Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ: Από τον Ανδρουλάκη ως τον… Σάλιακα, όλη η Ελλάδα χορεύει πεντοζάλη!

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου: Αγίου Σπυρίδωνος του θαυματουργού (βοήθειά μας!) κι επαναληπτικές εκλογές σήμερα στο ΚΙΝΑΛ / ΠΑΣΟΚ (ξανά βοήθειά μας!).

Βάσει της διαφοράς του α’ γύρου, της υποστήριξης του Ανδρέα Λοβέρδου (προν απογοήτευσιν των οπαδών του, έμεινε εκτός… πλέι οφ), αλλά κι όλων των παραμέτρων, θα επικρατήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ένας 42χρονος από το Ηράκλειο, που μολονότι στα 18 πήγε να σπουδάσει στο Πολυτεχνείο της Ξάνθης και κατόπιν εγκαταστάθηκε στην Αθήνα προκειμένου να κάνει κομματική καριέρα, για να μετακομίσει εν συνεχεία στις Βρυξέλλες, εντούτοις ουδέποτε έπαψε να μιλάει κρητικά. Για να μη λέτε ότι φταίει ο Μπάγεβιτς, που τόσα χρόνια στην Ελλάδα ζοριζόταν με τη γλώσσα…

ΑΠΑΚΙ Ή… ΑΠΑΤΣΙ;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΚΙΝΑΛ – ΕΚΛΟΓΕΣ: Τι ώρα θα έχουμε αποτελέσματα για τον νικητή

Αυτό, θα μου πεις είναι το πρόβλημα; Το ότι σου μιλάει, φερ’ ειπείν, ο Ανδρουλάκης για το χοιρινό απάκι της Κρήτης και νομίζεις ότι σου εξιστορεί το γουέστερν που είδε με τους… Απάτσι; Εδώ, ρε σύντροφοι, κανείς δεν θυμάται μια θέση του σε κάποιο θέμα και το ιδεολογικό του «ποιόν» είναι πιο μυστηριώδες και από το τι είχε κατά νου ο Γιάννης Αλαφούζος όταν αναλάμβανε τον Παναθηναϊκό.

Βέβαια, την περασμένη Κυριακή ο Ανδρουλάκης εκστόμισε το βαθυστόχαστο: «Όλα καλά». Ένας ο Ηράκλειτος, δηλαδή, με το «τα πάντα ρει» κι ένας ο μίστερ… Ηράκλειο(ς) με το «όλα καλά». Αν και για να είμαστε δίκαιοι, έχουν εξίσου τραγουδηθεί, και ο μεν και ο δε. «Τα πάντα ρει» η Ελένη Λεγάκη, «Όλα καλά» ο Σάκης Ρουβάς.

Η… αοσμία του Ανδρουλάκη, ωστόσο, ποσώς εμποδίζει την κρατούσα αφήγηση να του κρεμάει διάφορα ταμπελάκια: «Ανανέωση», «Φρέσκο πρόσωπο» κ.λπ.

Δεν είμαι εγώ που θα επωμιστεί την ευθύνη ν’ αμφισβητήσει ότι εύανδρος νήσος δεν υπάρχει άλλη σαν την Κρήτη, αλλά νομίζω ότι έχει παραγίνει το πράγμα με το συγκεκριμένο μέρος. Κρητικό να ‘ναι και ό,τι να ‘ναι. Από πού ν’ αρχίσω…

