Οι 76 κορυφαίοι όλων των εποχών στο ΝΒΑ και οι αντιδράσεις

Στη δημοσιότητα βγήκαν τα ονόματα των 76 κορυφαίων παικτών στην ιστορία του ΝΒΑ. Ήδη έχουν γίνει πασίγνωστα, κυρίως στον κόσμο του instagram, βίντεο με αντιδράσεις εν ενεργεία και βετεράων, όταν έμαθαν ότι βρίσκονται στη λίστα. Το «ever?», που ρώτησε δις ο Τζέιμς Χάρντεν, είναι συλλεκτικό κομμάτι.

Όπως ήταν λογικό, η ψηφοφορία έφερε κάποιες αποδοκιμασίες. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι διαφορές με παλιότερες ανάλογες διαδικασίες έγκεινται στους ίδιους τους ψηφοφόρους. Ακόμα και οι διαφορές είναι σχετικές: μπορεί να είναι ελάχιστες και να μοιάζουν πελώριες.

Οι 88 ψηφοφόροι, εν ενεργεία παίκτες, παλαίμαχοι, προπονητές, διαιτητές και δημοσιογράφοι, από τα δύο φύλα, έβγαλαν τους εξής 76: Πολ Άριζιν, Ρικ Μπάρι, Λάρι Μπερντ, Γουίλτ Τσάμπερλεϊν, Κλάιντ Ντρέξλερ, Τιμ Ντάνκαν, Πάτρικ Γιούιν, Γουόλτ Φρέιζερ, Κέβιν Γκαρνέτ, Τζον Χάβλιτσεκ, Άλεν Άιβερσον, Μάτζικ Τζόνσον, Σαμ Τζόουνς, Μάικλ Τζόρνταν, Καρλ Μαλόουν, Ρόμπερτ Πάρις, Κρις Πολ, Σκότι Πίπεν, Μπιλ Σάρμαν, Αϊζάια Τόμας, Νέιτ Θάρμοντ, Γουές Ανσέλντ, Μπιλ Γουόλτον, Τζέρι Γουέστ, Τζέιμς Γουόρθι, Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, Γιάννης Αντετοκούνμπο, Νέιτ Άρτσιμπαλντ, Τσαρλς Μπάρκλεϊ, Μπομπ Κούζι, Ντέιβ Κάουενς, Κέβιν Ντουράντ, Τζούλιους Έρβινγκ, Τζορτζ Γκέρβιν, Χαλ Γκριρ, Τζέιμς Χάρντεν, Έλβιν Χέις, Τζέρι Λούκας, Μόουζες Μαλόουν, Κέβιν ΜακΧέιλ, Τζορτζ Μάικαν, Στιβ Νας, Ντιρκ Νοβίτσκι, Χακίμ Ολάζουον, Μπομπ Πετίτ, Γουίλις Ριντ, Όσκαρ Ρόμπερτσον, Ντέιβιντ Ρόμπινσον, Μπιλ Ράσελ, Τζον Στόκτον, Έλτζιν Μπέιλορ, Ντολφ Σέις, Σακίλ Ο’ Νιλ, Πιτ Μάραβιτς, Ντέιβ Μπινγκ, Λένι Γουίλκενς, Ντέιβ ΝτεΜπουσέρ, Έρλ Μονρό, Μπίλι Κάνινχαμ, Ντόμινικ Γουίλκινς, Ντένις Ρόντμαν, Ρέι Άλεν, Ντουέιν Γουέιντ, Τζέισον Κιντ, Γκάρι Πέιτον, Κόμπι Μπράιαντ, Μπομπ ΜάκΑντου, Πολ Πιρς, Καρμέλο Άντονι, Στεφ Κάρι, Άντονι Ντέιβις, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Ντέιμιεν Λίλαρντ, Ρέτζι Μίλερ, Ράσελ Γουέστμπρουκ, Καγουάι Λέοναρντ.

Σε σχέση με το κείμενο της πρόβλεψης, δεν αποκλείστηκε να βρίσκονται στη λίστα και οι 50 που ψηφίστηκαν το 1996, παρ’ όλα αυτά εκτιμήθηκε ότι δεν θα ήταν μόνο 25 εκείνοι που θα έμπαιναν σε αυτήν από το 1996 και έπειτα. Αυτή η εκτίμηση αποδείχθηκε σχετικά λανθασμένη, αφού δεν ήταν μόνο οι 48 που φόρεσαν τα τζάκετ στο All Star Game του Κλίβελαντ, τον Φεβρουάριο του 1997, που το έκαναν, μαζί με τον Πιτ Μάραβιτς και τον Σακίλ Ο’ Νιλ, αλλά επιπλέον δύο, με δράση στο ΝΒΑ ολοκληρωτικά πριν το 1996 προήχθησαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχει 24 από την τελευταία 25ετία.

