Αλμέιδα: «Ενιωσα αυτόν τον σκοτεινό πόνο μέσα μου όταν σταμάτησα να παίζω»

Λίγες ημέρες πριν, η Μπαρτσελόνα γνώρισε μια βαριά ήττα με 4-1 από τη Σεβίλλη του Ματίας Αλμέιδα στο «Σάντσεθ Πιθχουάν», απέναντι σε μια ομάδα που συνδύαζε άψογη τακτική οργάνωση με αστείρευτη ενέργεια. Από τα πρώτα λεπτά, το σύνολο του πρώην τεχνικού της ΑΕΚ έδειξε γιατί θεωρείται ένας από τους πιο απαιτητικούς αντιπάλους στη La Liga.

Η συγκεκριμένη επικράτηση αποτελεί, μάλιστα, τη μεγαλύτερη σε έκταση νίκη της Σεβίλλης απέναντι στους «μπλαουγκράνα» από το μακρινό 1951, όταν η ομάδα του Καμπανάλ είχε επιβληθεί με 4-0, ανεξαρτήτως έδρας.

Πριν από τη σέντρα, ο Ματίας Αλμέιδα φρόντισε να εμψυχώσει τους ποδοσφαιριστές του με μια δυνατή και συγκινητική ομιλία. Μετά το τέλος της αναμέτρησης, ο Αργεντινός τεχνικός μίλησε με ειλικρίνεια για ένα κοινό ζήτημα που αντιμετωπίζουν όλοι οι παίκτες και αποκάλυψε τι ήταν αυτό που τον οδήγησε να ακολουθήσει την προπονητική.

«Πέρασα πέντε χρόνια υποφέροντας πολύ και με στήριξε η οικογένειά μου και οι επαγγελματίες. Έπαιζα για την Ίντερ και πήγα στον Μοράτι για να του πω ότι δεν ήθελα να παίζω άλλο. Είχα ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιό μου τότε, αλλά αυτή ήταν η ζωή μου. Νομίζω ότι αυτή ήταν μια στιγμή που όλοι οι παίκτες θα βιώσουν αργά ή γρήγορα, γι’ αυτό και έγινα προπονητής. Λόγω αυτής της σκοτεινής πλευράς, αυτού του θλιβερού μέρους που βιώνει ένας παίκτης όταν σταματά να παίζει, και γι’ αυτό δίνω προτεραιότητα σε παίκτες που αγαπούν το ποδόσφαιρο και το παίζουν όσο περισσότερο μπορούν.

Επειδή το 95% των ποδοσφαιριστών δεν λαμβάνουν κλήση την επόμενη μέρα που σταματούν να παίζουν. Σε παίρνουν τηλέφωνο πού και πού για συνέντευξη και οι φίλοι που είχες κάποτε έχουν εξαφανιστεί. Ενώ παίζεις ποδόσφαιρο, είσαι σαν τράπεζα, συνεχίζεις να δανείζεις. Όλοι περιμένουν, είναι «φίλοι του πρωταθλητή» και το έχω βιώσει από πρώτο χέρι. Ήμουν φίλος του Μαραντόνα και το ίδιο συνέβη και στον καλύτερο. Αν συνέβη σε αυτόν, θα συμβεί σε όλους.

Δούλεψα σκληρά με πρώην παίκτες όταν ήμουν στην Αργεντινή, προσπαθώντας να τους βοηθήσω με κάποιο τρόπο. Δούλεψα σκληρά σε αυτή την πτυχή, ακόμα και όταν είμαι με τις ομάδες. Γι’ αυτό όταν μιλάνε για πίεση, λέω, «Παιδιά, η πίεση είναι κάτι άλλο». Πίεση είναι να τα έχεις όλα και να μην έχεις τίποτα. Πίεση είναι να σε βλέπεις πεταμένο στο έδαφος σαν σκύλος και κανείς να μην καταλαβαίνει. Λένε, «Τι σου συμβαίνει; Τα έχεις όλα».

Τόσο συχνά στον κόσμο κάνουμε αυτές τις αναλύσεις σε ανθρώπους χωρίς να τους γνωρίζουμε, χωρίς να ξέρουμε τι σκέφτονται και τι αισθάνονται. Και από τότε που έγινα προπονητής, έχω μεταμορφωθεί σε ένα είδος οιονεί ψυχολόγου. Παρατηρώ ποιος είναι καταθλιμμένος, ποιος έχει κοιμηθεί άσχημα για διάφορους λόγους, ποιος έχει μια παράξενη έκφραση επειδή δεν τον αφήνω να παίξει, και έτσι τους προσεγγίζω ειλικρινά και από τα βάθη της καρδιάς μου για να προσπαθήσω να βγάλω έξω όλα όσα έχουν μέσα τους. Άλλοτε τα καταφέρνω, άλλοτε όχι».

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News