ΑΕΚ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Η νύχτα που ο θάνατος και η βία νίκησαν κατά κράτος το ποδόσφαιρο (vids, pics)

Είναι ορισμένες φορές που το δημοφιλέστερο των σπορ αδυνατεί, για διάφορους λόγους και αιτίες, να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει κερδίσει με την αξία του στη ζωή. Αποτελεί τον αδύναμο κομπάρσο του έργου. Ο οποίος δεν είναι τίποτα άλλο από μια κυριολεκτικά ασήμαντη αφορμή για να δράσει η βία, το μίσος και κάθε άλλου ελάχιστα κοινωνικά αποδεκτού είδους συμπεριφοράς και συναισθημάτων. Και μια από εκείνες τις αποφράδες ημέρες – νύκτες ήταν αυτή της 13^ης Ιανουαρίου 1991. Σκηνή του θεάτρου όπου παίχθηκε μια από τις πιο μαύρες παραστάσεις στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου η Νέα Φιλαδέλφεια και παράσταση το ντέρμπι ΑΕΚ- Ολυμπιακού για το πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής. Η Ένωση υποδεχόταν στο σπίτι της τους «ερυθρόλευκους» με την κατάσταση να μυρίζει «μπαρούτι» από νωρίς. Όλη η χώρα τότε σε αναβρασμό, καθώς είχε προηγηθεί η δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα από τον ΟΝΝΕΔίτη Καλαμπόκα πέντε ημέρες νωρίτερα.  Η Αθήνα συγκλονιζόταν από διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Οι συγκρούσεις αντεξουσιαστών μεταφέρθηκαν από τους δρόμους σε οποιονδήποτε άλλον χώρο υπήρχαν αστυνομικές δυνάμεις. Και φυσικά στα γήπεδα.

 

Εκείνο το απόγευμα όλα άρχισαν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Μια πομπή οπαδών του Ολυμπιακού όδευε προς το γήπεδο. Λίγο πριν στη διασταύρωση των οδών Σεβαστείας και Μενεμένης σχεδόν εξ επαφής με πιστόλι φωτοβολίδας δολοφονείται ένας εξ αυτών. Ο Γιώργος Παναγιώτου. Ήταν, δεν ήταν, 17 ετών. Το νήμα της ζωής του κόπηκε με αυτό τον απάνθρωπα σκληρό τρόπο. Τόσο νωρίς.  Αποτέλεσε το δεύτερο θύμα από ρίψη φωτοβολίδας σε ποδοσφαιρικό αγώνα, μετά τον 29χρονο καθηγητή της ΣΕΛΕΤΕ Χαράλαμπο Μπλιόνα πέντε χρόνια πριν (1986) στο γήπεδο Αλκαζάρ της Λάρισας.

Οπαδοί των δύο ομάδων συγκρούστηκαν στους δρόμους γύρω από το γήπεδο  της ΑΕΚ με την περιοχή να μετατρέπεται σε πεδίο μαχών.

Μέσα σ’ αυτό το πολεμικό κλίμα το παιχνίδι τελικά  ξεκίνησε όμως δεν έμελλε να τελειώσει. Ο  φιλοξενούμενος βρισκόταν μπροστά στο σκορ με τα γκολ του Νίκου Τσιαντάκη (6′) και Γιώτη Τσαλουχίδη (54′) ενώ για την ΑΕΚ που αγωνιζόταν με 10 παίκτες λόγω αποβολής του Στέλιου Μανωλά, είχε ισοφαρίσει προσωρινά ο Λάμπρος Γεωργιάδης (13′). Στο 82ο λεπτό πέφτει ένα δακρυγόνο στην (ή από την) Σκεπαστή σύμφωνα με τις αντικρουόμενες μαρτυρίες που καταγγέλουν αντίστοιχα οι μεν την αστυνομία κι άλλοι τους φίλους της γηπεδούχου στο δικό τους επιμέρους χώρο στο γήπεδο «Νίκος Γκούμας». Ο διαιτητής Σταύρος Ζακεστίδης αναγκάζεται να διακόψει την αναμέτρηση. Ο κόσμος εισβάλει στο γήπεδο. Επικρατεί χάος. Ο πρόεδρος της ΑΕΚ Στράτος Γιδόπουλος κατηγορεί την αστυνομία και τα βάζει με τον επικεφαλής της Δάβαλο., ενώ ο ομόλογος του στους Πειραιώτες Αργύρης Σαλιαρέλης μιλά για προβοκάτσια.

Μάρτυρες αναφέρουν ότι τα χημικά ήταν τόσο δυνατά που δάκρυσαν ακόμα και οι φίλοι του Ολυμπιακού που βρίσκονταν στο απέναντι «πέταλο» δηλαδή 200 μέτρα μακριά!

