ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Οι 9 παράγοντες πίσω από το 9/9 του ΣΕΦ

Σε μία απόπειρά του να ξεφύγει από το περιβάλλον της κωμωδίας ο Τζιμ Κάρει, το μακρινό 2007 πρωταγωνίστησε στην ταινία «Ο αριθμός 23». Σε αυτήν την ταινία υποδυόμενος τον Γουόλτερ Σπάροου, αφού διαβάζει ένα βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο, αρχίζει να βρίσκει ομοιότητες με τη δική του ζωή και σταδιακά να πιστεύει πως αυτός ο αριθμός τον κυνηγά και εξουσιάζει τον κόσμο.

Φυσικά τον Ολυμπιακό δεν τον κυνηγάει, ούτε τον στοιχειώνει κανένας αριθμός. Όμως απολαμβάνει τις δάφνες των 9 νικών του στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, σε ισάριθμες αναμετρήσεις, που τον έχουν φέρει να είναι μόνος του αυτήν τη στιγμή, μετά και το πέρας του πρώτου γύρου της Euroleague, στην 3^η θέση της βαθμολογίας.

Οι παράγοντες που έχουν φέρει αυτό το… μαγικό 9/9 είναι πολλοί και διαφορετικοί κάθε φορά. Από το «θρίλερ» με την Φενέρμπαχτσε μέχρι τις εύκολες επικρατήσεις επί των Μονακό, Ζαλγκίρις, Μπάγερν, Βιλερμπάν, Μπασκόνια και από τη «βασίλισσα» Ρεάλ έως την εκπληκτική εμφάνιση κόντρα στη Μακάμπι, ο Ολυμπιακός έχει επικρατήσει με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο των αντιπάλων του και οι λόγοι είναι αρκετοί, αφού πλέον έχουμε μεγάλο δείγμα αγώνων, για να τους δούμε συνολικά.

1) Πρώτη πεντάδα

Ο Ολυμπιακός είναι ανοιχτό βιβλίο όσον αφορά τους starters του. Η πεντάδα με τους Γουόκαπ, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Φαλ δε βρίσκεται στο παρκέ για το τζάμπολ μόνο αν κάποιος τους είναι εκτός λόγω τραυματισμού. Αυτή η βάση εκκίνησης σε κάθε παιχνίδι, δίνει το πρώτο «χτύπημα» στον αντίπαλο.

Η Μπάγερν Μονάχου έκανε πέντε λεπτά να σκοράρει και βρέθηκε να χάνει 26-10 μετά το τέλος της 1^ης περιόδου. Η Μακάμπι όταν κοίταξε το ρολόι να δείχνει 10’, ήταν ήδη πίσω στο σκορ με 35-8. Η Βιλερμπάν δεν είδε τον Ολυμπιακό να πιάνει το πικ της απόδοσής του, αλλά και αυτή βρέθηκε με πίσω με διψήφια διαφορά (20-10) στο δεκάλεπτο.

Η πίεση που βάζει ο Γουόκαπ στην μπάλα είναι ο Νο1 παράγοντας για τα «εκρηκτικά» ξεκινήματα του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ. Η πεντάδα αυτή συνδυάζει μέγεθος (Παπανικολάου, Φαλ) για να υπηρετήσει και την άμυνα με αλλαγές, έχει ενέργεια και πολύ καλή ροή στην επίθεσή της, αφού ο Γουόκαπ διαβάζει πραγματικά τα πάντα, ο Ντόρσεϊ αποτελεί τον δεύτερο πόλο δημιουργίας με την μπάλα στα χέρια και οι Βεζένκοφ, Παπανικολάου ανοίγουν το spacing με το μακρινό σουτ, όταν η μπάλα ακουμπάει στον Φαλ στο ζωγραφιστό.

Μπόνους οι πόντοι στο transition όταν ο αντίπαλος έχει πέσει στις «τανάλιες» της ερυθρόλευκης πεντάδας!

2) Το ποσοστό των αντιπάλων

Αρχικά πρέπει να μιλήσουμε για το eFG%. Αποτελεί έναν σταθμισμένο δείκτη που μετράει το ποσοστό όλων των εντός πεδιάς σουτ υπολογίζοντας διαφορετικά την αξία τους (με μεγαλύτερο βάρος στα τρίποντα). Σε αυτόν τον δείκτη λοιπόν, ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που όταν αγωνίζεται στην έδρα της, οδηγεί τους αντιπάλους στα χειρότερα ποσοστά τους.

Οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού μετρούν 43.55% όταν αγωνίζονται στο ΣΕΦ, κάτι που αποτελεί την καλύτερη επίδοση σε ολόκληρη τη διοργάνωση. Δεύτερη στη λίστα είναι η Μπαρτσελόνα με 45.91%, ενώ για να υπάρχει μία συνολική εικόνα, ο μέσος όρος της Euroleague βρίσκεται στο 51.48%, περίπου 8 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τα πεπραγμένα των Πειραιωτών.

Το παραπάνω είναι δείγμα της εξαιρετικής τους άμυνας, που αποτελεί τον πολιορκητικό κροιό τους στα εντός έδρας παιχνίδια, αφού σχεδόν κάθε σουτ των αντιπάλων γίνεται μαρκαρισμένο και υπό πίεση, με αποτέλεσμα τα άσχημα ποσοστά!

3) Προσαρμογή στους αντιπάλους

Αν βάλουμε σε σειρά τα παιχνίδια των «ερυθρολεύκων» στο ΣΕΦ θα δούμε ότι αντιμετώπισαν πολλούς διαφορετικούς αντιπάλους. Όχι ως προς τη δυναμική απαραίτητα, αλλά ως προς την προσέγγιση του παιχνιδιού.

Από τη Μονακό του Μάικ Τζέιμς, στη σούπερ αθλητική Βιλερμπάν και από τη Μακάμπι του Σφαιρόπουλου στην Ρεάλ που αγωνίστηκε στο Φάληρο με «πύργους» Πουαριέ και Ταβάρες.

Διαφορετικές ομάδες, διαφορετικές συνθήκες! Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει παιχνίδια τρέχοντας στο ανοιχτό γήπεδο (Μπασκόνια) και άλλα που χρειάστηκε υπομονή μέχρι το τελευταίο δεκάλεπτο, όταν και η άμυνά του «κλείδωσε» τους αντιπάλους του (Ρεάλ, Φενέρ). Συνέτριψε ομάδες με αμυντικό φίλτρο, ενώ απενεργοποίησε άλλες που βασίζουν πολλά στην επίθεσή τους και το ένας εναντίον ενός των γκαρντ τους (λέγε με Οκόμπο).

4) Φαλ και ριμπάουντ

Προφανώς δεν υπάρχουν μόνο θετικά σε ένα εύρος 9 αγώνων. Ο Ολυμπιακός είναι μία από τις χειρότερες ομάδες όσον αφορά το επιθετικό ριμπάουντ των αντιπάλων στην Euroleague. Κάτι που είναι φυσιολογικό –εν μέρει- αφού η άμυνα με αλλαγές αρκετές φορές φέρνει ανισορροπία και κάποια σχήματα με τον Μάρτιν και οποιονδήποτε φόργουορντ δίπλα του, στερούνται μεγέθους, ειδικότερα όταν λείπει και ο Παπανικολάου από το «3».

Και εκεί έρχεται ο Μουσταφά Φαλ! Αυτός ο γίγαντας των 218 εκατοστών που με τη συνέπειά του άλλαξε όλη την εικόνα της ομάδας του Μπαρτζώκα. Ένα τέτοιο κορμί να υπηρετεί με τέτοια επιτυχία άμυνα με αλλαγές, να κυνηγάει κοντούς, να αντιμετωπίζει φλατ κάποιους αντιπάλους και πέραν όλων αυτών να σκεπάζει τα καλάθια.

