ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΑΚΑΛΕΑΣ: Η μεγάλη δικαίωση του Λουτσέσκου

Ένα ματς κομμένο και ραμμένο για θρίαμβο, πήγε να στραβώσει, με τον Πασχαλάκη να σώσει τους φιλάθλους από εγκεφαλικό και εμένα από το να σβήνω ένα ολόκληρο κείμενο.

Τελικά, είχε δίκιο ο Λουτσέσκου. Αμέσως μετά την αναμέτρηση με το Βόλο είπε ότι οι παίκτες δεν ήταν τόσο «μπάσταρδοι» όσο έπρεπε για να τελειώσουν το περιβόητο ματς, πριν γίνει από 4-1, 4-4. Και την παραμονή της αναμέτρηση με την Κοπεγχάγη είπε πως την περασμένη Κυριακή «ήμασταν ηλίθιοι». Ραζβάν, με όλο το θάρρος, στο τσακ να ξαναγίνετε ηλίθιοι βρεθήκατε. Μια απόκρουση δρόμος. Και δύσκολη απόκρουση.

 

Ένα ματς στο οποίο ο ΠΑΟΚ παίζει από το 8′ με παίκτη παραπάνω, από το 19′ προηγείται με 1-0, στο 38′ κάνει το 2-0, και μέχρι το 80′ έχει χάσει τουλάχιστον δυο ευκαιρίες και έχει πετάξει στα σκουπίδια άλλους δυο – τρεις αιφνιδιασμούς. Ένα ματς που του έχει στρωθεί, με την Κοπεγχάγη να κάνει ρεσιτάλ ατομικών λαθών, με επικάλυψη από ομαδική αφέλεια για τον τρόπο με τον οποίο παίζει ενώ αποδεδειγμένα δεν μπορεί να εφαρμόσει.

 

Ο ΠΑΟΚ έκανε ιδανικό πρώτο μέρος. Θα ήταν τέλειο αν είχε προηγηθεί με 3-0. Λέω ιδανικό διότι ο Λουτσέσκου άφησε το λαρύγγι του στον πάγκο μετά την αποβολή, ζητώντας από τους παίκτες του να κάνουν ό,τι μπορούν διότι το σίδερο κολλάει στη βράση.

 

Και ο ΠΑΟΚ δεν κόλλησε. Ο Σίντκλεϊ εξελίσσεται σε μεγάλο μαϊμούνι (πήγα να πω Μάτος, αλλά αμέσως φρέναρα) και ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς δείχνει καυτός. Βασικά ο Σέρβος έδειξε αυτό που ξέραμε. Αν του δώσεις χώρο, κλάφτα…

 

Και στο δεύτερο ημίχρονο όλα πήγαινα καλά. Ο ΠΑΟΚ ήταν πάλι απειλητικός. Αλλά, ρε μάγκες, τελειώστε το ματς. Δηλαδή, έχει πάει εννιά και, κάντε το 3-0 να ηρεμήσουμε να αράξουμε. Πάλι να μας φάει το άγχος; Να περνάει η σερβιτόρα στο καφέ και να τη λέμε «άντε, άντε» ενώ είχε έξι μπύρες στο δίσκο και το μαγαζί φίσκα; Βάλτε ένα τρίτο γκολ, να μη σε πειράζει που θα χάσεις και μισή φάση.

 

Ο ΠΑΟΚ, στο φινάλε, βρίσκει τον τρόπο να αγχωθεί. Διότι ο ΠΑΟΚ τον βρήκε τον τρόπο. Μα, είναι τόσο φρέσκο το κάζο της περασμένης Κυριακής, που σε τρώει. Λες «κάτσε μη φάμε κανένα γκολ και τρέχουμε». Και ο ΠΑΟΚ έφαγε γκολ μπαίνοντας στο τελευταίο δεκάλεπτο και στη συνέχεια χρειάστηκε μια μεγάλη επέμβαση του Πασχαλάκη για να μη γίνει το 2-2. Που αν γινόταν θα ήταν η χαριστική βόλη. Να σου κάνουν από 4-1, 4-4 σε ένα ημίχρονο και στο καπάκι να σου κάνουν 2-2 από 2-0, ενώ παίζεις με παίκτη παραπάνω; Ξέρετε τι θα γινόταν; Στο μπάσκετ, στα παιχνίδια που ο ΠΑΟΚ κέρδισε τον Άρη με μεγάλη διαφορά, λίγο πριν τι φινάλε, ο Τασούλης έπαιζε με την τρομπέτα το «γενεαι πάσαι».

 

Ο ΠΑΟΚ έφυγε από την Κοπεγχάγη με αυτό που ήθελε, τη νίκη που τον κάνει να έχει το πάνω χέρι στον όμιλο. Ο προβληματισμός όμως είναι εκεί. Ο ΠΑΟΚ βρήκε τρόπο να τρέξει τον Βόλο και όταν άρχισε το ματς να του φεύγει, τα χασέ. Αμέσως μετά, ο ΠΑΟΚ είδε το ματς να του στρώνεται με την Κοπεγχάγη και στο φινάλε, πάλι αγχώθηκε. Δυο ματς που δεν τα τελείωσε, στο ένα το φυσάει και δεν κρυώνει και στο άλλο, λίγο έλειψε να το ξαναπάθει.

 

Όσο για το επόμενο ματς; Έχουμε καιρό. Τι; Δυο μέρες; Δυο μέρες. Πρέπει να τα βάλει όλα πίσω του, να τα βάλει και όλα κάτω ο προπονητής και να δει τι θα κάνει με την άμυνα. Και, να βιαστώ λίγο; Τον Βγάζεις αυτόν τον Σίντκλεϊ για να βάλεις τον Βιεϊρίνια; Όχι, μπορείς να τον πας δεξιά. Τον Μιχάι, τον βγάζεις για τον Βαρέλα; Εμένα ρωτάτε; Ο κόουτς να απαντήσει. Γι’ αυτό παίρνει 25.000 την εβδομάδα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News