Νίκος Σαρίδης: Οι Αγγελόπουλοι καπέλωσαν τη χορηγία

Δεν κατέχω πολλά από μάρκετινγκ, αλλά δεν μου φαίνεται πολύ σόι αυτό που έκαναν χθες οι Αγγελόπουλοι.

Έχουν πάρει, που λέτε, χορηγία από μια εταιρεία νερών, η οποία ανήκει στη γνωστή εφοπλιστική οικογένεια Τσάκου. Κι αφού την έχουν κλείσει, οργανώνουν, κατά τα ειωθότα, τη σχετική παρουσίαση, επιλέγοντας μεγάλο ξενοδοχείο της Αθήνας. Ωστόσο, λίγη ώρα μετά, κανείς δεν ασχολείται με το trademark του νερού, και φυσικά δεν δίνει δεκάρα για το πώς γράφεται το προϊόν, αν είναι με πεζοκεφαλαία και αν έχει ένα ή δύο «r».

Όσοι, δε, ανοίγουν χάρτη, δεν το κάνουν για να εντοπίσουν τις πηγές του Γράμμου απ’ όπου τα νερά, αλλά για να δουν πού ακριβώς βρίσκονται το Μικρολίμανο, οι Τζιτζιφιές και το… άπειρο, εκεί που θέλουν, δηλαδή, να επεκταθούν οι ιδιοκτήτες του μπασκετικού Ολυμπιακού.

Κοινώς, ουδείς νοιάζεται για τη χορηγία και τους Τσάκους, αλλά όλοι επικεντρώνονται στη «βόμβα» περί ενιαίου παραλιακού μετώπου που ρίχνουν ο Παναγιώτης κι ο Γιώργος Αγγελόπουλος. Αντί να έχουμε, λοιπόν, αντίδραση απ’ το… Evian ή κάποια άλλη ανταγωνίστρια εταιρεία, έχουμε απ’ τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, που καταθέτει άμεσα τις απορίες και τις ενστάσεις του για τις αξιώσεις των «ερυθρόλευκων» αδελφών.

Αν ήμουν στη θέση του Νίκου Τσάκου, δηλαδή, κι εκπροσωπούσα την οικογένεια στο χθεσινό event, θα τους έλεγα (των Αγγελόπουλων) τίποτα για τον… γρύλλο τους! Εκτός και αν δεν ενδιαφέρονται, τελικά, ούτε οι Τσάκοι για το νερό τους…

Γιατί οι Αγγελόπουλοι δεν διαχώρισαν τις δύο ιστορίες, οργανώνοντας πρώτα μια αποκλειστική παρουσίαση της χορηγίας και κατόπιν, σε άλλη ημερομηνία, μια ξεχωριστή συνέντευξη Τύπου προκειμένου να μιλήσουν για το ΣΕΦ και για πιθανή ονοματοδοσία με την επωνυμία του νερού;

Οι ίδιοι το γνωρίζουν, πιθανόν κι όσοι τους συμβουλεύουν για επικοινωνιακά και διάφορα άλλα θέματα. Το… ανακάτεμα νερών κι εκμετάλλευσης του ΣΕΦ και του ευρύτερου χώρου είναι, πάντως, η μία διάσταση. Η άλλη διάσταση είναι ότι το παιχνίδι όσο πάει και χοντραίνει.

Τα μεγέθη, χωροταξικά, οικονομικά κ.λπ., ζαλίζουν τον απλό κόσμο, ενώ η «εξίσωση» περιλαμβάνει επιχειρηματίες, συμφέροντα, ίντριγκες, περιφέρειες, υπουργεία. Και δεν μιλάμε μόνο για τον Ολυμπιακό και το Φάληρο, απλώς με τους Πειραιώτες το εμπεδώνουμε.

Τις προάλλες, για παράδειγμα, η μισή Θεσσαλονίκη βγήκε στα χαρακώματα για τα… μάτια δύο πλουσίων, του Ιβάν Σαββίδη και του Τέλη Μυστακίδη, με τον Θανάση Κατσαρή να παίζει τελικά τον ρόλο της Ιφιγένειας που θυσιάζεται. Ακόμη να καταλάβουμε, βέβαια, τι έγινε εκεί. Ούτε μίλησε κανείς ανοιχτά για τον βαθμό εμπλοκής της κυβέρνησης.

Ο δε Μυστακίδης, παρότι κοντεύει ένας μήνας από τότε, δεν έχει βγει να μιλήσει. Προφανώς, το μνημόνιο που είχε υπογράψει με τον Κατσαρή για την κατασκευή της νέας Τούμπας πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων μετά την αλλαγή προέδρου στον Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κατατέθηκε χθες σε διαβούλευση και το νομοσχέδιο του Γιάννη Βρούτση. Ορίζει, λέει, μεταξύ άλλων, ποσόστωση για τις γυναίκες στους πρωτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους αθλητικούς φορείς. Θα πρέπει να εκπροσωπούνται στα διοικητικά συμβούλια των σωματείων τουλάχιστον σε ποσοστό 33%.

Κάτι μου λέει, όμως, ότι θα γεμίσουν οι διοικήσεις «γλάστρες», καθώς οι παράγοντες δεν θα βρίσκουν αληθινά ενδιαφερόμενες και θα επιστρατεύουν συζύγους, μπέιμπι σίτερ και θείες, ίσα ίσα για να πληροί ο σύλλογος τις προϋποθέσεις.

Προφανώς, ούτε η συγκεκριμένη επιταγή του νομοσχεδίου ούτε το όλον νομοθέτημα προκαλούν τεκτονικούς σεισμούς στο αθλητικό οικοδόμημα. Είναι, όμως, μία ακόμη ένδειξη ότι δεν πρόκειται να πλήξουμε το φετινό καλοκαίρι.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News