Μαρούλα Λάμπρου: Η αθλήτρια-φαινόμενο του μήκους με το ρεκόρ που... στοίχειωσε

Η γενιά των σημερινών πενηντάρηδων, που δεν πρόλαβε τη Μαρούλα Λάμπρου στις δόξες της, έμαθε το όνομά της χάρη στη… Νίκη Ξάνθου και τις προσπάθειές της να καταρρίψει το σπουδαίο πανελλήνιο ρεκόρ της στο μήκος.

Στα 6.64 μ. είχε προσγειωθεί η Κύπρια πρωταθλήτρια τον Ιούνιο του 1979, κατά τη διάρκεια διεθνών αγώνων στο «Γ. Καραϊσκάκης». Κι από τότε το ρεκόρ της έμεινε απλησίαστο για όλες τις επιγόνους της, μέχρι που τελικά το κατέρριψε η Ξάνθου (με 6.67 μ. το 1994) και κατόπιν το έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη (7.03 μ., που αντέχει από το 1997).

Πόσοι, όμως, γνωρίζουν ότι η Λάμπρου υπήρξε μια σπουδαία, πολυσύνθετη αθλήτρια, που αν είχε γεννηθεί σε άλλη χώρα, με καλύτερες υποδομές, θα μπορούσε να είχε αναδειχθεί ολυμπιονίκης; Και πάλι, όμως, έγινε η πρώτη Ελληνίδα που σημείωσε διεθνείς διακρίσεις, έστω και σε διοργανώσεις μικρότερου βεληνεκούς όπως οι Βαλκανικοί και οι Μεσογειακοί Αγώνες, ανοίγοντας τον δρόμο για τα μετάλλια που ήρθαν πολλά χρόνια αργότερα.

Γι’ αυτό έχει ιστορική αξία το όριο των 6.00 μ. που έπιασε στο μήκος στις 24 Σεπτεμβρίου 1972, στο πλαίσιο του Πανελληνίου Πρωταθλήματος στο «Γ. Καραϊσκάκης» (που αποτελεί αφορμή για να ασχοληθούμε εκτενώς με την πορεία της). Το ρεκόρ αυτό αποτέλεσε ουσιαστικά το εφαλτήριο για την απογείωση της καριέρας της ταλαντούχας αθλήτριας, η οποία έμελλε να αφήσει το αποτύπωμά της στον ελληνικό και τον κυπριακό στίβο μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80.

Η Λάμπρου, η οποία γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1953 στη Λεμεσό και αγωνιζόταν με τα χρώματα του ΓΣ Ολύμπια, είχε αναδειχθεί πανελληνιονίκης στο μήκος και το 1971 με 5.76 μ. Τότε, όμως, δεν είχε αντιμετωπίσει το μεγάλο όνομα του αγωνίσματος, τη Χαρούλα Σασαγιάννη, η οποία κατείχε και το πανελλήνιο ρεκόρ με 5.88 μ. Πολλοί αμφέβαλλαν για το αν ήταν καλύτερη, όμως η καθαρή νίκη της σαν σήμερα το 1972 (6.00 μ. έναντι 5.77 μ. της Θεσσαλονικιάς πρωταθλήτριας του Πανιωνίου), επιβεβαίωσε την αλλαγή σκυτάλης.

Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο… λαμπρή, αρχής γενομένης από τους Βαλκανικούς Αγώνες του 1973 στο «Γ. Καραϊσκάκης». Η Λάμπρου έγινε η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που κέρδισε μετάλλιο στη διοργάνωση, το ασημένιο στα 100 μ. με 12.0 (τη νίκησε μόνο η Γιουγκοσλάβα, Γέλιτσα Πάβλιτσιτς με 11.7). «Πρόκειται για το σπουδαιότερο κατόρθωμα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού», είχε γράψει ο Θάνος Κανταρτζής στην «Αθλητική Ηχώ» της 25ης Αυγούστου 1973.

Στις 26 Αυγούστου η Λάμπρου κέρδισε και το χάλκινο μετάλλιο στα 200 μ. με νέο πανελλήνιο ρεκόρ (24.6), ενώ ενδιάμεσα είχε καταρρίψει δύο φορές τη δική της εθνική επίδοση στο μήκος (6.20 μ. και 6.26 μ.), όμως ο ανταγωνισμός ήταν τόσο υψηλός, που την άφησε στην πέμπτη θέση. Και πάλι, όμως, είχε ανοίξει τον δρόμο σε όλες τις Ελληνίδες αθλήτριες που μέχρι τότε ένιωθαν ότι το βάθρο σε διεθνείς αγώνες ήταν άπιαστο όνειρο.

«Επί τέλους ο γυναικείος αθλητισμός στίβου είδε φως. Και ήταν η Μαρούλα Λάμπρου που τον ανέσυρε από το σκοτάδι», είχε γράψει πάλι ο Κανταρτζής στην «Αθλητική Φωνή» της 27ης Αυγούστου 1973. Και τα προηγούμενα χρόνια η Ελλάδα είχε αναδείξει σπουδαίες αθλήτριες (με κορυφαία τη Φανή Αργυρίου) που είχαν κερδίσει τον θαυμασμό του ελληνικού κοινού. Η Λάμπρου, όμως, ήταν η πρώτη που κοίταξε στα μάτια τις ξένες και κέρδισε διεθνή μετάλλια.

