ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Να βγάλει τον Παναθηναϊκό από τη ζώνη... άνεσης

Η comfort zone όπως τη λέμε, είναι μία κατάσταση στην οποία κάποιος νιώθει ασφαλής ή πως χρειάζεται λίγη προσπάθεια για να πετύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η… ζώνη του Δημήτρη Πρίφτη μία τέτοια κατάσταση αποτελεί στον Παναθηναϊκό, που εφαρμόζοντάς τη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας κατάφερε να κερδίσει τον Ολυμπιακό και να φύγει με ένα μεγάλο «διπλό», σε συνδυασμό με την εκπληκτική εμφάνιση του Νεμάνια Νέντοβιτς. Για τον Σέρβο όμως έχουμε μιλήσει εκτενώς.

Ο Μπαρτζώκας τόνισε πως το παιχνίδι πρωταθλήματος αποτελεί σημείο μελέτης και ότι απέναντι στη ζώνη των «πρασίνων» θα πρέπει ο Ολυμπιακός να φανεί έτοιμος, αφού ο αντίπαλός του θα θέλει ξανά να χαμηλώσει τον ρυθμό και να επαναλάβει τον θρίαμβό του. Οι Πειραιώτες πρέπει να μην την αφήσουν να στηθεί, αφού αυτός είναι ο πρώτος τρόπος να τη διασπάσεις. Αν βρεθεί ανοιχτό γήπεδο και transition, η παράταξη της ζώνης δεν υφίσταται καν. Από εκεί και πέρα όμως;

Η ζώνη αποτελεί παραδοχή…

Δεν είναι σύνηθες να χρησιμοποιείται σε μεγάλα διαστήματα, πολλώ δε μάλλον σε όλοκληρο τον αγώνα η συγκεκριμένη άμυνα. Είτε σε παράταξη 2-3, είτε 2-1-2 ο Παναθηναϊκός την εφαρμόζει γιατί έχει χτυπητές αδυναμίας στο ένας εναντίον ενός. Η ζώνη αποτελεί μία παραδοχή αδυναμίας να ακολουθήσεις τον ρυθμό του αντιπάλου και για αυτό οι περισσότεροι προπονητές την καταθέτουν στο παρκέ σε σημεία του παιχνιδιού που θέλουν να μπερδέψουν τον αντίπαλο.

Ο κόουτς Πρίφτης εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του Ολυμπιακού να σκοράρει από την περίμετρο, στο 76-81 της 22ας Νοεμβρίου και συνέχισε να τη χρησιμοποιεί μέχρι τέλους. Οι «ερυθρόλευκοι» σούταραν με το τραγικό 4/27 από την περίμετρο και μοιραία αποδέχτηκαν την ήττα τους!

Να τη θέσει σε κίνηση για να βάλει τα σουτ

Δεν είναι κοινό μυστικό πως για να αντιμετωπίσεις και να διασπάσεις μία άμυνα που καλύπτει χώρους και όχι παίκτες, πρέπει να τη θέσεις σε κίνηση και να επιτίθεσαι διαρκώς στα κενά της. Η καλή κυκλοφορία της μπάλας αποτελεί δεδομένο, όμως πρέπει να συνδυάζεται και με απειλή. Ο Ολυμπιακός για να… ξεχαρβαλώσει αυτήν την παράταξη στο παρκέ, πρέπει να κυκλοφορήσει αστραπιαία την μπάλα και να τη μεταφέρει με ευκολία από τη δυνατή πλευρά στην αδύνατη.

Εκεί ο αμυνόμενος βγαίνει από τη… ζώνη άνεσής του, καθώς βρίσκεται σε ανισορροπία και είναι πολύ εύκολο να χτυπηθεί στο close out. Πράγμα που σημαίνει πως ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να έχει εμμονή με το τρίποντο, όπως τα σουτ του Γουόκαπ στο τελευταίο δεκάλεπτο στο ΣΕΦ. Θα χρειαστεί να βάλει την μπάλα στο παρκέ, να δημιουργήσει ρήγματα και να φτάσει ως το καλάθι. Άλλωστε έχει τους πλαϊνούς παίκτες, όπως ο Βεζένκοφ, ο Λαρεντζάκης ή ο Γουόκαπ που βρέθηκε σε τέτοιες στιγμές στο ΣΕΦ, που μπορούν να το κάνουν. Όσο η ζώνη απειλείται διαρκώς, τόσο πιο ευάλωτη είναι και αν οι παίκτες του Μπαρτζώκα επιτεθούν στο close out θα μπορούν με μία πάσα (kick out) να βρουν πολύ καλύτερες συνθήκες εκτέλεσης από την περίμετρο.