Ο «Ζόιντ» και μια επιλογή από το μακρινό παρελθόν

Η εκτίμηση στο… ριμπάουντ

Για την ακρίβεια, είναι συν… 2,5 οι παίκτες πριν το 1996 που μπήκαν στους 76 (αποτέλεσμα ισοψηφίας) κορυφαίους όλων των εποχών. Ο Ντένις Ρόντμαν μπήκε στη λίστα, κάτι που δεν θα γινόταν πριν 25 χρόνια, αφού είχε μόλις την πρώτη από τις τρεις χρονιές του με τους Σικάγο Μπουλς στο… τσεπάκι, όμως δίχως τη διετία των Ντιτρόιτ Πίστονς, το 1989 και το 1990, δεν θα βρισκόταν ούτε εδώ. Η εκτίμηση στο ριμπάουντ και τις «βρομοδουλειές» στο παρκέ τώρα είναι πιο έκδηλη από ποτέ, αφού τα analytics έχουν ισχυρή θέση στον μπασκετικό βίο. Η αναγνώριση ούτως ή άλλως δεν αποκλειόταν, ενώ και το «Last Dance», με το σεβασμό που απέδωσε ο Μάικλ Τζόρνταν στο πρόσωπο του εκκεντρικού συμπαίκτη του, έπαιξε ξεκάθαρα το ρόλο του. Ο Ρόντμαν μπαίνει και στη συζήτηση για τον κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών.

Για τον Ντομινίκ Γουίλκινς, ο οποίος μπήκε στη λίστα αυτήν τη φορά, το ερώτημα είναι: γιατί δεν βρισκόταν στους 50; Ο «Ζόιντ», ένας από τους οκτώ παίκτες στην Ιστορία του ΝΒΑ που είχε 25 πόντους και πάνω ανά μέσο όρο για δέκα διαδοχικές σεζόν -από τους εν ενεργεία το έχουν κάνει οι ΛεΜπρόν Τζέιμς και Κέβιν Ντουράντ, επιπλέον στην κάστα βρίσκονται ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Τζέρι Γουέστ, ο Καρλ Μαλόουν, ο Σακίλ Ο’ Νιλ και ο Άλεν Άιβερσον- ήταν η κύρια διαφωνία για εκείνη την ομάδα που παρουσιάστηκε στο Κλίβελαντ. Αφού από το 1995 μετανάστευσε στα ημέτερα και έπαιξε με τον Παναθηναϊκό και με τη Φορτιτούντο Μπολόνια πριν κλείσει την καριέρα του, δίχως να… ακουμπήσει, στους Ορλάντο Μάτζικ, αυτή η επιλογή αφορά τα κατορθώματά του στα… ντουζένια του, δηλαδή από το 1986 έως το 1994, που πήγε, κιόλας, σε κάθε All Star Game που έγινε.

Από την Τρέισερ στη λίστα

Η ιδιαίτερη περίπτωση του Μπομπ ΜάκΑντου

Η απορία αφορά τον τρίτο που παρεισέφρησε στη λίστα. Ο Μπομπ ΜάκΑντου είναι γνωστός στα καθ’ ημάς από την Τρέισερ Μιλάνο, τις μονομαχίες με τον Άρη και τα δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών που κατέκτησε, ήταν ένας σκόρερ ολκής και στο ΝΒΑ, πρώτος για τρεις διαδοχικές χρονιές, από το 1974 και το 1976, με τους Μπάφαλο Μπρέιβς και πρωταθλητής το 1982 και το 1985 με τους Λος Άντζελες Λέικερς, όταν ασπάστηκε το ρόλο του κομπάρσου δυνητικά, όμως η απόσταση που χωρίζει τα ανδραγαθήματά του από τη συγκεκριμένη επιλογή ενέχει μια παραδοξότητα, αφού η είσοδός του στην πενηντάδα θα φάνταζε πιο λογική.

Παρ’ όλα αυτά, στο πάνελ των ψηφοφόρων υπάρχουν τουλάχιστον 25 άνθρωποι που είναι πολύ πιθανό να τον έχουν ψηφίσει, κυρίως επειδή υπήρξαν ακμαίοι στην εποχή του ή ήταν το είδωλό τους όταν ξεκινούσαν το μπάσκετ. Η έλλειψη αντικειμενικότητας είναι αξίωμα, αλλά αν έπρεπε να βρεθεί κυρίως ένα επιχείρημα που θα έπειθε το δύσπιστο, αυτό είναι ότι καθένας θεωρεί ότι η εποχή του όταν ήταν νέος είναι η κορυφαία. Κι αυτό, βέβαια, έρχεται εξ ορισμού σε σύγκρουση με την αέναη διαπίστωση ότι ο κόσμος πρέπει να αλλάζει. Οι ΗΠΑ στα seventies υπήρξε άγρια και αν, ποιητικά, θα επιτρεπόταν να της αποδοθούν για σύμβολα ένα λουλούδι και ένα σαξόφωνο, αυτό θα ήταν απλώς μια μεταφορά, η οποία θα κυοφορούσε το επικόν των μαύρων μπίτνικ και των πρώτων λευκών ταξιδιωτών στο πανανθρώπινο δέος για το φάσμα των ικανοτήτων τους.

