ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΙΜΠΙΔΑΣ: Βρήκε έναν καινούργιο τρόπο να χάσει

 

Το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό δεν λαμβάνεται υπόψη στη σύγκριση γιατί πρόκειται για κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Δεν είναι σαν τα άλλα παιχνίδια, οι παίκτες «ντοπάρονται» ψυχολογικά και μεταμορφώνονται. Με ψυχρή λογιστική ματιά, ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλύτερα, αλλά το αποτέλεσμα μετράει. Και αυτό ήταν το ίδιο, ένα ολοστρόγγυλο μηδέν…

Είναι ολοφάνερο ότι το Τριφύλλι έχει μεγάλο πρόβλημα στα εκτός έδρας. Επικρατούσε η εντύπωση ότι η αύρα από την προηγούμενη τριάδα με Βόλο, Ολυμπιακό και Ιωνικό θα έδινε την ώθηση για να αλλάξει, να νικήσει στην Τρίπολη και να δημιουργήσει νέες συνθήκες για τη συνέχεια. Εις μάτην…

Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός δεν δέχτηκε γκολ νωρίς, δεν σοκαρίστηκε, δεν ήταν νωθρός. Έπαιξε παθητικά, αλλά χωρίς να έχει απειληθεί σοβαρά και ξεπέρασε ανώδυνα το επικίνδυνο πρώτο τέταρτο. Για αυτό η ήττα πονάει ακόμα περισσότερο. Γιατί είχε την τύχη με το μέρος του και το σύνολο του Γιοβάνοβιτς είχε ένα γκολ που έπρεπε να αλλάξει τις ισορροπίες υπέρ του. Όμως, με τόσα ατομικά λάθη, είναι δύσκολο να νικήσεις…

Τα έφαγε… μόνος του

Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός, αλλά κατάφερε να προηγηθεί. Ο Ρούμπεν πάσαρε κάθετα στον Παλάσιος, αυτός πριν πλασάρει έδωσε στον Καρλίτος και αυτός με ωραίο πλασέ σκόραρε. Αντί το γκολ να ανεβάσει την ψυχολογία των παικτών του Τριφυλλιού και να τους βοηθήσει να παίξουν πιο σίγουρα, συνέβη το αντίθετο… Όλοι κατέρρευσαν.

Ο Αχιλλέας Πούγγουρας συμπεριφέρθηκε επιπόλαια και αντί να διώξει προ του πολύπειρου Μπαράλες, προσπάθησε να κοντρολάρει τη μπάλα. Ο Αργεντινός killer μύρισε… αίμα και έξυπνα κέρδισε το πέναλτι και ισοφάρισε.

Ο μόνος ο οποίος μέχρι τότε ενέπνεε σιγουριά και σταθερότητα από την άμυνα, ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι, σαν να επηρεάστηκε από τους συμπαίκτες του και απομάκρυνε βιαστικά και έδωσε την αντεπίθεση στον Αστέρα από την οποία προήλθε το 2-1. Μαζί με την παροιμιώδη αδυναμία των αμυντικών να σταματήσουν τον Σίτο έστω με φάουλ.

Στη σφαίρα του φανταστικού

Σαν να ακούμπησε τους «πράσινους» ένα μαγικό ραβδάκι και μόλις άφησαν την… ενέργεια της Λεωφόρου, θυμήθηκαν τους κακούς εαυτούς του. Είναι πραγματικά ανεξήγητο αυτό που παθαίνουν. Στη συγκέντρωση τους, στο δυναμισμό τους, στην ένταση τους. Σε όλα.

Σαφώς, δεν προέκυψαν επί Γιοβάνοβιτς αυτά τα φαινόμενα. Αλλά μέχρι τώρα, ούτε ο Σέρβος έχει μπορέσει να τα διορθώσει. Οι ίδιες παιδικές ασθένειες με τους Ζωσιμάδες και το «Βικελίδης», παρουσιάστηκαν και στην Τρίπολη. Σίγουρα, ο Σέρβος προβληματίζεται, αλλά επιβάλλεται να βρει λύσεις.

Βελτιώθηκε μεν, αλλά…

Στο δεύτερο ημίχρονο, η εικόνα του Παναθηναϊκού ήταν διαφορετική. Ο Παναθηναϊκός βελτιώθηκε, επέβαλλε τον ρυθμό του και πίεσε τον Αστέρα. Δεν κυριάρχησε, δεν ήταν καταιγιστικός και δεν είχε καθαρό μυαλό στην τελική επιλογή. Αλλά σίγουρα δεν άξιζε να χάσει και δικαιούταν τουλάχιστον την ισοπαλία.

Ωστόσο, όπως και στο «Βικελίδης», ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε. Στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι το πρόβλημα: ότι ο Παναθηναϊκός χάνει όταν παίζει εκτός έδρας. Αδυνατεί ακόμα και να πάρει την ισοπαλία. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Όσο για το… γιατρικό, όταν δεν το έχει ανακαλύψει ο προπονητής, φαντάζει παράξενο να το ανακαλύψουμε οι υπόλοιποι…

Δεν έχουν καιρό για δάκρυα

Χρόνος για δάκρυα δεν υπάρχει. Ούτε καν μία ολόκληρη εβδομάδα. Γιατί την Τετάρτη ο Παναθηναϊκός παίζει ένα ματς που καθορίζει τη χρονιά του. Κόντρα στον Ατρόμητο στο Περιστέρι για το Κύπελλο, δεν υπάρχουν περιθώρια για αποτυχία. Ένας αποκλεισμός θα αποτελέσει τεράστιο πισωγύρισμα και θα χαθεί η μόνη διοργάνωση που δίνει την προοπτική για ένα τρόπαιο.

Δικαιολογίες δεν γίνονται αποδεκτές. Ας κάτσουν στο Κορωπί ο Γιοβάνοβιτς, οι συνεργάτες και οι παίκτες και να βρουν την άκρη. Ο Ατρόμητος είναι τελευταίος στη βαθμολογία, δεν πείθει με τίποτα και έχει το μυαλό να γλυτώσει τον υποβιβασμός. Οπότε, η νίκη και η πρόκριση είναι υποχρέωση. Ακούγεται άσχημο, αλλά οτιδήποτε άλλο θα βάλει… φουρνέλο στα θεμέλια της ομάδας, που θα δεχτεί ένα μεγάλο χτύπημα.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News