Γιώργος Χελάκης: Όταν απουσιάζει το κάθετο ποδόσφαιρο του Ολυμπιακού

Βασισμένη στην τακτική των μικρότερης δυναμικότητας ομάδων της Σούπερ Λίγκας όταν έρχονται στο Φάληρο, η Πάφος παρουσίασε μια αμυντική προσέγγιση που έβαλε σε μεγάλες δυσκολίες τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης».

Οι «ερυθρόλευκοι», αν και επιθετικά ποιοτικοί, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια κλειστή και οργανωμένη άμυνα, η οποία περιόρισε σημαντικά τις επιθετικές τους επιλογές και ανάγκασε τους παίκτες τους να ψάχνουν συνεχώς τη λύση με υπομονή και έμπνευση.

απουσία αυτής της έμπνευσης, σε συνδυασμό με την τακτική των πολλών καθυστερήσεων από πλευράς Πάφου, οδήγησε σε μια ισοπαλία χωρίς γκολ, που άφησε τους Πειραιώτες με την ανάγκη να αναζητήσουν τρόπους ώστε να εμπλουτίσουν το επιθετικό τους ρεπερτόριο. Η Πάφος, γνωρίζοντας τη δύναμη και την πίεση που ασκεί ο Ολυμπιακός, επέλεξε να «χτίσει» ένα τείχος άμυνας, το οποίο επιβίωσε ακόμα και με παίκτη λιγότερο από το 26ο λεπτό, μετά την αποβολή του Μπρούνο. Οι παίκτες της κυπριακής ομάδας ακολούθησαν έναν σαφή στόχο: να χαλάσουν το ρυθμό του Ολυμπιακού με συνεχείς καθυστερήσεις και να περιορίσουν τις επιθετικές του πρωτοβουλίες.

Οι 19 απομακρύνσεις μπάλας από την άμυνά τους μαρτυρούν την ένταση και την αποφασιστικότητά τους να μην επιτρέψουν στον Ολυμπιακό να βρει εύκολες λύσεις.

Η τακτική αυτή, αν και αποτελεσματική για την Πάφο, ανέδειξε μία βασική αδυναμία του Ολυμπιακού: την ανάγκη για περισσότερη δημιουργικότητα και ποικιλία στην επίθεση απέναντι σε κλειστές άμυνες.

Οι πολλές προσπάθειες με σουτ από μακριά, τα συνεχόμενα κόρνερ και οι σέντρες δεν κατάφεραν να διασπάσουν το αμυντικό τείχος των φιλοξενούμενων. Τα σουτ των Ποντένσε, Στρεφέτσα, Ελ Καμπί, Μουζακίτη και Ταρέμι βρίσκονταν είτε σε σωστές θέσεις, είτε με δύναμη, αλλά σχεδόν πάντα «καρφώνονταν» στα σώματα των αντιπάλων. Είναι ξεκάθαρο πως απέναντι σε τέτοιες οργανωμένες και «κλειστές» άμυνες, ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να στηρίζεται αποκλειστικά σε σέντρες και ατομικές ενέργειες. Χρειάζεται να εμπλουτίσει το επιθετικό του ρεπερτόριο με πιο ποιοτικές και γρήγορες συνδυαστικές προσπάθειες, να βρει πιο έξυπνες λύσεις στην τελική προσπάθεια και να αξιοποιήσει καλύτερα τις στημένες φάσεις.

Η«λογική» των μονοδιάστατων προσπαθειών φάνηκε περιοριστική και αναποτελεσματική, καθώς οι αντίπαλοι μπόρεσαν να κλείσουν τους διαδρόμους προς την εστία. Παράλληλα, οι συνεχείς καθυστερήσεις της Πάφου και η διακοπή του ρυθμού έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στο να «σπάσει» η ορμή και η ένταση που θα μπορούσε να είχε ο Ολυμπιακός.. Οι κάθετες πάσες προς τον άξονα ήταν ανύπαρκτες στο πρώτο ημίχρονο και τις είδαμε μόνο στο δεύτερο από τον Χρήστο Μουζακίτη.

Η Πάφος προσαρμόστηκε έξυπνα με το σύστημα των τριών κεντρικών αμυντικών και έδειξε πειθαρχία, παρά τις απουσίες και την αποβολή, κρατώντας τον Ολυμπιακό μακριά από την εστία του Μιχαήλ. Η αμυντική της λειτουργία και η χρήση καθυστερήσεων ως όπλο κατάφεραν να περιορίσουν τη ροή του παιχνιδιού και να εξουδετερώσουν το πλούσιο μεσοεπιθετικό ρόστερ του Ολυμπιακού.

• Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα SPORTDAY, στο φύλλο της Παρασκευής 19/09.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News