τίτλους. Αν το σκεφτείς με ηρεμία είναι κάτι που δε γίνεται. Αυτό που έγινε τα τελευταία χρόνια, μπορεί να μην περάσαμε στα πλει οφ, δε σημαίνει ότι δεν παλέψαμε, δε μοχθήσαμε αλλά είναι νομοτελειακό ότι δε θα πετυχαίνεις πάντα».

Γ.Αγγ.: «Το μέχρι τέλους ήταν ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει η κατάσταση. Είναι ο κ.Λιόλιος εδώ και τον ευχαριστούμε. Πάμε στη νέα εποχή, κάποιος έπρεπε να πάρει την απόφαση. Μας στήριξαν και πήγε πολύ καλά».

Π. Αγγ.: «Το μέχρι τέλους είναι η καλύτερη απόφαση που πήραμε τα τελευταία χρόνια. Βλέπετε όσοι είστε στο μπάσκετ πως κάτι καλύτερο ανοίγεται».

Για το τι θα έλεγε στην ομάδα ενόψει της νέας σεζόν: «Πρέπει να γνωρίζουν σε τι ομάδα αγωνίζονται, πόσο πονέσαμε για να κάνουμε βαριά αυτήν τη φανέλα. Είναι άξιοι συνεχιστές τους πιστεύουμε, μία χρονιά κρίνεται από πολλούς παράγοντες. Το θέμα είναι να τελειώσεις ως οικογένεια. Για 24 ώρες το 24ωρο είμαι δίπλα τους ό,τι χρειαστούν. 

Θέλω να πω συγχαρητήρια στον κ. Λιόλιο, θέλουμε να δούμε ψηλά το ελληνικό μπάσκετ».

 

 

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News