ΧΛΩΡΟΚΟΥΚΙΑ

Οι Κρητικοί μασαμπουκιάζουν από ωμά χλωρά κουκιά κι ωμές αγκινάρες μέχρι χοχλιούς (καταπώς αποκαλούν τα σαλιγκάρια στο νησί), γαμοπίλαφα, αρνιά, τράγους και σύγλινα λασιθιώτικα. Κατεβάζουν οτιδήποτε φυτρώνει ή κινείται στη μάνα φύση. Τρώνε τα πάντα. Δεν εννοώ τα… θηλαστικά τα πάντα, αυτά όχι, απουσιάζουν από το εδεσματολόγιό τους. Προς το παρόν τουλάχιστον. Κι ενώ στην Αθήνα πίνουμε άλλοι από τη χαρά μας κι άλλοι από τη λύπη μας, στη μεγαλόνησο πίνουν από το… πρωί! Εντούτοις, όλα αυτά η εγχώρια τρεντίλα τα έχει ταξινομήσει ως «υγιεινή κρητική διατροφή». Ορισμένα πιάτα, μάλιστα, έχουν ενταχθεί και στον κατάλογο του κάθε ψιλογκουρμερδιάρικου εστιατορίου ανά την επικράτεια που σέβεται τον εαυτό του.

Δεν λέω, κάποτε, πριν από 60 χρόνια και βάλε, μπορεί πράγματι να ήταν υγιεινή η διατροφή των Κρητικών. Άσε που ο βοσκός, ανεβοκατεβαίνοντας τις βουνοπλαγιές του Ψηλορείτη, τα «έκαιγε» όλα, ό,τι και αν σαβούρωνε. Σήμερα, όμως, που τα ελέη του κρητικού τραπεζιού είναι τόσο πλούσια και η καθημερινότητα έχει αλλάξει, πρέπει κάθε φορά ν’ αδειάζεις όλα τα Atrost του φαρμακείου για να μη σε στέλνει η αφθονία, εσένα και τη χοληστερίνη σου, στον αγύριστο.

ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ

Αν πας, δε, σ’ ένα σπίτι στην κρητική ενδοχώρα, θα σε ταΐσουν με το ζόρι (πώς ν’ αντισταθείς, ιδίως αν υποψιάζεσαι ότι ο κύρης έχει φυλαγμένο, στην καλύτερη, κανένα σκουριασμένο «Μάνλιχερ» από την Κατοχή ή, στη χειρότερη, κάποιο Καλάζνικοφ). Θα σε καθίσουν να φας σαν να μην υπάρχει αύριο, ενώ θα σου δώσουν να πιεις τόσες ρακές που στο τέλος -όσο και αν κάνεις κράτει- θα λες σταματήστε την Υδρόγειο να κατέβω! Όλο αυτό, έχει καθιερωθεί ως «κρητική φιλοξενία». Λες και αν πας επισκέπτης σε σπίτι στην Εύβοια, ξερωγώ, θα σε βάλουν να σταθείς τιμωρία στο ένα πόδι και δεν θα σου δώσουν ούτε νερό.

ΕΝ ΤΟΠΩ ΧΛΟΕΡΩ

Ακόμη και ο Μίκης Θεοδωράκης. Γεννήθηκε στη Χίο, μεγάλωσε κι έζησε στην Αθήνα και το Βραχάτι Κορινθίας, με κάτι διαλείμματα εξορίας σε Ικαρία, Μακρόνησο, Ζάτουνα κι αυτοεξορίας στο Παρίσι. Και στα στερνά του θυμάται ότι ο μπαμπάς του ήταν Κρητικός και πρέπει να ταφεί στα Χανιά. Λες και δεν έχει ωραιότατα νεκροταφεία η Αττική. Σάμπως ο νεκρός καταλαβαίνει τη διαφορά;

Κρητικής καταγωγής κι αυτός που μας κυβερνά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τι «Τσόρτσιλ» τον χαρακτήρισαν, τι «Μωυσή»… Και παρότι δεν τον ψηφίζουν ούτε οι Κρητικοί, τον ψηφίζουν όλοι οι υπόλοιποι. Κρητικός, σου λέει. Λεβέντης, ντελικανής (ασχέτως αν έχει καβατζώσει κι αυτός τα 50), με «υπέρκοψη Μαρέβα» και σέξι… ρώγα. Μια Ολλανδέζα πήγε να του την πει κι έπεσαν να τη φάνε…

ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΣΤΟΝ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ

Για να μην πω για τον Γιάννη Χαρούλη. Sold out στις -προ πανδημίας- συναυλίες του. Για να σου τραγουδήσει με βαρύ κρητικό αξάν «(…) το χωριό το Μούρεσι χορεύει από προχτές». Να υμνήσει ένας Κρητικός ένα χωριό του Πηλίου. Σαν να ερχόταν, δηλαδή, η Ρένα Βλαχοπούλου με την τραγουδιστή επτανησιακή προφορά να ερμηνεύει το «πότε θα κάμει ξαστεριά πότε θα φλεβαρίσει, να πάρω το ντουφέκι μου, την όμορφη πατρόνα…».

