ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ: Η χαρά του προπονητή και η... μεταγραφή της χρονιάς!
Ο Γιάννης Λαμπίρης γράφει για την πρεμιέρα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα και στέκεται στον Τόμας Γουόκαπ και τον… Έλληνα κλώνο του!
Το χαμόγελο και η ηρεμία στο πρόσωπο του Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν χαραγμένα στο μεγαλύτερο μέρος της μοναδικής παράστασης της ομάδας του κόντρα στη Μπασκόνια στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας. Ο κόσμος χειροκροτούσε από τα πρώτα λεπτά για το εκπληκτικό πρώτο δεκάλεπτο και την παραγωγική του διαδικασία (28 πόντοι στην πρώτη περίοδο!) αλλά την ίδια στιγμή ο Έλληνας τεχνικός έτριβε τα χέρια του όχι για κάθε καλάθι που έβαζε ο Ολυμπιακός, αλλά για κάθε καλάθι που γλύτωνε!
Ίσα ίσα 12 πόντους μπόρεσε να βάλει η Μπασκόνια στο πρώτο δεκάλεπτο και 9 στο δεύτερο και αμέσως αμέσως το δεύτερο ημίχρονο είχε αποκτήσει τυπική διαδικασία.
Με τους Ερυθρόλευκους να κάνουν συντήρηση εν’ όψει του αυριανού παιχνιδιού της πρεμιέρας του πρωταθλήματος με την ΑΕΚ αλλά και να αποφεύγουν δυσάρεστες εκπλήξεις όπως πέρυσι όπου η Ζαλγκίρις στο τελευταίο δεκάλεπτο επέστρεψε από το -11 και χάλασε την πρεμιέρα των Πειραιωτών. Ο Βεζένκοφ «κεντούσε» στην επίθεση όπως και ο Ντόρσεϊ, ο Σλούκας και ο Φάλ επίσης, αλλά η χαρά του (κάθε) κόουτς ήταν ο νεαποκτηθείς Τόμας Γουόκαπ.
Στόμα έχει και μιλιά δεν έχει, εργάτης στο γήπεδο και καμία τρέλα στο μυαλό ενώ με το ζόρι να πάρει απόφαση για σουτ. Όχι επειδή δίσταζε, αλλά επειδή το μυαλό του λειτουργεί με πρόγραμμα που πρώτα στέλνει το μήνυμα της δημιουργίας και μετά της εκτέλεσης. Με μόλις δύο πόντους και όμως ήταν ευτυχισμένος γιατί έκανε τη δουλειά του.
Κάποια στιγμή ο Αμερικανός είναι στον πάγκο καταϊδρωμένος και βλέπει μια ωραία συνεργασία και καλάθι των συμπαικτών του. Αφήνει την πετσέτα και αρχίζει να χειροκροτά λες και είναι χρόνια στην ομάδα. Τέτοιοι παίκτες είναι η χαρά του προπονητή με μόλις τρία σουτ, αλλά κάνοντας πολλές άλλες δουλειές στο γήπεδο. Την ίδια στιγμή η… ελληνική εκδοχή του Γουόκαπ, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης έμεινε άποντος αλλά οι τρεις ασίστ και τα τρία κλεψίματα (σε εξαιρετικές άμυνες) ήταν όλα τα λεφτά.
Ένα χαμόγελο – ακόμα – του κόουτς ήταν για τον Λιβιό Ζαν Σάρλ. Ο Γάλλος από πολύ νωρίς δικαιώνει τον κόουτς Μπαρτζώκα να του δώσει μια ακόμα ευκαιρία.
Το άλλο χαμόγελο της βραδιάς ήταν για την πιο σημαντική ίσως μεταγραφή που είναι εσωτερική. Ο Κώστας Παπανικολάου είχε… ξεχάσει και ο ίδιος πότε έπαιξε τελευταία φορά σε επίσημο αγώνα. Ήταν πέρυσι λίγο πριν τα Χριστούγεννα που μπήκε για τελευταία φορά στο παρκέ σε επίσημο αγώνα (με τη Φενέρμπαχτσε στην Τουρκία). Από τότε έμεινε στα πίτς με έναν σοβαρό τραυματισμό και ήταν λογικό χθες να χαμογελάει ο ίδιος πρώτος απ’ όλους.
«Στην αρχή του αγώνα είχα άγχος και σχεδόν ήταν σαν να παίζω για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ένιωθα σαν παιδάκι σε ζαχαροπλαστείο που θέλει όλα τα γλυκά» είπε χαρακτηριστικά στην κάμερα της Nova. Εάν βρεθεί σε ένα μέσο όρο του 70% της απόδοσής του μπορεί να αλλάξει επίπεδο τον Ολυμπιακό και θα μιλάμε για τη μεγαλύτερη (έστω εσωτερική) μεταγραφή της χρονιάς.
Από εκεί και πέρα, στα αποδυτήρια των αναγεννημένων Πειραιωτών θα έπρεπε από χθες να έχει κρεμαστεί μια μεγάλη πινακίδα που να γράφει: «Προσοχή η Μπασκόνια είναι ομάδα αρκετά κάτω από το πρώτο επίπεδο και στο ΣΕΦ έπαιξε χωρίς δύο από τους καλύτερους παίκτες της (Μπόλντγουίν και Πίτερς).
Στον Ολυμπιακό δεν (πρέπει να) επαναπαύονται και περιμένουν το πολύ πιο σπουδαίο κρας τεστ την εβδομάδα με τη Ρεάλ και πάλι στο ΣΕΦ.
Πάντως η πρώτη εμφάνιση άφησε υποσχέσεις στον κόσμο και ακόμα παραπάνω, όμως είναι εξαιρετικά κρίσιμη η διάρκεια όπως αυτή που είχε για σχεδόν 40 λεπτά με τη Μπασκόνια Ο Ολυμπιακός.