Η γενιά μου μεγάλωσε με την αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά «Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι». Ο πατέρας, που τον υποδυόταν ο μακαρίτης, πια, Μάικλ Λάντον ήταν ο Τσαρλς Ίνγκαλς (για λόγους που αγνοώ, στην ελληνική μεταγλώττιση τον έκαναν Τζο) και η μητέρα, η Καρολάιν. Είχαν δύο κόρες, τη Λόρα και τη Μαίρη κι έναν σκύλο, τον Τζακ.

Τω καιρώ εκείνω, που λέτε, τ’ αραιοδομημένα Γλυκά Νερά δεν απείχαν πολύ από την… εξοχή της Μινεσότα(ς) των Ίνγκαλς. Στα σπίτια, δε, τα προβλήματα μπορεί να μη λύνονταν με γλυκερά λόγια σαν κι αυτά που αντάλλασσαν ο Τσαρλς / Τζο και η αγαπημένη του Καρολάιν, αλλά… δουλίτσα γινόταν. Με τα χρόνια, ωστόσο,  η αγροικία έγινε μεζονέτα και ο Τσαρλς (όπως θα έλεγαν οι Αμερικανοί τον Χαράλαμπο), άφησε το δίκρανο με το οποίο λίχνιζε τ’ άχυρο κι έγινε πιλότος, αποκτώντας με την Καρολάιν (που οι Αμερικανοί θα την έλεγαν… Καρολάιν), απέκτησαν την πρώτη τους κορούλα…

Δεύτερη κόρη, όμως, δεν επέπρωτο (που λένε και στη Μινεσότα) ν’ αποκτήσουν. Δεν ήταν γραφτό να προλάβουν. Διότι ο Τσαρλς / Χαράλαμπος σκότωσε την Καρολάιν, καθώς και τον φουκαρά τον σκύλο, τον οποίο κρέμασε, λέει, ανάποδα στο κάγκελο.

Στην αρένα του διαδικτύου, το κοινό διψάει για αίμα. Και ο κάθε αγανακτισμένος νοικοκυραίος έχει και μια πρόταση για τον φονιά…

Τη συνέχει δεν θα την αποκαλύψω -δεν την ξέρω, για να είμαστε ειλικρινείς-, αλλά κάπως έτσι διαμορφώνεται η σκαλέτα για το σίκουελ του «Μικρού Σπιτιού». Δεν θα είναι, βέβαια, ένα οικογενειακό σίριαλ, αλλά μια πιο άγρια εκδοχή. Το κοινό, άλλωστε, διψάει για αίμα. Στην αρένα του διαδικτύου, ο κάθε αγανακτισμένος νοικοκυραίος έχει και μια πρόταση για τον φονιά: πιλότος ραγού, πιλότος στα… τέσσερα, πιλότος στην γκιλοτίνα, πιλότος στο Μαλανδρίνο, πιλότος στον Δομοκό. Από «λύσεις», ων ουκ έστιν αριθμός (που επίσης λένε στη Μινεσότα). Όλοι, φυσικά, έχουν πέσει απ’ τα σύννεφα που ο δράστης είναι ο σύζυγος. Τέτοια έκπληξη σε Euro, απ’ το 2004 που το πήρε η Ελλάδα! Αλλά, είπαμε, η συνέχεια προσεχώς…

Μια κι αναφέρθηκα, πάντως, στο Euro, ας μη γελιόμαστε, είναι πλέον απομειωμένου ενδιαφέροντος: η Τουρκία, ένα ματς ακόμη και… χαίρετε! Η Βόρεια Μακεδονία (ή… γειτονική χώρα, κατ’ άλλους) μία απ’ τα ίδια. Οπότε, τι θ’ απογίνουμε χωρίς βαρβάρους, καταπώς διερωτήθηκε και ο ποιητής κάποτε (όχι, πάντως, σε ημέρες Euro, μήτε καν σ’ εποχή Κυπέλλου Εθνών). Άσε που δεν ξέρουμε ποιος θα κατακτήσει το τρόπαιο, καθώς μας έχουν… μπερδέψει με τις έως τώρα εμφανίσεις. Αδιανόητο διά… προπονητάς του καθ’ ημάς ποδοσφαιρικού βασιλείου να μην «ξέρουν» ήδη τον τροπαιούχο. Η Γερμανία είναι πιο μούχλα κι απ’ το πέδιλο με την άσπρη κάλτσα του Μίλερ (για τους φίλους… Μιούλερ). Η Ιταλία παίζει ωραία μπαλίτσα, αλλά δεν έχει έναν σταρ. Η Γαλλία σφύζει από ποιότητα, αλλά ίσως να μην έχει τη φλόγα που είχε στο Μουντιάλ του 2018. Η Ολλανδία; Δεν πείθει τόσο. Το Βέλγιο; Είναι… Βέλγιο. Η Ουαλία; Ενας Μπέιλ θα προκαλέσει το μπαμ; Η μήπως την Αγγλία; Την Αγγλία δεν την έχουμε δει σε ποδοσφαιρικό τελικό ούτε εμείς που ζήσαμε στην ασπρόμαυρη τηλεόραση το «Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι»!

Όσο για το Τμήμα Ανθρωποκτονιών, πήρε τα εύσημα του ταπεινού νοικοκυραίου (άλλο αν αυτή είναι η δουλειά της, να εξιχνιάζει εγκλήματα), αλλά εδώ σε θέλω κάβουρα: τον νικητή τον Euro μπορείς να μου τον βρεις;

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News