Το μποέμ στυλ του ΜάκΑντου, η εποχή χωρίς το τρίποντο, που στους παλιότερους ακόμη δημιουργεί θυμηδία, το σουτ από μέση απόσταση, η τρομακτική ευελιξία, που στην πραγματικότητα τον καθιστούσε… μονόκερο, είναι καταστάσεις που επανέρχονται στη μνήμη και, σε αυτήν την περίπτωση, έγινε την κατάλληλη στιγμή. Είχε 34,5 πόντους ανά μέσο όρο τη σεζόν 1974-75, χωρίς το πλεονέκτημα της γραμμής των 6,75μ. (ή τέλος πάντων, κάτι τέτοιο), 14,1 ριμπάουντ και 2,1 κοψίματα ανά ματς, πριν καν κλείσει τα 24. Στις 18 Απριλίου του 1975 έβαλε, στο τέταρτο παιχνίδι των ημιτελικών της Ανατολής απέναντι στους Ουάσινγκτον Μπούλετς, 50 πόντους και πήρε 21 ριμπάουντ, κάτι που επανέλαβε μόνο ο Άντονι Ντέιβις με τη φανέλα των Πέλικανς απέναντι στους Ντιτρόιτ Πίστονς, στις 21 Φεβρουαρίου του 2016, όταν έβαλε 59 πόντους και πήρε 20 ριμπάουντ. Ήταν ο MVP της χρονιάς και ο πρωτοπόρος σε ψήφους για το All Star Game. Πήγε σε πέντε από αυτά, ενώ όλη τη δεκαετία του ’70 πέρασε «φορτώνοντας» τα αντίπαλα καλάθια.

Οι σίγουροι που δεν… ήταν

Οι «αδικίες» και το «Γάντι»

Στην πρόβλεψη για τους 25, που τελικά ήταν 24, οι… σίγουροι ήταν 23. Από εκείνους, οι 19 μπήκαν στη λίστα, ένα ποσοστό επιτυχίας 82%, που δεν το λες άσχημο, αλλά δεν είναι και για χορό. Η… γυάλα δικαιώθηκε για τους εξής:

Πόιντ γκαρντ: Τζέισον Κιντ, Στιβ Νας, Κρις Πολ (ο μόνος, πλέον, παίκτης στην Ιστορία του ΝΒΑ με 20.000 πόντους και 10.000 ασίστ), Τζέιμς Χάρντεν, Στέφεν Κάρι, Ράσελ Γουέστμπρουκ.

Σούτινγκ γκαρντ: Κόμπε Μπράιαντ, Άλεν Άιβερσον, Ρέτζι Μίλερ, Ρέι Άλεν, Ντουέιν Γουέιντ, Πολ Πιρς.

Σμολ φόργουορντ: ΛεΜπρον Τζέιμς, Κέβιν Ντουράντ, Καγουάι Λέοναρντ.

Πάουερ φόργουορντ: Ντιρκ Νοβίτσκι, Κέβιν Γκαρνέτ, Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Σέντερ: Τιμ Ντάνκαν.

Οι τέσσερις που δεν προτιμήθηκαν ήταν οι Καϊρί Ίρβινγκ, Βινς Κάρτερ, Μάνου Τζινόμπιλι, Πάου Γκασόλ.

Αναφέρθηκαν, πάντως, όλοι εκτός του Γκάρι Πέιτον, ο οποίος, μάλλον εκ παραδρομής και ηθελημένης αμνησίας, δεν μπήκε. Το «Γάντι» υπήρξε ο ενορχηστρωτής των Σιάτλ Σόνικς που έφτασαν στους τελικούς του ΝΒΑ το 1996, πριν ηττηθούν στα 6 παιχνίδια από τους Σικάγο Μπουλς του 72-10, ομάδα που έχει τρεις παίκτες από τους 76. Πήρε, δε, το πρωτάθλημα ως βετεράνος με τους Μαϊάμι Χιτ και υπήρξε σεσημασμένος αμυντικός, τέτοιος που στο «Last Dance» είπε ότι είχε βρει τον τρόπο να μαρκάρει τον Μάικλ Τζόρνταν και δεν αποτέλεσε ολότελα ύβρη η πρόταση.

