Υπεράνω Ολων: Ολοι οι «άλλοι» είστε μια χαρά, εμείς θέλουμε μια... μικρή ενίσχυση

Εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο.
Μόνο όταν βλέπουμε τις ελλείψεις μας, διορθώνουμε τα λάθη μας και δεν κρύβουμε τα «προβλήματα» κάτω από το χαλάκι, μπορούμε να πηγαίνουμε μπροστά.

Μετά από 2,5 μήνες μπορεί να εξαχθεί ένα –όχι απόλυτα ασφαλές– συμπέρασμα για την ομάδα. Σίγουρα έχουν παίξει ρόλο οι τραυματισμοί, τα συνεχόμενα ματς, η ανάγκη για κατάκτηση βαθμών, καθώς και ο εκάστοτε αντίπαλος, αφού δεν έρχονται όλοι απέναντί μας για να παίξουν ποδόσφαιρο.

Τι έχω δει μέχρι τώρα;
Ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει πάρει την απαραίτητη βοήθεια από τα εξτρέμ του. Περίμενα περισσότερα από τον Καμπελά, ενώ και ο Στρεφέτσα –αν και θα έπρεπε να παίζει περισσότερο στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος– ακόμη δεν έχει «μπει» στην ομάδα, μένοντας πίσω και λόγω τραυματισμού. Ο Ζέλσον, πάλι, είναι ο «γνωστός» Ζέλσον· πολλά προσόντα, λίγη ουσία και συχνά στα πιτς.

Ο «κοντός» δεν θα αργήσει να γίνει αυτός που ξέρουμε. Όσο για τον Γιαζίτζι, ο Μεντιλίμπαρ σίγουρα γνωρίζει καλύτερα γιατί δεν τον έχει πείσει ακόμη ώστε να του εμπιστευθεί θέση βασικού στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Οι Μάντσα, Σιπιόνι, Ταρέμι και Νασιμέντο δείχνουν ότι διαθέτουν όλα τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται για να σταδιοδρομήσουν με την ερυθρόλευκη φανέλα. Και φυσικά, δεν με απασχολεί καθόλου το προσωρινό «ντεφορμάρισμα» του Τζολάκη. Θα περάσει γρήγορα, γιατί πάνω απ’ όλα τον εμπιστεύονται όλοι.

Αυτό που θεωρώ ότι χρειαζόμαστε για να γίνουμε ακόμη καλύτεροι είναι ένα επιπλέον στόπερ.
Ο Μπιανκόν είναι καλός, φιλότιμος και παθιασμένος με την ομάδα, αλλά δεν αποτελεί την ιδανική λύση ως μπακ-απ του Ρέτσου. Ήταν φανερό, δια γυμνού οφθαλμού, πόσο έλειψε ο αρχηγός λόγω τραυματισμού. Και πρέπει πάντα να έχουμε στο νου ότι τα παιχνίδια είναι πολλά, συνεχόμενα και απαιτητικά.

Αν στα «μικρά» ματς το πρόβλημα δεν φαίνεται τόσο, στα «μεγάλα» γίνεται εμφανές. Παράλληλα, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αρχίσει να κοιτάζει από τώρα για το καλοκαίρι, τον παίκτη που θα μοιραστεί τη θέση του τερματοφύλακα με τον Τζολάκη. Ιδανικά, δεν θα πρέπει να είναι ξένος, ώστε να μην καταλαμβάνει θέση στην ευρωπαϊκή λίστα.

Γενικότερα, χρειάζεται να ενταχθούν περισσότεροι Έλληνες παίκτες που να αξίζουν και να αποτελούν βασικό μέρος του ροτέισον, ειδικά για τα ευρωπαϊκά ματς. Το πρόβλημα θα γίνει ακόμη μεγαλύτερο αν πουληθεί και ο Μουζακίτης, καθώς το ενδιαφέρον από μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους μόνο ανύπαρκτο δεν είναι — ακόμα κι αν δεν έχει καθιερωθεί ως βασικός μέχρι στιγμής.

Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται πολλά.
Με έναν τερματοφύλακα, ένα στόπερ και ένα εξτρέμ θα έχει καλυφθεί πλήρως. Ο χρόνος δεν πιέζει ώστε αυτές οι προσθήκες να γίνουν απαραίτητα τον Γενάρη· μπορούν να περιμένουν και να πραγματοποιηθούν το καλοκαίρι.

Τότε που θα είμαστε ξανά Πρωταθλητές, δεν θα χρειαστεί να δώσουμε προκριματικά, θα είμαστε οικονομικά υγιείς, και οι άλλοι θα «βασανίζονται» μέσα στον καύσωνα, αλλάζοντας παίκτες –ίσως και προπονητές– ενώ ο κόσμος τους θα αποθεώνει τις διοικήσεις τους.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News