ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΙΣΚΟΠΑΚΗΣ: Γι' αυτό θερίζει ο κορωνοϊός τις ομάδες και τον αθλητισμό!

O Aνδρέας Πισκοπάκης είναι ο γιατρός ομάδας της Super League που κλήθηκε να διαχειριστεί την πρώτη σοβαρή υγειονομική κρίση του νέου κύματος της πανδημίας. Υπεύθυνος γιατρός τόσο του Απόλλωνα, όσο και του Ατρόμητου ο κ. Πισκοπάκης βρέθηκε αντιμέτωπος με αλλεπάλληλα κρούσματα κορονοϊού στα αποδυτήρια της «Ελαφράς Ταξιαρχίας», τα οποία μάλιστα οδήγησαν και σε αναβολή αγώνων της ομάδας.
Όπως αντιλαμβάνεστε, επειδή η άποψη των επιστημόνων είναι αυτή που μετράει περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη στις δύσκολες ώρες που περνά και η χώρα μας, ζητήσαμε τις δικές του απαντήσεις σε ερωτήματα που «καίνε» κάθε πολίτη και ιδιαίτερα όσους σχετίζονται με οποιονδήποτε τρόπο με το χώρο του αθλητισμού.

«Πρέπει να κατανοήσουμε κάτι όλοι μας, πάνω απ’ όλα ως πολίτες. Όπως μου επαναλαμβάνει η διευθύντρια του μικροβιολογικού εργαστηρίου που παραδίδουμε τα τεστ των παικτών, η ιατρική επιστήμη κολυμπάει σε αχαρτογράφητα νερά. Είναι κάτι πρωτόγνωρο. Πάρτε για παράδειγμα το μετάλλαξη “Όμικρον”. Όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά φοβόμασταν ότι θα παρουσίαζε μεγάλη θνητότητα. Όσο την αναλύουν περισσότερο οι επιστήμονες διαπιστώνουμε ότι έχει εντελώς διαφορετικά στοιχεία. Χαμηλότερο ποσοστό θνητότητας και πολύ, πάρα πολύ υψηλό δείκτη μετάδοσης», υπογραμμίζει ο κ. Πισκοπάκης πριν του θέσουμε τα ερωτήματά μας. 

• Επειδή όπως λέτε οι πληροφορίες που φτάνουν στην κοινωνία από την επιστημονική κοινότητα διαρκώς μεταλλάσσονται, τι γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή για την «Όμικρον»;

Θα σας απαντήσω με βάσει τα ευρήματα μιας τελευταίας μελέτης από τη Νορβηγία. Αν μπει σε ένα εστιατόριο πελάτης που νοσεί από την «Όμικρον», βάσει στατιστικών στοιχείων είναι πιθανό να μολυνθεί το 70% των πελατών που βρέθηκαν μαζί του στον ίδιο χώρο.

• Άρα η επικινδυνότητά της έγκειται περισσότερο στην ραγδαία αύξηση των ασθενών που μολύνονται από τον Covid, που σε απόλυτους αριθμούς μεταφράζεται σε περισσότερους ασθενείς σε ΜΕΘ, παρότι το ποσοστό θνητότητας της συγκεκριμένης μετάλλαξης είναι πολύ χαμηλότερο από τα προηγούμενα;

Ακριβώς. Κάθε κράτος, κάθε κυβέρνηση έχει στο μυαλό του μια κυρίαρχη έγνοια: Να μην ξεμείνει το ιατρικό σύστημα της κάθε χώρας από Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, να μην ξεμείνει από αναπνευστήρες, να το πω πιο λαϊκά. Όσο λοιπόν αυξάνονται οι ασθενείς, ακόμη κι αν το ποσοστό σοβαρών περιστατικών μειώνεται, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος οι νοσούντες που θα χρειαστούν περίθαλψη σε νοσοκομείο να αυξάνονται.

«Η διασπορά του κορωνοϊού, δεν γίνεται τόσο πολύ εντός των ομάδων. Οι παίκτες φέρνουν τον ιό απ’ έξω»

• Πάμε λίγο και στον αθλητισμό, που βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Σε σχέση με τα προηγούμενα στάδια της πανδημίας, βλέπουμε τον ιό να εξαπλώνεται με περίσσεια ταχύτητα μέσα στις ομάδες, μετά την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος. Τους προηγούμενος μήνες μπορεί να βλέπαμε σε μια ομάδα δύο ή τρία κρούσματα, αλλά η μετάδοση του ιού μπορούσε να περιοριστεί σε αυτά. Τώρα μόλις «σκάσει» το πρώτο κρούσμα στα αποδυτήρια μιας ομάδας, μέσα σε διάστημα δέκα ημερών στις περισσότερες περιπτώσεις τα κρούσματα φτάνουν διψήφιο αριθμό. Χωρίς υπερβολή, ο ιός… θερίζει τις ομάδες!