Αμ εκείνος ο Ελευθέριος Βενιζέλος; Δεν υπάρχει Δήμος που να μην έχει τουλάχιστον έναν δρόμο ή μια πλατεία με τ’ όνομά του. Μέχρι και τ’ αεροδρόμιο, στα Σπάτα. Ο Βενιζέλος, που όταν ζούσε πήγαινε Χανιά – Σαλονίκη με το ατμόπλοιο και είχε τόση σχέση με την αεροπλοΐα όση εγώ με τη Μοριακή Βιολογία. Ας το ονόμαζαν «Δεθνής Αερολιμένας ”Σωτηρία Μπέλλου”». Αυτή τουλάχιστον είχε τραγουδήσει «Με αεροπλάνα και βαπόρια». Όμως, ούτε έναν… μώλο δεν βάφτισαν με τ’ όνομά της, πόσω μάλλον αεροδρόμιο. Ας την έλεγαν, βέβαια, Μπελλάκη και σου έλεγα εγώ…

Ακόμη χειρότερα με τον Νίκο Καζαντζάκη. Κι αυτός… αεροδρόμιο, στο Ηράκλειο. Κι άμα ρωτήσεις δέκα Ελληνες ποιος είναι ο κορυφαίος συγγραφέας, θα σου πουν το όνομά του. Οι μισοί δεν ξέρουν άλλο, όμως αυτό είναι μια πονεμένη ιστορία. Ποιος Φίλιπ Ροθ, ποιος Αλμπέρ Καμί και ποιος Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Καζαντζάκης και ξερό ψωμί. Τοτέμ. Εντάξει, στιλίστας (που λένε και οι επαΐοντες) λογοτέχνης, αλλά πόσα… αλλά από κει και πέρα.

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Δεν γίνεται, φυσικά, να μην πούμε για τον «Σασμό». Ναι, ρε, τον σασμό. Οι περισσότεροι μέχρι πρότινος δεν ήξεραν τι σημαίνει η λέξη, αλλά μόλις μυρίστηκαν σίριαλ για την Κρήτη, της τρελής το πανηγύρι· σάρωσε στην τηλεθέαση.

Να δεις που ακόμη κι αυτός ο Μανόλης ο Σάλιακας του ΠΑΣ Γιάννινα, τον οποίο δεν τον έχουν πάρει χαμπάρι ότι είναι Κρητικός (παραπλανά και η κατάληξη του επιθέτου), μόλις μαθευτεί ευρέως πως γεννήθηκε το Ηράκλειο, πρώτη μούρη θα γίνει.

Αγαπάμε την Κρήτη, κάποτε η μαμά πατρίδα μ’ έστειλε τέσσερις μήνες να υπηρετήσω εκεί προς διασκέδασιν των… τουριστριών που μας έβγαζαν φωτογραφίες όταν πηγαίναμε άγημα στην υποστολή τη σημαίας στο κτήριο της νυν Περιφέρειας στην πλατείας Ελευθερίας στο Ηράκλειο, αγαπάμε πολλούς Κρητικούς, αλλά λίγο μέτρο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Πάντως, εάν το δίλημμα είναι Ανδρουλάκης-ΓΑΠ, κάπου την καταλαβαίνω τη… μόδα. Αυτούς που δεν θα καταλάβω ποτέ είναι όσους την πρώτη Κυριακή πήγαν στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ / ΠΑΣΟΚ κι έδωσαν 3 ευρώ για να ψηφίσουν λευκό!…