Γιώργος Χελάκης: Τώρα έρχεται η ώρα της αλήθειας για τον Νίκολιτς

Η ΑΕΚ μπορεί να κέρδισε, αλλά με αυτό το φτωχό 1-0 δεν γίνεται να πάει μακριά. Το έχουμε ξαναδεί το έργο: ομάδες που ζουν μόνιμα στο όριο, που κρατούν σκορ «με το ζόρι», στο τέλος μένουν από ανάσες και από στόχους. Kάπως έτσι δεν κατέληξε και η Εθνική του Φερνάντο Σάντος, που μάζευε ισχνές νίκες χωρίς να πείθει; Η εικόνα της ΑΕΚ απέναντι στον Αρη, παρότι βελτιωμένη, θυμίζει αυτό ακριβώς. Ενα σύνολο που κάνει πολλά σωστά μέχρι την τελική ενέργεια κι εκεί κολλάει, ταλαιπωρείται, χάνει ευκαιρίες και αφήνει ανοικτά παιχνίδια που θα έπρεπε να έχει καθαρίσει από νωρίς.

Και όμως, το ξεκίνημά της μετά τη διακοπή έδειχνε πως είχε βρει ρυθμό. Η καλή εμφάνιση στο Ηράκλειο είχε αφήσει υποσχέσεις: η μπάλα κάτω, συνδυασμοί, επιθετικές ιδέες. Κόντρα στον Αρη στη Νέα Φιλαδέλφεια, η ΑΕΚ συνέχισε στο ίδιο μοτίβο. Από το πρώτο λεπτό είχε τον έλεγχο, κυκλοφορούσε σωστά, ανέβαζε τους ρυθμούς της ανάπτυξης και έφτανε με ευκολία στην περιοχή. Αξονας, πλάγια, κάθετα παιχνίδια – όλα έδειχναν ότι η Ένωση έχει αρχίσει να πατά γερά ξανά.

Αλλά τι να το κάνεις όταν λείπει το γκολ; Hφετινή ΑΕΚ πνίγεται σε δημιουργίες που δεν γίνονται τελικές ευκαιρίες της προκοπής. Στο πρώτο μέρος, παρά τις αρκετές τελικές, οι θέσεις εκτέλεσης ήταν προβληματικές. Στο δεύτερο, με την ενέργεια να παραμένει ψηλά και με τον Άρη να κλείνεται όλο και πιο βαθιά, οι φάσεις άρχισαν να μοιάζουν πιο «καθαρές». Και τελικά ήρθε η συνεργασία των δύο κορυφαίων της βραδιάς, Μάνταλου και Ζίνι, για να λύσει τον γόρδιο δεσμό στο 77’.

Ο Μάνταλος έκανε ένα από τα πιο ώριμα παιχνίδια του. Οργάνωση, συμμετοχή στην πίεση, καθαρό μυαλό στο κράτημα μπάλας και φυσικά η ασίστ. Ο Ζίνι, από την άλλη, επέστρεψε δυναμικά: τρεξίματα, ένταση, παρουσία μέσα στο «κουτί», αυτά που έλειπαν όσο ήταν εκτός. Ο Νίκολιτς, χρησιμοποιώντας τον ως δεύτερο φορ δίπλα στον Γιόβιτς, βρήκε επιτέλους αυτό που έψαχνε.

Mόνο που το πρόβλημα του τραυματισμού του Πιερό αφήνει την ΑΕΚ με μια λύση λιγότερη σε έναν σχηματισμό που ο Σέρβος τεχνικός αγαπά. Δεν ήταν όμως όλα ιδανικά. Ζοάο Μάριο και Καλοσκάμης είχαν συμμετοχή στην ανάπτυξη, αλλά στις τελικές ενέργειες υστέρησαν εμφανώς.

Ο Πινέδα, παρά το ταξίδι και την κούραση, κινήθηκε σωστά στον άξονα, ενώ ο Στρακόσια έσωσε την ΑΕΚ στην ευκαιρία του Πέρεθ και τέτοιες αποκρούσεις δίνουν βαθμούς. Τώρα όμως αρχίζει το δύσκολο. Το ματς με τη Φιορεντίνα στην Ιταλία και το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο θα δείξουν τι μπορεί πραγματικά να κάνει φέτος η ΑΕΚ απέναντι σε ισχυρότερες ομάδες. Δύο φορές στο ελληνικό πρωτάθλημα δοκιμάστηκε απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους (ΠΑΟΚ Ολυμπιακός) και δεν τα κατάφερε. Τώρα έρχεται η ώρα της αλήθειας.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News