Εθνική Ελλάδος: Ο Σπανούλης η αφίσα, οι παίκτες τα σφουγγάρια

Οι κύριοι των μεγάλων διοργανώσεων δε βλέπουν στο Ισραήλ αυτό που είδαν στη Ρωσία. Και κάπως έτσι, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει στους «16» του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Μπάσκετ την ομάδα με το Αστέρι του Δαβίδ. 

Ο Ιτάι Σέγκεβ έστειλε τις σκέψεις του «στους στρατιώτες του Ισραήλ που μάχονται στην κόλαση». Επτά ώρες διάβαζε τα ονόματα των παιδιών που σκότωσαν οι «στρατιώτες που μάχονται στην κόλαση» ο καρδινάλιος Ζούπι. Των παιδιών, ε.

Ο αστέρας Αβντιτζα είπε πως όλος ο κόσμος ζει σε μια φούσκα. Ολος ο κόσμος, όχι η μόνη χώρα που νομίζει ότι βρέχει…

Η κοινή (μη) απόφαση των ΔΟΕ, Γουόρλντ Αθλέτικς, ΦΙΦΑ, ΦΙΜΠΑ, Γιούρολιγκ και των άλλων παιδιών, δημιουργούν αυτές τις καταστάσεις. «Εγω μιλάω μόνο για μπάσκετ» είπε, βρισκόμενος σε δύσκολη θέση, ο Βασίλης Σπανούλης. Για την ομάδα του και για την προσπάθεια που γίνεται να πάρουμε επιτέλους ένα ρημάδι μετάλλιο με τους μιλένιαλς, απάντησε σωστά. Κράτησε όσο μπορούσε τη συζήτηση στο παρκέ. Τι σημασία έχει, όμως, στη μεγάλη εικόνα το να πράττεις σωστά για το μπάσκετ; Αλλος θα σου πει πως είναι η δουλειά του, άλλος πως η θέση του έχει ειδικό βάρος και ειδική υπόσταση. Πάμε παρακάτω…

Εχει μεγάλη ευκαιρία η Ελλάδα. Τώρα που δε το υπολογίζαμε, αποδειχθήκαμε τυχεροί. Αλλά κυρίως ικανοί, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Βλέπετε, δεν πήραμε από κλήρωση την πρώτη θέση του ομίλου, αλλά από νίκες. Υπήρξαν διαστήματα που η γαλανόλευκη ήταν ανησυχητική. Υπήρξαν κι άλλα που ήταν η καλύτερη εθνική της δεκαετίας στο κομμάτι της εκμετάλλευσης του μπασκετικού μεγαλείου του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ισχύουν και τα δύο.

Το Ισραήλ είναι καλή ομάδα, αλλά η Ελλάδα είναι καλύτερη. Κι αν προσεγγίσει το παιχνίδι χωρίς να κρυφοκοιτάζει τι γίνεται στο επόμενο δέντρο, μάλλον θα περάσει. Καλείται να πείσει. Να είναι καλή για σαράντα λεπτά, να μη χάσει πάλι το μυαλό της και να περάσει με δήλωση. 

Τα παιδιά της εθνικής δε θα αποπροσανατολιστούν ακόμα κι αν αρχίσουν από τους οπαδούς οι θριαμβολογίες και οι αισιόδοξες προβλέψεις που προκύπτουν από το ότι ο δρόμος μας μέχρι τη ζώνη των μεταλλίων δεν έχει ούτε Γάλλους, ούτε Γερμανούς, ούτε Γιόκιτς. Βάλε κι ότι της Τουρκίας της βγήκε η ψυχή για να περάσει τη Σουηδία, το γλυκό των υπερβολικών αντιδράσεων είναι έτοιμο.

Εγγυητής γι’ αυτό μπαίνει ο άνθρωπος που ξέρει να νικάει καλύτερα από ό,τι ξέρει να περπατάει. Ο Βασίλης Σπανούλης ποτέ δεν έχασε γιατί υποτίμησε. Ούτε τώρα θα το κάνει. Οι παίκτες του είναι είτε σειρές του, είτε παιδιά που τον είχαν αφίσα, άρα τα λόγια του και τη φιλοσοφία του τα ρουφάνε σα σφουγγάρια. Μένει να φανούν και στην πράξη. Τώρα που μετράει περισσότερο από ποτέ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News