Χωρίς αυτό να σημαίνει πως το σουτ είναι απαγορευτικό, ειδικότερα όταν μιλάμε για παίκτες του επιπέδου του Σάσα Βεζένκοφ. Άλωστε το 4/27 είναι δύσκολο να επαναληφθεί, αρκεί οι επιλογές να είναι οι ενδεδειγμένες.

Σλούκας ή Ντόρσεϊ να τραβήξουν το… κάρο

Έχουμε πλέον ένα αρκετά μεγάλο δείγμα αγώνων για να γνωρίζουμε την αγωνιστική φιλοσοφία του Ολυμπιακού. Οι Πειραιώτες είναι μία ομάδα που σε ορισμένες των περιπτώσεων μοιάζουν να εξαρτώνται από το pull-up σουτ των γκαρντ τους.

Σλούκας και Ντόρσεϊ είναι ικανότατοι στην εκτέλεση μετά από ντρίπλα αλλά απέναντι στον Παναθηναϊκό ήταν λες και σημάδευαν σε… δαχτυλίδι. Ο πρώτος είχε 0/5 τρίποντα, ενώ ο δεύτερος προσέθεσε το ένα δικό του σε 7 προσπάθεις. Το σύνολο έβγαλε 1/12 και τον Ολυμπιακό κολλημένο σε στιγμές που χρειαζόταν απλά ένα δύο σουτ για να διατηρήσει τη διαφορά του στο φινάλε και να βγει νικητής.

Σαφώς και η δική τους μέρα είναι σημαντική για να βγει η ομάδα του Μπαρτζώκα από πάνω στο τέλος της αποψινής «μάχης». Αυτοί οι δύο είναι που παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος των προσπαθειών και ξεκινούν από την κορυφή της ζώνης με την μπάλα στα δικά τους χέρια. Αν δε διαβάσουν σωστά τις καταστάσεις ή δεν είναι εκτελεστικά όπως πρέπει (τουλάχιστον ένας από τους δύο) επιστρέφουμε σε αυτό που λέγαμε παραπάνω. Η ζώνη δε θα νιώθει πως απειλείται και σταδιακά θα κερδίζει πόντους ψυχολογίας…

Όταν μπορεί να το… τελειώσει από τη ρακέτα

Αν κάτι έμεινε στους φίλους του Ολυμπιακού από το ντέρμπι του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας ήταν η κυριαρχική εμφάνιση του Φαλ και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ο Γάλλος σέντερ ολοκλήρωσε με 19 πόντους και double-double, ενώ αποτελούσε και έναν «μπαμπούλα» στην άμυνα. Τα 29:04 λεπτά που βρέθηκε στο παρκέ ήταν αρκετά για να τον κρατούν κατάκοπο όταν το παιχνίδι κρινόταν στο φινάλε.

Όπως προείπαμε οι άμυνες ζώνης καλύπτουν χώρους και ως εκ τούτου έχουν κενά. Ο Φαλ ήταν αδύνατο να αντιμετωπιστεί στο ένας εναντίον ενός και μόνο ο Παπαγιάννης έχει το κορμί για να τον κοιτάξει στα ίσια. Ο Ολυμπιακός για να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του μπορεί να ακουμπήσει μπάλες στο ζωγραφιστό (ίσως και ο Πρίντεζης παίξει τον ρόλο του για λίγα λεπτά) ώστε να ορίσει αυτός το τέμπο του αγώνα. 

Όχι μόνο με το ποστάρισμά του αλλά και με τις καίριες θέσεις που αρκεί να πάρει κοντά στο καλάθι (το κάνει καλά και ο Χασάν Μάρτιν) για να τελειώσει φάσεις που θα δημιουργήσουν τα ρήγματα των γκαρντ, ο Φαλ μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής σε ένα ντέρμπι που τα τελευταία χρόνια συνηθίζαμε να το βλέπουμε να κερδίζεται από τους κοντους, λέγε με Σπανούλη, Ράις, Καλάθη και δε συμμαζεύετεαι.

Στο φινάλε της βραδιάς ο Ολυμπιακός καλείται να φύγει με ένα υπερπολύτιμο «διπλό» από μια έδρα που δεν απέχει πολλά χιλιόμετρα από τη δική του και στην Euroleague έχει αποδειχθεί ικανός να τη «σπάει». Στο ζύγι της βαθμολογίας μία νίκη στο ΟΑΚΑ δε διαφέρει με την αντίστοιχη στο Βερολίνο, το Καζάν ή οποιονδήποτε άλλον μπασκετικό προορισμό της Ευρώπης, αλλά το ειδικό βάρος του συγκεκριμένου ζευγαρώματος και τα κατάλοιπα που αφήνει μία ήττα στον νικητή, είναι ικανά να… μουντζουρώσουν περισσότερο από ότι θα ισχύει στην πραγματικότητα τη μέχρι τώρα πορεία του Ολυμπιακού στη Euroleague!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News