Νίκος Σαρίδης: Η διαχείριση της επόμενης μέρας

Πριν από 20 χρόνια, η Μπαρτσελόνα είχε υποδεχτεί τον Παναθηναϊκό. Το μάτριξ του «Καμπ Νου» είχε  γράψει 5-0 τότε, αλλά κάλλιστα το σκορ για τους Καταλανούς θα μπορούσε να είναι 10-0. Ας όψεται ο Μάριο Γκαλίνοβιτς, που είχε εξουδετερώσει εκείνο το βράδυ τετ α τετ του Ετό, δύο απευθείας φάουλ του Ροναλντίνιο και κάτι… ψιλά ακόμη.

Ηταν η εποχή που ο «Ρόνι» έβγαινε από αριστερά, ο Καμερουνέζος αγωνιζόταν στην κορυφή της επίθεσης κι ο Μέσι εμβόλιζε από δεξιά, ενώ πίσω τους έπαιζαν ο Τσάβι, ο Ινιέστα και διάφοροι άλλοι… άμπαλοι. Dream team κανονική, δηλαδή, όχι αστεία. Τέσσερα του είχαν βάλει του Παναθηναϊκού στο πρώτο ημίχρονο, ενώ στο δεύτερο μέρος είχαν κατεβάσει τις στροφές ίσα-ίσα για να λειτουργεί η «μηχανή».

Πού το πάω; Οτι με αντιπάλους σαν την Μπαρτσελόνα, και δη στην έδρα τους, θέλεις τον τερματοφύλακά σου οπωσδήποτε σε καλή ημέρα, αν όχι για να πετύχεις την υπέρβαση, τουλάχιστον για να μην υποστείς νίλα σοκαριστικών διαστάσεων. Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, στο κομμάτι της δικής του ευθύνης κι όχι εκείνης που αναλογεί στον διαιτητή Σνάιντερ, ίσως να μην έφευγε με τόσο βαρύ αποτέλεσμα απ’ το Μονζουίκ αν είχε τον Κωνσταντή Τζολάκη σε περίοδο φόρμας. Κακά τα ψέματα, ο 23χρονος Χανιώτης είναι ικανός, έχει καταγράψει αξιοσημείωτες ευρωπαϊκές εμφανίσεις, ορισμένες εκ των οποίων ιστορικές, αλλά τον τελευταίο ενάμιση μήνα δεν είναι σε καλό φεγγάρι. Προφανώς, δεν νοείται να άρει ο Τζολάκης όλες τις αμαρτίες του Ολυμπιακού, αλλά στα γκολ του Ράσφορντ, για παράδειγμα, θα μπορούσε κάτι ν’ αποσοβήσει. Εν πάση περιπτώσει, είχες την απαίτηση απ’ έναν τερματοφύλακα του δικού του status να εισφέρει κάτι περισσότερο στην προσπάθεια της πειραϊκής ομάδας· να βγάλει κι ένα-δυο απ’ αυτά που  λέμε «άπιαστα».

Το ότι ο Τζολάκης δεν διανύει καλό φεγγάρι είχε φανεί τόσο στα ματς με τη φανέλα της Εθνικής, συγκεκριμένα στο τρίτο γκολ των Δανών στο Καραϊσκάκη και στο 3-1 της Σκωτίας στη Γλασκώβη, ενώ με τον Ολυμπιακό το είχαμε δει στο «Εμιρέιτς», όταν είχε δεχτεί το δεύτερο γκολ της Αρσεναλ από σουτ του  Σάκα στην κλειστή γωνία του και με την μπάλα να περνάει κάτω απ’ τα πόδια του. Το είχε «φάει», μάλιστα, σε μια χρονική φάση που οι «ερυθρόλευκοι» είχαν αποδυθεί στον υπέρ πάντων αγώνα για το 1-1.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω απάντηση για το αν πρέπει να τον αφήσει για λίγο ο προπονητής του στον πάγκο, προκειμένου να επαναφορτίσει τις μπαταρίες του, ή να επιμείνει ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στη χρησιμοποίησή του. Ακόμη και μεταξύ ανθρώπων που έχουν παίξει επαγγελματικά ποδόσφαιρο, διίστανται οι απόψεις για το ποια τακτική είναι καταλληλότερη σε τέτοιες περιπτώσεις. Ασε, δε, που ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του ντέρμπι με την ΑΕΚ, το οποίο καθιστά ακόμη πιο περίπλοκη την όποια απόφαση.

Ο Μεντιλίμπαρ, βεβαίως, έχει κερδίσει  στο διάστημα της παρουσίας του στο μεγάλο λιμάνι την
αναγνώριση ότι «ο κόουτς ξέρει», οπότε ο λόγος ανήκει σ’ αυτόν. Αλλωστε, γι’ αυτό πληρώνεται ο Βάσκος, για να βρίσκει λύσεις. Οσον αφορά στην κόκκινη κάρτα του Σαντιάγκο Εσε, είναι μια καλή αφορμή για να σκεφτεί πιο σοβαρά από ποτέ το Διεθνές ποδοσφαιρικό συμβούλιο (IFAB) την αλλαγή του πρωτοκόλλου του VAR, ούτως ώστε να παρεμβαίνει και σε αποβολές με δεύτερη κίτρινη.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News