Λευτέρης Κιουτσουκαντωνιάδης: Ο γιος του Έλληνα ψαρά που έγινε θρύλος του τουρκικού ποδοσφαίρου

Πριν από, κάτι λιγότερο, από 100 χρόνια. Στην όμορφη Πρίγκηπο, το Μεγαλονήσι κατά τους Τούρκους – Büyükada – ζούσαν περίπου 15.000 άνθρωποι. Το μεγαλύτερο νησί από την ομώνυμη εξ αυτού συστάδα των εννιά Πριγκηπονήσων της Προποντίδας. Βρίσκεται 11 περίπου ναυτικά μίλια N.ΝA. από τη Γέφυρα Γαλατά της Κωνσταντινούπολης, ενάμισι από τα απέναντι παράλια και μόλις μισό μίλι από την γειτονική Χάλκη. Η «Νήσος του Πρίγκηπος» όπως αναφέρεται από βυζαντινούς χρονικογράφους από τις αρχές του 9ου αιώνα μ.Χ..

Αρχικά ήταν τόπος παραθερισμού των εκλεκτών πολιτών του Βυζαντίου. Οι Ρωμιοί συνέχισαν να ζουν σε αυτή και μετά την Άλωση. Εκεί έστησαν το σπιτικό τους ο ψαράς Χριστοφής Αντωνιάδης και η γυναίκα του Αργυρώ. Μαζί απέκτησαν δέκα παιδιά. Ανάμεσα σε αυτά και ο Λευτέρης -Λεφτέρ-, ο οποίος γεννήθηκε -σαν σήμερα- στις 22 Δεκεμβρίου 1925 και έμελλε να γίνει θρύλος του τουρκικού ποδοσφαίρου. Ήταν μικρόσωμος και του κόλλησαν το παρατσούκλι “Κιουτσούκ” (τουρκικά ο μικρός). Έτσι, το τουρκικό επώνυμό του καταγράφηκε ως Κιουτσουκαντωνιάδης.

Η Φενέρ και η ΑΕΚ

Άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Τακσίμ Σπορ και το 1947 πήρε μεταγραφή στη Φενερμπαχτσέ. Έπαιξε στη Φιορεντίνα, τη Νις, επέστρεψε στη Φενερμπαχτσέ, με την οποία αγωνίστηκε σχεδόν ως το τέλος της καριέρας του. Το 1964 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ αν και ήταν ήδη 39 ετών. Όμως πρόλαβε να αγωνιστεί μόνο σε πέντε ματς σκοράροντας δύο γκολ. Τραυματίστηκε σε έναν αγώνα με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης και αναγκάστηκε να τερματίσει την καριέρα του.

Απέκτησε και το παρατσούκλι Ordinaryüs, δηλαδή καθηγητής, διότι είχε άνεση στο σκοράρισμα και σχεδόν πάντα έβρισκε τα δίκτυα με σιγουριά. Το όνομά του είναι θρύλος μεταξύ των οπαδών της Φενερμπαχτσέ, οι οποίοι ακόμα τραγουδούν το σύνθημα: ‘Ver Lefter’e, Yazsin Deftere’, που σημαίνει «Δώσε στον Λευτέρη, θα γράψει στο τεφτέρι».

Αγωνίστηκε 50 φορές στην τουρκική εθνική ομάδα, αν και επισήμως αναφέρονται 46 συμμετοχές, τις 9 ως αρχηγός. Οι άλλες τέσσερις ήταν με την ολυμπιακή ομάδα.

Υπήρξε ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας που τιμήθηκε με το Χρυσό μετάλλιο της τουρκικής ομοσπονδίας.

Προπονητής στο Αιγάλεω

Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο εργάστηκε ως προπονητής. Αρχικά στην Αθήνα στο Αιγάλεω κι έπειτα στη Νότια Αφρική στη Supersport United του Γιοχάνεσμπουργκ.
Το 1967 επέστρεψε στην Τουρκία, όπου δούλεψε ως προπονητής κυρίως στις ομάδες Σαμσουνσπόρ, Ορντουσπόρ, Μερσίν Ιντμάν Γιουρντού και Μπόλουσπορ.

Πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2012 σε ηλικία 86 ετών σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, όπου νοσηλευόταν με προβλήματα υγείας τις τελευταίες ημέρες.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News