Ολυμπιακός: Ο Μαρτίνς είναι μια πολυτέλεια

Οταν χτίζεις μία ομάδα με πρότζεκτ, ΄δηλαδή χωρίς «γκρέμισε – χτίσε» και το αγαπημένο του Ελληνα «φύγε εσύ, έλα εσύ», απολαμβάνεις πολλά προνόμια, που δεν είναι… της παρούσης να αναλυθούν.

Τη σπουδαιότητα του να έχεις νεανικό υλικό, με παίκτες φιλόδοξους, την έχουμε αναλύσει πολλάκις. Μεγάλη, όμως, είναι και η αξία του να κατέχεις, να αξιοποιείς και να διαμορφώνεις κατάλληλες συνθήκες για ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στο λεγόμενο «peak». Στα χρόνια γύρω από τα 30, δηλαδή. 

Την πρώτη μέρα του 2024 ο Ολυμπιακός έφερε στην Αθήνα τον Ζέλσον Μαρτίνς. Εναν εξαιρετικά δημοφιλή ποδοσφαιριστή, που θύμιζε αρκετές περιπτώσεις συναδέλφων του που έχουν περάσει από τα μέρη μας. Δηλαδή; Σπουδαίο ταλέντο, μεγάλες παραστάσεις, σαφής πτώση. Κυρίως λόγω τραυματισμών. Στοίχημα, εν ολίγοις. 

Οι Πειραιώτες πόνταραν στον βιρτουόζο εξτρέμ, που ακόμα δεν είχε γίνει ούτε 29, και ενάμιση χρόνο μετά μπορούν να αισθάνονται απόλυτα δικαιωμένοι. Τη σεζόν που μας πέρασε, ο γεννημένος στο Πράσινο Ακρωτήρι, Πορτογάλος, με τις μεταγραφές που συνολικά φτάνουν τα 55 εκατομμύρια, ήταν ο μοναδικός «κλασικός εξτρέμ» του ερυθρόλευκου ρόστερ. 

Ηταν εκπληκτικός. Οχι αψεγάδιαστος, αλλά εκπληκτικός. Μοναδικός στο ένας με έναν, ικανός τόσο στο ανοιχτό όσο και στο… στενό γήπεδο, προσέδωσε πολλά και μοναδικά χαρακτηριστικά στην ομάδα του Ολυμπιακού, που νωρίς στη σεζόν κατηγορήθηκε για έλλειψη φαντασίας.

Ο Μαρτίνς δεν είναι… Μιραλάς, ούτε Ποντένσε της δεύτερης θητείας. Δεν είναι, δηλαδή, ο πλάγιος που θα κινηθεί και σαν κυνηγός στο κουτί. Δε θα φτάσει μάλλον ποτέ τα 15 γκολ σε μία σεζόν, και ενίοτε θα… εκνευρίζει με τις λάθος επιλογές του. Ο Μαρτίνς, ωστόσο, παραμένει σπουδαίος για το ποδόσφαιρο της ομάδας του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Του Βάσκου, ο οποίος πιστώνεται (και) ότι κατάφερε να φέρει στα μέτρα του έναν παίκτη από αυτούς που συνήθως δε μπαίνουν σε «κουτάκια». 

Εκτός των άλλων, ο Πορτογάλος πρώην διεθνής πέρασε μια σεζόν με πολύ λίγους τραυματισμούς για τα δεδομένα του, αφού έγινε σωστή χρήση από την ομάδα και -κυρίως- πολύ σωστή δουλειά από τον ίδιο μαζί με τους γυμναστές. 

Φέτος θα είναι πολυτέλεια

Το καλοκαίρι που διανύουμε, το όνομά του έχει σχεδόν ξεχαστεί. Στα 30 πια, η αγορά δεν κάνει… «κρα» για τις υπηρεσίες του όπως για τους νεότερους του ρόστερ, ενώ κι εκείνον δεν τον «τρώει» η προοπτική να επιστρέψει σε ένα από τα μεγάλα πρωταθλήματα. Πήρε Κόνφερενς, πήρε νταμπλ και τώρα θα επιστρέψει στο Τσάμπιονς Λιγκ. 

Στον Ολυμπιακό, όμως, στόχος είναι πάντα η βελτίωση. Ετσι, είναι δεδομένο πως -εκτός του Καμπελά- θα αποκτηθεί τουλάχιστον ένας εξτρέμ, κλασικός, που ενδέχεται να στείλει στον πάγκο τον Μαρτίνς, δεδομένου του ότι ο Μεντιλίμπαρ αρέσκεται στο να παίζει με έναν εκ των Τσικίνιο ή Ροντινέι στην πλευρά, που δίνουν διαφορετικά στοιχεία.

Οι Πειραιώτες, δηλαδή, θα έχουν έναν παίκτη της αξίας, της ποιότητας και της κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο Ζέλσον ως… δεύτερη επιλογή για την πτέρυγα. Πολύ χοντροκομμένα, θα τον υπολογίζουν σε μεγάλο βαθμό ως αναπληρωματικό – ή τέλος πάντων όχι αναντικατάστατο. Αυτό είναι μία πραγματική πολυτέλεια, που πρέπει να αναγνωριστεί στο κλαμπ, καθώς και στον ίδιο τον ποδοσφαιριστή. 

Δεν είναι εύκολο για όλους να χαμηλώσουν το «εγώ» τους όπως εκείνος, ιδίως όταν φέρουν ένα βιογραφικό τόσο βαρύ όσο το δικό του. 

Πως το λένε στα social… «Appreciation post». Ετσι, γιατί καμιά φορά μέσα στη… ζάλη των μεταγραφών, ξεχνάμε τους υπάρχοντες πρωταγωνιστές. 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News