Υπεράνω Όλων: Όπως πάντα, εμείς τα λέμε από πριν

Μέσα Σεπτέμβρη θα έχουν την ευκαιρία οι 23.500 κάτοχοι διαρκείας να δουν για πρώτη φορά τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Εξ ίσου σημαντικό όμως είναι και για την ομάδα, και για τον ερασιτέχνη, και για όσους δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα ή δεν πρόλαβαν να πάρουν διαρκείας, να εξαντλήσουν τα εισιτήρια ουσιαστικά της πρεμιέρας έστω και αν αντίπαλος είναι ο Πανσερραϊκός.

Κάθε ματς είναι «επικίνδυνο» , σε όλα καιροφυλακτούν οι εκπλήξεις, αν δεν αντιμετωπιστούν με την δέουσα σοβαρότητα. Για κανένα λόγο το μυαλό των παιχτών δεν πρέπει να είναι στο ματς με την Πάφο. Κάθε παιχνίδι στην ώρα του. Οφείλουν να συνεχίσουν μόνο με νίκες στο Ελληνικό Πρωτάθλημα , που αποτελεί ουσιαστικά και τον πρώτο στόχο της χρονιάς.

Η Ευρώπη είναι η γιορτή του ποδοσφαίρου στο κορυφαίο του επίπεδο, που άπαντες θα απολαύσουμε , όλοι θέλουμε να πάμε όσο το δυνατόν πιο μακριά μπορέσουμε, όλα τα ματς στην έδρα μας θα είναι sold out, όλοι είμαστε έτοιμοι να εξαντλήσουμε τα εισιτήρια που θα μας δώσουν στις έδρες που θα αγωνιστούμε, αλλά αν εμείς ως οπαδοί βάλουμε σε «δεύτερη μοίρα», το Πρωτάθλημα να μην έχουμε την απαίτηση να μην κάνουν το ίδιο και οι παίχτες άσχετα αν αυτή είναι η δουλειά τους. Διαφορετικά εξ άλλου παίζουν μπροστά σε κατάμεστο γήπεδο και διαφορετικά σε μισογεμάτο.

Η κερκίδα πάρα πολλές φορές σε τέτοια ματς «σπρώχνει» τους παίχτες. Διψάει για θέαμα , πολλά γκολ, και υπενθυμίζει συνεχώς ότι πρέπει να τα δίνουν όλα για τον τίτλο. Δεν υπάρχει η λέξη κορεσμός στην κατάκτηση των τροπαίων. Το περσινό νταμπλ σε καμιά περίπτωση δεν μας εφησύχασε. Θέλουμ και το επόμενο. Ανυπομονούμε να δούμε να στολίζει το 5ο αστέρι στην φανέλα μας , μαζί με το άστρο του Κόνφερενς, τα αμέσως επόμενα δύο χρόνια. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους αντιπάλους μας που θα μείνουν για 17 χρόνια συνεχόμενα χωρίς κούπα.

Ο Παναθηναϊκός διαχρονικά είναι ο κύριος αντίπαλος μας. Ή μάλλον ήταν μέχρι ένα σημείο. Οι υπόλοιποι απλά συμμετέχουν στα «διαλλείματα». Εμείς το 4ο Πρωτάθλημα μας, το είχαμε πάρει την σεζόν 1935-36, το 13ο Πρωτάθλημα μας, το είχαμε πάρει την σεζόν 1956-57 , και το 20ο την σεζόν 1973-74. Και έχουμε 2025! Αυτοί είναι οι «αντίπαλοι» μας. 51 χρόνια πίσω μας είναι. Μισό αιώνα. Και αν δεν μεσολαβούσαν τα ληστρικά χρόνια, και τα χρόνια της δήθεν «εξυγίανσης, θα τα είχαν κλείσει τα μαγαζιά.

Τώρα θα μου πείτε είναι ανοιχτά; Ας ρωτήσουν την γνώμη των οπαδών τους για τους ιδιοκτήτες των ομάδων τους , να δούμε ποια θα είναι; Ας κάνουν αντικειμενικές συγκρίσεις να δούμε πως «βλέπουν» το μέλλον τους; Δεν βλέπουν ότι η μοναδική τους χαρά είναι απλά κάποια περιστασιακή νίκη, η, η κατάκτηση κάποιου τροπαίου αραιά και που, κάτω από καμιά φορά σκιώδης συνθήκες. Με το 4/6 με το var, κατέρρευσε ένας ακόμη μύθος τους. Με τα χρήματα που δαπανήθηκαν για μεταγραφές τα τελευταία 15 χρόνια (σας πάω όσα χρόνια πίσω θέλετε) από τον Ολυμπιακό (συνολικά περισσότερα και από τους υπόλοιπους τρεις), κατέρρευσε άλλος ένας.

Όπως κατέρρευσε και ο μύθος του πρέσβη, και με τους βαθμούς συνολικά και με την κατάκτηση του 1ου Ευρωπαϊκού τροπαίου για την Ελλάδα από την ομάδα του Πειραιά. Και χωρίς βεβαιωμένα έσοδα , μιας και ο ίδιος πάλι τα δημιουργούσε, είτε με πωλήσεις παιχτών, είτε με πορείες, είτε με προκρίσεις μέσω προκριματικών. Ήδη οι πρώτες αποδοκιμασίες έπεσαν στην Λεωφόρο. Σύντομα θα ακολουθήσουν και στα υπόλοιπα γήπεδα. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Ο καθένας όπως στρώνει κοιμάται. Και όπως πάντα, εμείς τα λέμε από πριν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News