Η κορύφωση ήρθε στις 2 Αυγούστου 1974 στη Σόφια, όταν η Λάμπρου αναδείχθηκε χρυσή βαλκανιονίκης στο μήκος με ένα εντυπωσιακό για την εποχή πανελλήνιο ρεκόρ (6.62 μ., που ήταν εκείνη τη στιγμή και η δεύτερη κορυφαία επίδοση της χρονιάς στον κόσμο). Το γεγονός ότι πέτυχε τη διάκριση λίγες ημέρες μετά την τουρκική εισβολή στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την Κύπρο, δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στο επίτευγμα ότι έγινε η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε οποιοδήποτε αγώνισμα των Βαλκανικών Αγώνων.

Μια καριέρα γεμάτη διακρίσεις

Από το 1984, όταν η Κύπρος απέκτησε δική της ομοσπονδία στίβου και ανεξαρτητοποιήθηκε, η Λάμπρου κατείχε τα παγκύπρια ρεκόρ σε επτά διαφορετικά αγωνίσματα, αν και ήταν άνω των 30 ετών: στα 100 και τα 200 μ., στα 110 μ. εμπ., στο μήκος, το ύψος και το έπταθλο!

Το καλό της αγώνισμα, ωστόσο, ήταν το μήκος. Εκεί είχε δοκιμάσει την τύχη της και σε κορυφαίες διεθνείς διοργανώσεις, όπως τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1974 και του 1978 και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1976 και του 1980. Μόνο στο Ευρωπαϊκό του 1978 στην Πράγα κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, όπου αρκέστηκε στη 12η θέση, ενώ το 1980 στη Μόσχα, οπότε το μποϊκοτάζ των ΗΠΑ και αρκετών δυτικών χωρών άνοιγε τον δρόμο για διάκριση, έχασε το «εισιτήριο» για επτά εκατοστά (πήδησε 6.37 μ. έναντι 6.44 μ. των τελευταίων αθλητριών που προκρίθηκαν).

Δεν ήταν εύκολο, βέβαια, για τους Έλληνες αθλητές να βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό στους μεγάλους αγώνες, όπου οι συνθήκες ήταν πιο «επαγγελματικές». Η Λάμπρου, πάντως, δεν έπαψε να φέρνει διακρίσεις, όπως το χρυσό μετάλλιο στο μήκος στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1979 στο Σπλιτ (με 6.32 μ.), ενώ το 1982 συμμετείχε ως εκπρόσωπος της Κύπρου στους Αγώνες της Βρετανικής Κοινοπολιτείας στο Μπρισμπέιν, όπου κατετάγη έκτη με 6.38 μ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 6.64 μ. στο μήκος άντεξε μεν ως πανελλήνιο ρεκόρ μέχρι το 1994, όμως δεν ήταν η κορυφαία επίδοση της Λάμπρου. Όταν κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στη «Μικρή Ολυμπιάδα» του Σαν Μαρίνο το 1985, είχε άλμα στα 6.80 μ., το οποίο όμως λογίστηκε μόνο ως παγκύπριο ρεκόρ (το οποιο δεν έχει καταρριφθεί ακόμα) αφού η Μεγαλόνησος είχε ανεξαρτητοποιηθεί αθλητικά από την Ελλάδα. Νίκες σημείωσε και στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο Ομάδων (γνωστό τότε ως «Μπρούνο Τζάουλι»).

Το 1988, στα 35 της, εκπροσώπησε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες την Κύπρο (ως Μαρία Τελώνη, που είναι το επώνυμο του συζύγου της) και κατέλαβε την 21η θέση στο μήκος με καλύτερο άλμα στα 6.29 μ.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 24 Σεπτεμβρίου

2017: Η ΑΕΚ νικά τον Ολυμπιακό με 3-2 στο ΟΑΚΑ για το πρωτάθλημα, παρότι βρίσκεται να χάνει με 0-2 στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου (64′, 80′ Χριστοδουλόπουλος, 89′ Μάνταλος/22′ Μάριν, 46′ Οτζίτζα-Οφόε). Το αποτέλεσμα προκαλεί την απόλυση του Κοσοβάρου προπονητή των «ερυθρόλευκων», Μπέσνικ Χάσι.

2011: Χρυσά μετάλλια κατακτούν ο Λευτέρης Πετρούνιας στους κρίκους και η Βάσω Μιλούση στη δοκό ισορροπίας, στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυμναστικής στο Μάριμπορ της Σλοβενίας.

2005: Η Εθνική Ελλάδας προκρίνεται στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου χάρη στην επική ανατροπή στον ημιτελικό με τη Γαλλία, με τρίποντο του Δημήτρη Διαμαντίδη στην εκπνοή (67-66).