Το πρόβλημα του ριμπάουντ με αυτόν στο παρκέ εξαφανίζεται, οι αντίπαλοι θεωρούν τη ρακέτα του Ολυμπιακού… ναρκοπέδιο, ενώ στην επίθεση αποτελεί σταθερή πηγή τροφοδοσίας στο χαμηλό ποστ! Η κατανόηση των καταστάσεων και το διάβασμα του παιχνιδιού στην άμυνα είναι αυτά που εκπλήσσουν θετικά ακόμα και τον πιο αισιόδοξο για τη συγκεκριμένη μεταγραφή του καλοκαιριού

5) Second unit

Για την πρώτη πεντάδα μιλήσαμε εκτενώς, αλλά ήρθε η ώρα να πάρει και η δεύτερη πεντάδα την αναγνώριση που της αξίζει. Όταν μιλάς βέβαια για second unit στον Ολυμπιακό, αμέσως το μυαλό πηγαίνει στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Συνήθως με τον Σλούκα στο τιμόνι και τους Λαρεντζάκη, ΜακΚίσικ, ο Ολυμπιακός δε χάνει καθόλου από την ενέργειά του στην άμυνα.

Δεν είναι λίγες οι φορές που χρειάστηκε αυτή η πεντάδα να έρθει για να αλλάξει τον ρυθμό μέσα από την πίεσή της πάνω στην μπάλα και τα hustle play. Ο Λαρεντζάκης συνεχίζει να δίνει το μακρινό σουτ ακόμα και σε μέρες… ανομβρίας όπως αυτήν με το 4/6 κόντρα στην Μπάγερν.

Ακόμα και αν κάποιες φορές στερείται δεύτερου καθαρού δημιουργού –περαν του Σλούκα- και άρα ομαλής λειτουργίας στην επίθεση, η second unit του Ολυμπιακού κερδίζει κάθε λεπτό που πατάει στο παρκέ με τα πεπραγμένα στο δικό της μισό του γηπέδου.

6) Κωστας Σλούκας

Έχει δεχτεί τα πυρά ουκ ολίγες φορές ως ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Τα άστοχα σουτ στη Βαρκελώνη μέτρησαν αρνητικά, αλλά αυτά συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν όσο παίρνει τις ευθύνες. Αφού μιλήσαμε για τη δεύτερη πεντάδα, της οποίας αποτελεί τον ενορχηστρωτή, δε θα μπορούσαμε να μην τον αναφέρουμε.

Ο Κώστας Σλούκας είναι ο go to guy του Ολυμπιακού. Έρχεται από τον πάγκο αλλά αποτελεί τον βασικό πόλο δημιουργίας στην επίθεση. Από τα χέρια του περνάνε σχεδόν 1/4 κατοχές (24.53% USG) στις οποίες παίρνει αυτός την απόφαση. Βάζει το παιχνίδι της ομάδας του Μπαρτζώκα σε τάξη, δίνει διαφορετική διάσταση στην επίθεση με το court vision που διαθέτει και όταν σταθεροποιήσει το μακρινό του σουτ (37.1% τρίποντο) θα πιάσει το πικ της δικής του απόδοσης, ανεβάζοντας ένα ακόμα επίπεδο την ομάδα του.

Μέχρι τότε όμως, παραμένει ικανός να «σκοτώσει» αντιπάλους όπως η Φενέρμπαχτσε, ακόμα και αν σουτάρει πάνω από τα χέρια του φίλου και κορυφαίου αμυντικού, Γιαν Βέσελι!

7) Η ενέργεια του κόσμου

Το ΣΕΦ συχνά πυκνά… σηκώνεται στον αέρα με αυτά που βλέπει από την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα στο παρκέ. Η πανδημία δεν επιτρέπει να είναι ασφυκτικά γεμάτο, αλλά ακόμα και τις βραδιές που η προσέλευση δεν είναι τόσο μεγάλη (βλέπε Μπάγερν) η ενέργεια του κόσμου και η αμφίδρομη σχέση είναι εμφανής.

Όταν η ομάδα κολλάει οι φίλοι των Πειραιωτών χαρίζουν ένα απλόχερο… ζεστό χειροκρότημα, μακριά από γκρίνιες και μουρμούρες. Άλλωστε αυτή η ομάδα το έχει αποδείξει και με το παραπάνω πως το αξίζει και ο κόσμος της τη στηρίζει.

8) Τάιλερ Ντόρσεϊ

Μιας και μιλήσαμε για το USG% του Κώστα Σλούκα λίγο παραπάνω, ήρθε η ώρα να δούμε τον παίκτη με το υψηλότερο στον Ολυμπιακό. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ μετράει 26.18% στο USG%, κάτι λογικό από τον τρόπο του παιχνιδιού του, αφού πολλές φορές φτιάχνει μόνος του το δικό του σουτ.