Πλην των 19 και του Πέιτον, προστέθηκαν οι Καρμέλο Άντονι, Άντονι Ντέιβις και Ντέιμιεν Λίλαρντ. Ο πρώτος προβλέφθηκε, με ένα κεφάλαιο, ως αβέβαιος. Οι υπόλοιποι δύο αναφέρθηκαν και ο δεύτερος αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη, αν και η φράση που χρησιμοποιήθηκε για την επιλογή του ήταν «μάλλον απίθανη».

Ο κορυφαίος έκτος παίκτης όλων των εποχών

Η ειλικρινής δήλωση του Κλέι Τόμπσον

Συμπερασματικά, από τη στιγμή που θα γινόταν κατανοητό το γιατί προτιμήθηκε ο Ντέιβις έναντι του Γκασόλ, τόσο με βάση τους επιλέγοντες και τις συνθήκες επιλογής όσο και με το ποιόν, μια και ο «Brow» έχει ήδη το δαχτυλίδι του και έχει μερικές ατομικές τιμές, διόλου αμελητέες, ήδη στο βιογραφικό του, απομένουν, στην πραγματικότητα, τρεις ενστάσεις. Η μία αφορά τον κορυφαίο έκτο παίκτη όλων των εποχών, Μάνου Τζινόμπιλι, η άλλη τον σουτέρ των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, Κλέι Τόμπσον, και η τρίτη τον Καϊρί Ίρβινγκ.

Θα περίμενε κάποιος, αφ’ ης στιγμής, μάλιστα, συμμετείχε και στο πρόμο βίντεο της 75ης χρονιάς του ΝΒΑ, ότι ο Αργεντινός θα βρισκόταν στη λίστα. Τα τέσσερα δαχτυλίδια (και το «ηθικό MVP» στους τελικούς του 2005, απέναντι στους Ντιτρόιτ Πίστονς) με τους Σαν Αντόνιο Σπερς, η μακρόχρονη καριέρα στην ίδια και η μετάδοση του eurostep, μαζί με την παροιμιώδη προσήλωση στην εθνική Αργεντινής, θα έπρεπε να είναι αρκετά ώστε ο Τζινόμπιλι, ο οποίος είναι Hall of Famer, να βρίσκεται στην ομάδα. Το πιθανότερο είναι ότι, επειδή οι 50 του ’96 έμειναν αλώβητοι και προστέθηκαν ο Γουίλκινς, ο ΜάκΑντου και ο Ρόντμαν, ένας σούτινγκ γκαρντ έπρεπε να γίνει εξιλαστήριο θύμα και σε αυτό βοήθηκε η λατινοαμερικανική καταγωγή.

Για τον Ίρβινγκ, είναι μάλλον ξεκάθαρο ότι η «περιφρόνηση» στις ψήφους, ειδικά αφού ο αντικαταστάτης του είναι ο Λίλαρντ, απορρέει των εξωγηπεδικών στιγμών του, ενώ η συμπεριφορά του απέναντι στους εμβολιασμούς πιθανότατα έπαιξε τον κραταιό ρόλο. Ο Λίλαρντ, που με την… clutch κατάσταση στην οποία διαρκώς βρίσκεται έχει κάνει σλόγκαν το «Dame time», είναι ένας τρομακτικός πόιντ γκαρντ, αλλά το 2016 και το 2017 δεν πήγε στο All Star Game, τη στιγμή που ο έτερος υποψήφιος βρίσκεται εκεί όλες τις χρονιές που είναι διαθέσιμος, και οι Μπλέιζερς δεν έχουν παίξει σε τελικούς ΝΒΑ. Αν πρέπει να του αναγνωριστεί ότι δεν έχει τους κατάλληλους συμπαίκτες για να το κάνει, παρ’ όλα αυτά είναι πιστός στον οργανισμό, είναι μια συζήτηση που δεν ταιριάζει χρονικά, ειδικά από τη στιγμή που απέναντί του υπάρχει ένας παίκτης που έχει το νικηφόρο σουτ στον έβδομο τελικό του ΝΒΑ το 2016 και λογίζεται ως ο κορυφαίος χειριστής όλων των εποχών.

Σε ό,τι αφορά, τέλος, τον Κλέι Τόμπσον, ο ίδιος δήλωσε απερίφραστα, μέσω του instagram, ότι νιώθει πως ανήκει στους κορυφαίους όλων των εποχών. Με τρία δαχτυλίδια πρωταθλητή, απίστευτη συνέπεια και μερικές εξοργιστικές παραστάσεις, ο χώρος για διαφωνία είναι μικρός. Πιθανόν να πρέπει να περιμένει ως το 2046, για να μπει στη λίστα των 100 κορυφαίων όλων των εποχών. Δεν θα είναι, εξάλλου, η πρώτη φορά.