Δεν έχετε άδικο. Μόλις χθες η Premier League ανακοίνωσε περισσότερα από 100 κρούσματα παικτών, τα περισσότερα από την έναρξη της πανδημίας.

• Γιατί συμβαίνει αυτό; Σχετίζεται με την μεταδοτικότητα της «Όμικρον»;

Για να μην μπερδευόμαστε. Η διασπορά δεν γίνεται τόσο πολύ εντός των ομάδων. Για να το εξηγήσω καλύτερα, δεν αποτελούν τα αποδυτήρια μιας ομάδας πηγή διασποράς του κορωνοϊού στις τάξεις της. Οι παίκτες φέρνουν τον ιό απ’ έξω. Όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την κοινωνία, έτσι και στις τάξεις των επαγγελματιών αθλητών επικράτησε χαλάρωση τους τελευταίους μήνες. Και με τον κορωνοϊό οποιαδήποτε μορφή χαλάρωσης απαγορεύεται. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνη!

• Δεν είναι δικαιολογημένη, όμως, η χαλάρωση; Ας πάρουμε για παράδειγμα τι συνέβη στη δική μας χώρα, την Ελλάδα. Εδώ και πολλούς μήνες το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης για να πειστεί ο κόσμος να εμβολιαστεί ήταν «με το εμβόλιο θα πάρουμε τις ζωές μας πίσω». Αφήνω στην άκρη τους ανεμβολίαστους. Ο εμβολιασμένος συνάνθρωπός μας, δεν είναι φυσιολογικό να χαλαρώσει, από τη στιγμή που η ίδια η κυβέρνηση του λέει ότι με το εμβόλιο είναι ασφαλής και θα επιστρέψει στην κανονική του ζωή;

Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας, αλλά δεν θέλω να εκληφθεί ως πολιτικό το σχόλιό μου. Η διαχείριση της καραντίνας και στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου ήταν μέχρι σήμερα πολιτική, όχι ιατρική. Τι εννοώ…
Όλες οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν περιορισμούς μόνο στους ανεμβολίαστους για να πείσουν μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να εμβολιαστεί. Αυτή ήταν μια πολιτική επιλογή, δεν στηρίζονταν σε επιστημονικά δεδομένα.
Όπως αποδεικνύεται όλοι μπορούν να κολλήσουν και όλοι μπορούν να μεταδώσουν τον ιό. Προφανώς και είναι μεγαλύτερος ο δείκτης προστασίας ενός εμβολιασμένου από έναν ανεμβολίαστο απέναντι στον ιό, αλλά αμφότεροι επηρεάζουν τη μετάδοσή του στην κοινωνία.

Ο Ανδρέας Πισκοπάκης με τον Σπύρο Ρισβάνη σε προπόνηση του Ατρόμητου από τους πρώτους μήνες της πανδημίας, όταν όλοι μας πιστεύαμε ότι ο εφιάλτης θα μας συνόδευε για μερικούς μήνες… 

«Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια ασθένεια που δεν επιτρέπει χαλάρωση! Δυστυχώς, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα»

• Λέγοντας λοιπόν στον κόσμο ότι με το εμβόλιο θα πάρει πίσω τη ζωή του, ουσιαστικά τον οδηγήσαμε σε μια χαλάρωση που σήμερα βρίσκουμε ξανά μπροστά μας. Αν το αντιλαμβάνομαι σωστά…

Θα σας απαντήσω μέσω της πραγματικότητας που βιώνουμε στο ποδόσφαιρο. Γιατί είχαμε πολύ λιγότερα κρούσματα στα πρώτα στάδια της πανδημίας; Γιατί απλά οι αθλητές ήταν πολύ πιο συγκρατημένοι και πολύ πιο προσεκτικοί σε όλες τις δραστηριότητές τους. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο δεν έβρισκε εύκολη είσοδο στα αποδυτήρια ο ιός. Γιατί ήμασταν όλοι πιο προσεκτικοί, έξω από αυτά, έξω από την ομάδα. Εδώ και μήνες έχουν όλοι χαλαρώσει.
Τώρα λοιπόν που ερχόμαστε άπαντες αντιμέτωποι με την πραγματικότητα και τις συνέπειες αυτής της χαλάρωσης, τα μέτρα αρχίζουν να γίνονται και πάλι ιατρικά. Και γι’ αυτό δεν υπάρχει πλέον διαχωρισμός των εμβολιασμένων από τους ανεμβολίαστους, αλλά τα μέτρα αναχαίτισης της εξάπλωσης της πανδημίας μας αφορούν όλους εξίσου!