Ο ομογενής γκαρντ ήταν διακαής πόθος του Μπαρτζώκα και κανείς δεν τον αδικεί, αφού φέρνει στοιχεία που δίνουν στους «ερυθρόλευκους» κατι διαφορετικό. Σταθερή απειλή από την περίμετρο και έναν δεύτερο πόλο δημιουργίας και απειλής δίπλα στον εκάστοτε πόιντ γκαρντ!

Ναι, ο Ντόρσεϊ έχει σκαμπανεβάματα στην απόδοσή του, αλλά δεν μπορεί να παραγνωρίσει κανείς πως στη μέρα του είναι ικανός να τελειώσει μόνος του τα παιχνίδια. Με τη Βιλερμπάν ο Ολυμπιακός είχε διψήφιες διαφορές και δύσκολα θα είχε απειληθεί, όμως αυτός με δύο δικά του τρίποντα εκτόξευσε το σκορ στο 3^ο δεκάλεπτο και άναψε για τα καλά το πάρτι στο ΣΕΦ.

Δεν έχουν και πολλές ομάδες την πολυτέλεια να βρίσκουν στο ρόστερ τους έναν σουτέρ του 43.7% (38/87) από το τρίποντο και 49.2% (30/61) αντίστοιχα από το δίποντο. Τις φορές που χάνει το μυαλό, όπως με τον Μπομπουά στην Πόλη ή στο δεύτερο ημίχρονο με την Αρμάνι, το ίδιο το παιχνίδι τον τραβάει στον πάγκο, όμως ο Τάιλερ Ντόρσεϊ ήρθε για να δώσει κάτι διαφορετικό στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι και το κάνει με το παραπάνω.

9) Η ομάδα του Μπαρτζώκα

«Μπορούμε να κερδίσουμε σε κάθε έδρα». Αυτές ήταν οι δηλώσεις του προπονητή του Ολυμπιακού μετά το τέλος του παιχνιδιού με τη Βιλερμπάν. Το πρόβλημα άλλωστε είναι των αντιπάλων, που δεν μπορούν με τίποτα να κερδίσουν στην έδρα των Πειραιωτών.

Όλο αυτό το οικοδόμημα και το 9/9 είναι αδύνατο να μην πιστωθεί στον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο δημιουργός του φετινού Ολυμπιακού σίγουρα κοιτάει αυτό που έφτιαξε και χαμογελάει. Η φετινή ομάδα είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση των «θέλω» του μέσα στο παρκέ. Πίεση στην άμυνα και αλλαγές στις περισσότερες των περιπτώσεων. Από εκεί ξεκινάνε όλα και μετά το γκάζι είναι μόνιμα πατημένο, με τις ελευθερίες για early offence αλλά και μία άρτια κυκλοφορία της μπάλας, με αρκετή κίνηση στην επίθεση. Πάνω από όλα όμως διακριτούς ρόλους και παίκτες που κολλήσανε σε ένα σύνολο με βάση τα χαρακτηριστικά τους και όσων μπορούν να προσφέρουν στο παρκέ.

Ο Μπαρτζώκας δε δίστασε να βγει, μάλιστα, έξω από τα δικά του καλούπια. Στρατολόγησε στον Ολυμπιακό τον Μουσταφά Φαλ, έναν τύπο ψηλού που δεν είχε μάθει να συνεργάζεται τα προηγούμενα χρόνια. Και όμως είδε και πάλι αυτό που κάποιοι δεν έβλεπαν στον Γάλλο, μετατρέποντάς τον σε έναν από τους πιο επιδραστικούς ψηλούς στην Ευρώπη τη δεδομένη χρονική στιγμή, βάζοντάς τον να υπηρετήσει το παιχνίδι της ομάδας.

Μπορεί όσα είπαμε παραπάνω να μετρούν ξεχωριστά και στο άθροισμά τους να έχουν φέρει τον Ολυμπιακό στην τρίτη θέση μετά από 16 αγωνιστικές και με το «κάστρο» του απόρθητο, αλλά στην ούγια η υπογραφή που μπαίνει γράφει το όνομα «Γιώργος Μπαρτζώκας».