Ολυμπιακός: Ο Ταλίς είναι υπέρβαση

Ως ποδοσφαιριστή τον ξέραμε Εντού. Παραδοξως, σήμερα η ποδοσφαιρική κοινότητα τον αναγνωρίζει ως Εντού Γκασπάρ. Αν πρέπει κανείς να κατατάξει τους ποδοσφαιρανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή, θα τον αναφέρει νωρίς. 

Οι φίλοι της Αρσεναλ είχαν παράπονα, όμως οι φίλοι της Αρσεναλ έχουν εδώ και δύο χρόνια την καλύτερη ομάδα που είχαν από τον καιρό της καλής εποχής Βενγκέρ. Αν αρχίσει σήμερα να σου διαβάζει την ατζέντα του, θα τελειώσει όταν πια δε θα μπορεί να μιλήσει. Θα ήταν απλά παράδοξο αν αυτό το καλοκαίρι ολοκληρωνόταν και ο Ροντινέι παρέμενε ο μοναδικός παίκτης του ρόστερ με βραζιλιάνικο διαβατήριο. Την αρχή την έκανε ο Στρεφέτσα, αλλά εκείνος ήταν πολύ πιο Ευρωπαίος. Εννιά χρόνια σερί στην Ιταλία. 

Ο Εντού πια δεν είναι ο σημαντικότερος άνθρωπος της Αρσεναλ, αλλά ο διευθυντής των διευθυντών στον όμιλο συλλόγων του Βαγγέλη Μαρινάκη. Εχει και τη δυναμική, αλλά και την πειθώ, να κάνει πραγματικότητα το -κατά τους συμπατριώτες του- εξής ντιλ: ο Ταλίς της Παλμέιρας στον Ολυμπιακό, αντί 7 εκατομμυρίων ευρώ για το 70% των δικαιωμάτων του. 

Πρώτη ερώτηση: τα αξίζει; Απάντηση: ναι. Για να ακριβολογούμε, η ποδοσφαιρική μετοχή που φέρει το εύκολο δισύλλαβο όνομά του, τα αξίζει. Γύρω στους 15 μήνες έχουν περάσει απ’ όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ρωτούσε με ενδιαφέρον την Παλμέιρας για την τιμή του. Τα ρεπορτάζ έλεγαν πως η ρήτρα του ήταν στα 40 εκατομμύρια και η μεταγραφή ναυάγησε. Δεν είχε παίξει ακόμα ούτε ένα επίσημο παιχνίδι στη Βραζιλία. Μετά τον Εντρικ, όμως, το ενδιαφέρον για τους μη επαγγελματίες από τη χώρα του καφέ έγινε κάτι σα μικρή μόδα. Τα 29 γκολ σε 56 παιχνίδια κάπως μαρτυρούν γιατί αυτόν και όχι κάποιον άλλον. 

Με τη μεγάλη Παλμέιρας πρόλαβε να αγωνιστεί 446 λεπτά και να βάλει δύο γκολ. Τα πολλά στο Καμπεονάτο Παουλίστα, τα λίγα στο Μπραζιλεϊράο. Τι λένε οι οπαδοί; «Η αποχώρηση δεν είναι έγκλημα αφού δεν υπολογίζεται περισσότερο, αλλά ταιριάζει περισσότερο από άλλους στον σχηματισμό με τα δύο φορ που δοκιμάζει εσχάτως ο Φερέιρα». Το τελευταίο είναι η μουσική στ’ αφτιά.

Δε θα έδινε ποτέ 7 εκατομμύρια ευρώ για τον τρίτο του σέντερ φορ ο Ολυμπιακός. Θα ήταν μακριά από τη λογική και μια κακή επενδυτική επιλογή. Ο Ταλίς πιάνει λιμάνι ως ένας εν δυνάμει βασικός ποδοσφαιριστής. Δηλαδή ως ένας Κωστούλας, ο οποίος… στα χαρτιά ήταν ο τρίτος επιθετικός, αλλά στην πράξη ήταν κάτι πολύ σημαντικότερο. Ηταν ο παίκτης που έδινε βάθος στην επίθεση, δυνάμωνε τον κεντρικό επιθετικό κι έκανε ένα σωρό δουλειές που ο Μεντιλίμπαρ κρίνει αναγκαίες. Και πάλι, όμως, αποτελεί υπέρβαση για έναν πολύ απλό λόγο. Γιατί ελάχιστες ομάδες θα έκαναν μια τόσο ακριβή κίνηση για τον συγκεκριμένο ρόλο, ενώ έχουν ήδη αποκτήσει με πολλά χρήματα εξτρέμ και θα διαθέσουν ανάλογο ποσό για έναν ακόμα.

Είχε ανάγκη από έναν τέτοιον ποδοσφαιριστή ο Ολυμπιακός, αφού κανείς από το ρόστερ του δε μπορεί να υπηρετήσει αυτόν τον ρόλο. Ο πιο κοντινός, ο Γιαζιτσί, είναι ένα καθαρό δεκάρι. Μέσος δηλαδή. Τον έχει, μάλιστα, τόσο ανάγκη, που αναμένεται να πλησιάσει το ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής στην εποχή Μαρινάκη για να τον προσθέσει στο ρόστερ.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, κι αυτή η μεταγραφή γίνεται στο πλαίσιο της λογικής που τείνει να εξελιχθεί σε νέα εποχή. Στην εποχή της επενδυτικής, σύγχρονης μεταγραφικής πολιτικής. Οι «ερυθρόλευκοι» θα δώσουν πολλά για έναν ποδοσφαιριστή με ελάχιστα επαγγελματικά λεπτά, σα να τον βγάζουν από τη δική τους ακαδημία. Αυτός μπορεί να τους δικαιώσει, μπορεί και όχι. Ομως στην «Αλεξάνδρας» γνωρίζουν καλά πως είναι σχεδόν αδύνατο για έναν 20χρονο να χάσει την αξία του αν απλά παίζει αξιοπρεπώς στον Ολυμπιακό. Συνεπώς, το χειρότερο σενάριο δεν είναι καταστροφικό.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News