• Από την άλλη ο κόσμος είναι κουρασμένος, δεν έχει τις αντοχές που είχε τους πρώτους μήνες της πανδημίας…

Αυτό είναι δεδομένο. Από την άλλη όμως έχουμε μια ασθένεια που δεν επιτρέπει χαλάρωση! Δυστυχώς, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Πάντα χρησιμοποιώ ως παράδειγμα σε όλους τους ποδοσφαιριστές που συνεργάζομαι, την περίπτωση του Μπρούνο Άλβες. Ο ορισμός του υποδειγματικού επαγγελματία. Αν πρόσεχαν όλοι τον εαυτό τους, όπως προσέχει ο Μπρούνο τον δικό του, ίσως η κατάσταση σήμερα να ήταν πολύ καλύτερη. Ειλικρινά καταλαβαίνω ότι κι εγώ μπορεί να γίνομαι κουραστικός αλλά το μόνο που μπορώ να πω στον κόσμο, είναι το ίδιο που λέω στους αθλητές με τους οποίους συνεργάζομαι σε Απόλλωνα και Ατρόμητο: Ο καλύτερος προστάτης του εαυτού μας είναι… ο ίδιος μας ο εαυτός. Η αντιμετώπιση της πανδημίας και η προστασία των οικογενειών μας αρχίζει και τελειώνει στην ατομική ευθύνη.

• Θεωρείτε ότι μπορεί να οδηγηθούμε σε νέο λοκντάουν στον αθλητισμό για να αναχαιτιστεί η εξάπλωση της πανδημίας μέσα στις ομάδες;

Υπάρχουν επιστήμονες αρμόδιοι να εισηγούνται τα μέτρα που κρίνουν απαραίτητα για την προστασία της Δημόσιας Υγείας. Μια τέτοια απόφαση, πάντως, δεν θα με έβρισκε σύμφωνο. Εννοείται ότι πρέπει να υπάρχει επικαιροποίηση των μέτρων ανάλογα με την εξέλιξη της πανδημίας, αλλά δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε διαρκώς από το άσπρο στο μαύρο.

«Το αν θα κολλήσουμε τον ιό δεν εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς, αλλά στο μεγαλύτερο ποσοστό εξαρτάται από την προσωπική μας, την ατομική μας ευθύνη»

• Κάτι τελευταίο, γιατί εκτός από τους επαγγελματίες αθλητές, υπάρχουν και γονείς που αγωνιούν για την επιστροφή των παιδιών τους στις προπονήσεις των ακαδημιών.

Έχει αποδειχτεί ότι τα παιδιά είναι μεταδότες, μεταδίδουν πιο εύκολα τη νόσο. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Είναι επίσης αλήθεια ότι στις ακαδημίες και ιδιαίτερα στα ομαδικά αθλήματα, ο κίνδυνος μετάδοσης είναι αρκετά υψηλός. Άρα η μόνη λύση είναι ο έλεγχος. Ο διαρκής καθημερινός έλεγχος αθλητών και προπονητών. Αν με ρωτάτε, πάντως, δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο να σταματήσουν ξανά για ένα μικρότερο διάστημα οι ομαδικές δραστηριότητες των παιδιών, όχι μόνο οι αθλητικές.

• Το μήνυμα που έχετε να στείλετε στους αθλητές και τους φιλάθλους;

Χρειάζεται ψυχραιμία και ατομικός έλεγχος. Αυτό επαναλαμβάνω διαρκώς στα γκρουπ των παικτών. Το αν θα κολλήσουμε τον ιό δεν εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς, αλλά στο μεγαλύτερο ποσοστό εξαρτάται από την προσωπική μας, την ατομική μας ευθύνη. Όσο πιο πολύ προσέχουμε τον εαυτό μας και δεν χαλαρώνουμε, τόσο πιο δύσκολα θα κολλήσουμε τη νόσο.

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News