2004: Ο Χρήστος Ταμπαξής κατακτά το αργυρό μετάλλιο στα 50μ ελεύθερο S1 με 1:31.00 στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

2002: Με χατ τρικ του Γιακούμπου Αγεγκμπένι η Μακάμπι Χάιφα νικά με 3-0 τον Ολυμπιακό στη Λευκωσία για τη 2η αγωνιστική του Champions League και κόβει την όρεξη που είχε ανοίξει ύστερα από τον θρίαμβο με 6-2 επί της Λεβερκούζεν στην πρεμιέρα.

2000: Ο Κάχι Καχιασβίλι κερδίζει στο Σίδνεϊ το τρίτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο της καριέρας του, στην κατηγορία των 94 κ., σηκώνοντας 405 κιλά στο σύνολο. Στην ενόργανη γυμναστική, ο Δημοσθένης Ταμπάκος κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στους κρίκους.

2000: Η Ναόκο Τακαχάσι από την Ιαπωνία κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στον μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ με χρόνο 2 ώρες 23:14 (ολυμπιακό ρεκόρ).

1997: Ο Συμεών Παλτσανιτίδης και ο Δημήτρης Ανατολίτης φτάνουν στη Θεσσαλονίκη και ολοκληρώνουν έναν υπερμαραθώνιο με αναπηρικό αμαξίδιο που είχαν ξεκινήσει από την Αθήνα και είχε διαρκέσει τέσσερις ημέρες. Το εγχείρημα έχει καταγραφεί στο βιβλίο Γκίνες.

1996: Μετά τον αποκλεισμό από τη Ρόζενμποργκ στα προκριματικά του Champions League, ο Παναθηναϊκός αποκλείεται και από το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ από τη Λέγκια Βαρσοβίας, όταν ηττάται με 2-0 στη ρεβάνς με γκολ που πετυχαίνει στην εκπνοή ο Μάρτσιν Μίετσελ (4-2 το πρώτο ματς υπέρ των «πράσινων» στην Αθήνα).

1988: Ο Μπεν Τζόνσον κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ βελτιώνοντας το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ (9.79 από 9.83). Λίγες ημέρες αργότερα, θα βρεθεί ντοπαρισμένος και το χρυσό θα καταλήξει στον Καρλ Λιούις, ο οποίος είχε καταλάβει τη δεύτερη θέση στην κούρσα με χρόνο 9.92.

1988: Ο Αμερικανός Ματ Μπιόντι κερδίζει με νέο παγκόσμιο ρεκόρ (22.14) το χρυσό μετάλλιο στα 50 μέτρα ελεύθερο, αγώνισμα που κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Σεούλ.

1983: Στο 58′ του αγώνα Μπαρτσελόνα-Αθλέτικ Μπιλμπάο, ο Αντόνι Γκοϊκοετσέα των φιλοξενούμενων κάνει ένα «δολοφονικό» μαρκάρισμα στον Ντιέγκο Μαραντόνα και του προκαλεί κάταγμα κνήμης και περόνης.

1969: Σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα έξω από την Κατερίνη ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Κωνσταντίνος Μπουζάκης.

1957: Ανοίγει τις πύλες του το «Εστάντ ντελ Μπαρτσελόνα» (το Στάδιο της Μπαρτσελόνα), το μεγαλύτερο γήπεδο της Ευρώπης χωρητικότητας 99.354 θέσεων, με τον φιλικό αγώνα Μπαρτσελόνα-Λέγκια Βαρσοβίας 4-2. Το πρώτο γκολ στο νέο γήπεδο σημειώνει ο Εουλόγιο Μαρτίνεζ στο 11ο λεπτό. Το 1982 η χωρητικότητά του γηπέδου θα αυξηθεί σε 120.000 θέσεις για τις ανάγκες του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ενώ το 2000 θα μετονομαστεί σε «Καμπ Νου» (που σημαίνει «νέο γήπεδο»).

1955: Ολοκληρώνεται το 16ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης Ανδρών που είχε αρχίσει 23 ημέρες νωρίτερα με τη συμμετοχή έξι ομάδων. Νικητής αναδεικνύεται ο Πανελλήνιος, ο οποίος κερδίζει όλους τους αγώνες του σκοράροντας 84 πόντους μέσο όρο και ακολουθούν οι ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, Σκαγιοπούλειο Πάτρας και Χαλκίδα. Στον Πανελλήνιο αγωνίζεται η «χρυσή πεντάδα» των Αριστείδη Ρουμπάνη, Θέμη Χολέβα, Παναγιώτη Μανιά, Μίμη Στεφανίδη, Κώστα Παπαδήμα, αλλά και ο Αντώνης Χρηστέας.

1938: Ο Αμερικανός τενίστας Ντον Μπατζ κερδίζει το US Open νικώντας τον Τζιν Μέικο με 3-1 σετ μπροστά σε 12.000 θεατές. Γίνεται έτσι ο πρώτος που έχει κατακτήσει όλα τα τουρνουά γκραν σλαμ (όπως τα γνωρίζουμε στη σύγχρονη εποχή, μια και τότε δεν είχαν την ίδια σημειολογία), αφού νωρίτερα είχε κατακτήσει το Γουίμπλεντον, το Ρολάν Γκαρός και το Αυστραλιανό.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News