Ολυμπιακός:Τι κέρδισε από την Ιταλία και τι δε τον ενδιέφερε να κερδίσει

Λέει πολλά η απόφαση του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ να αντιμετωπίσει τις Νάπολι και Ιντερ στις τελευταίες τους πρόβες με απόσταση δύο ημερών, Λέει πολλά τόσο γι’ αυτά που τον ενδιαφέρουν, όσο και γι’ αυτά που δεν. 

Ο τρόπος που μοίρασε τον χρόνο σε όλα τα φετινά ζευγάρια φιλικών, είχε το εξής αποτέλεσμα: Να παίξει ο Ολυμπιακός κόντρα στην πληρέστατη Ιντερ, αγωνιζόμενος με δύο αναπληρωματικά στόπερ, ένα αναπληρωματικό και ένα ημι-βασικό μπακ. έναν άγουρο και όχι ενδεκαδάτο χαφ (Νασιμέντο), ένα ψεύτικο σέντερ φορ και χωρίς τους τέσσερις μάλλον κομβικότερους ποδοσφαιριστές του (Ελ Καμπί, Τσικίνιο, Μαρτίνς, Εσε).

Ολα αυτά δεν ήταν αναγκαία κακά, αλλά μία πλήρως συνειδητοποιημένη απόφαση. Τι κατάφερε με αυτό; Να δώσει την εμπειρία του Τσάμπιονς Λιγκ (κόντρα στη φιναλίστ του) σε ποδοσφαιριστές που αλλιώς δεν θα είχαν αυτή την ευκαιρία. Να τους κάνει να αισθανθούν ισάξια μέρη του συνόλου, εν δυνάμει βασικοί, και να ενισχύσει αυτό που λέμε πως επιθυμεί κάθε μεγάλος προπονητής: να μην αλλοιώνεται η λογική της ομάδας του όσες αλλαγές και αν κάνει. 

Τι… δεν κατάφερε; Ή μάλλον τι δε τον ενδιέφερε να καταφέρει; Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με κάποιο αποτέλεσμα κόντρα στη δευτεραθλήτρια Ευρώπης. Να φτιάξει μεγάλους, εμπορικούς κι ονειροπόλους τίτλους λίγες μέρες πριν την αβάν πρεμιέρ (κοντά σε λίγους και τυχερούς, αφού το Καραϊσκάκη είναι κεκλεισμένων των θυρών) της επίσημης σεζόν. Ξέρει, άλλωστε, πως και πέντε να έριχνε στους Λομβαρδούς, όπως η Παρί Σεν Ζερμέν, 90 λεπτά επίσημου αγώνα θα αρκούσαν για να ξεκινήσει η απαισιοδοξία αν -για παράδειγμα- κολλούσε κόντρα στον Αστέρα όπως κολλούσε πέρυσι τέτοιες ημέρες μπροστά στα χαμηλά μπλοκ. 

Δεν έχασε τίποτα

Τα σκορ λένε πως ηττήθηκε σε αμφότερα τα παιχνίδια του στην Ιταλία, όμως ουδείς άμεσα εμπλεκόμενος ενδιαφέρεται. Ο Ολυμπιακός επιστρέφει στην Ελλάδα δεδομένα σοφότερος και δίχως απώλειες (με ένα μικρό ερωτηματικό για τον Μπιανκόν). 

Αντίθετα, έχει σημαντικά κέρδη. Βλέπει, για παράδειγμα, τις δυο μεταγραφές του για τον άξονα, τους Σιπιόνι και Νασιμέντο, να γίνονται καλύτεροι παιχνίδι με παιχνίδι. Ο Αργεντίνος αντιλαμβάνεται καλύτερα το… γιουροπίαν φούτμπολ και ο Πορτογάλος ξεψαρώνει. Γίνεται σιγά – σιγά λιγότερο… ταπεινός, ιδίως χωρίς τη μπάλα στα πόδια. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς πρόκειται για τον παίκτη που αρχικά θεωρήθηκε ως ο πιο ανέτοιμος μεταξύ των μεταγραφών. Παράλληλα, ο Στρεφέτσα έπαιξε το τρίτο και το τέταρτο παιχνίδι του και απέδωσε θετικά δεδομένου του βαθμούς δυσκολίας. 

Τη βρωμοδουλειά

Ο Ολυμπιακός δούλεψε καλά στην προετοιμασία και έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε πως έιναι μια ομάδα με υψηλότερο ταβάνι από την περσινή. Τώρα, όμως, που είναι αρχή, καλείται να αποδειχθεί καλύτερος από τον πρότερο εαυτό του σε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι. Στο να δημιουργεί, να σπάει τα χαμηλά μπλοκ, να παίρνει τις νίκες κόντρα στις ομάδες που παίζουν για να μη χάσουν. 

Πέρυσι κόντεψε να βυθιστεί σε κρίση επειδή είχε ακριβώς αυτό το πρόβλημα. Θα βυθιζόταν αν ο Μεντιλίμπαρ δεν είχε θέσει τόσο γερά θεμέλια. Φέτος καλό είναι να το αποφύγει.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News