Στα αποδυτήρια έγιναν οι διαβουλεύσεις, παρουσία του τότε ΓΓΑ, Στέλιου Σφακιανάκη, οποίος απέδωσε σε «προβοκατόρικες ενέργειες» όσα διαδραματίστηκαν και τόνισε ότι πρόθεση των υποκινητών των επεισοδίων ήταν η μεταφορά της έντασης στους αγωνιστικούς χώρους.

Η ατμόσφαιρα καθάρισε αρκετή ώρα μετά και ο διαιτητής Ζακεστίδης ζήτησε την εκκένωση του γηπέδου καθώς υπήρχε πολύς κόσμος εντός του αγωνιστικού χώρου. Κάτι τέτοιο όμως δεν ήταν εφικτό. Ο αστυνομικός διευθυντής δήλωσε αδυναμία εκκένωσης κι έτσι ο διαιτητής αποφάσισε οριστική διακοπή.

Ο λαϊκός (και όχι μόνον) μύθος  υποστηρίζει ότι η διακοπή προκλήθηκε εσκεμμένα με ευθύνη της ΠΑΕ ΑΕΚ ώστε να στερήσει από τον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα. Παράλληλα, πως  υπήρξε και «βοήθεια» της ΕΠΑΕ που αντί να διατάξει τη συνέχιση του ματς από το 84΄, αποφάσισε την επανάληψή του.

«Ηταν μια εποχή που όλες οι αποφάσεις της ομοσπονδίας ήταν κατά κανόνα σε βάρος του Ολυμπιακού και αυτό μας εξόργιζε. Μετά από εκείνη την επανάληψη του αγώνα, κάθε φορά που έπρεπε να πάμε στη Νέα Φιλαδέλφεια αναρωτιόμασταν τι μας περιμένει. Λέγαμε «θα αρχίσουν οι προβολείς να αναβοσβήνουν σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο και θα μας πετάνε καπνογόνα για πλάκα. Νιώθαμε ότι μπορούν να συμβούν τα πάντα εναντίον μας και όλοι όσοι τα κάνουν να μείνουν ατιμώρητοι», θυμάται χρόνια μετά ο εκ των σκόρερ των φιλοξενούμενων Τσαλουχίδης.

Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν προκύπτει ούτε από το ιστορικό αποτύπωμα της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, ούτε από την εξέλιξη του πρωταθλήματος. Η ΑΕΚ βρισκόταν ήδη επτά βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ακόμα ο πρώτος γύρος και με σύστημα βαθμολόγησης 2-1-0. Συνεπώς ήταν επί της ουσίας ήδη εκτός διεκδίκησης και δεν υπήρχε λόγος να «στήσει» τέτοιου είδους σκηνικό. Το ντέρμπι ήταν στο πλαίσιο της 15ης αγωνιστικής, ενώ τελικά οι «πράσινοι» πήραν τον τίτλο με διαφορά οκτώ βαθμών από τον Ολυμπιακό. Επίσης, οι κανονισμοί της εποχής δεν προέβλεπαν συνέχιση, αλλά επανάληψη του αγώνα σε περίπτωση διακοπής χωρίς ευθύνη μίας εκ των δύο ΠΑΕ. Οι εκθέσεις της αστυνομίας και του παρατηρητή δεν υπήρξαν διαφωτιστικές ως προς την παρουσία του κόσμου στον αγωνιστικό χώρο (του παρατηρητή ανέφερε συγκεκριμένα ότι υπήρξαν οπαδοί και των δύο ομάδων), συνεπώς δεν ήταν δυνατό να στοιχειοθετηθεί νομικά πιθανή ευθύνη της ΑΕΚ.
 

«Δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το ποδόσφαιρο τα επεισόδια της Νέας Φιλαδέλφειας. Η ώρα που επιλέχθηκε να ριφθούν τα δακρυγόνα, τρία λεπτά πριν τη λήξη, και τα επακολουθήσαντα, αποδεικνύουν σχεδιασμό και οργάνωση. Και βέβαια πρόθεση να επεκταθεί η αναταραχή των τελευταίων ημερών στον αθλητικό χώρο» ήταν η επίσημη δήλωση της τότε υφυπουργού Αθλητισμού, Φάνης Πάλλη Πετραλιά.

Το ματς επαναλήφθηκε 20 ημέρες αργότερα (6/2/1991) στη Ρόδο και η ΑΕΚ επικράτησε 1-0 χάρη σε γκολ του Μπατίστα στο 90′.

Στις 13 Ιανουαρίου όμως άπαντες οι εμπλεκόμενοι (αρχές αθλητικές και πολιτειακές, ομάδες, φίλαθλοι) είχαν γνωρίσει τη… συντριβή. Ο θάνατος του Παναγιώτου ήταν ένα αβάσταχτο τίμημα για όλα έλαβαν χώρα στη Νέα Φιλαδέλφεια εκείνο το βράδυ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News