ΜΑΡΚ ΚΛΑΤΕΝΜΠΕΡΓΚ: Μίλησε για το λάθος του - «Έσκασα, αλλά δεν είμαι μάντης!»

Ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ, μέσω του βιβλίου του «Whistle Blower», που κυκλοφορεί, φέρνει στο φως ένα περιστατικό από τη διαιτητική του θητεία του 2005, στον αγώνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την Τότεναμ στο «Ολντ Τράφορντ», με το αποτέλεσμα να αλλοιώνεται έπειτα από δικό του λάθος. 

«Δεν αποτελεί έκπληξη που η σχέση μου με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ξεκίνησε καλά, αν και αυτό συνέβη για τους λάθος λόγους κατά τη γνώμη μου. Ήταν Γενάρης του 2005, όταν σφύριζα για πρώτη φορά αγώνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, απέναντι στην Τότεναμ στο «Ολντ Τράφορντ».  Τότε ήμουν διαιτητής για μόλις πέντε μήνες στην Premier League. Ως διαιτητής, πήγαινες εκεί χωρίς να θέλεις να κάνεις λάθος, γιατί ήταν πάντα ένας αγώνας υψηλού προφίλ και συνήθως τηλεοπτικό. Δεν θα μπορούσε να είχε πάει χειρότερα από αυτή την άποψη. Το ματς ήταν στο 0-0 μέχρι στο 89’, όταν ο Πέδρο Μέντες έκανε ένα σουτ από μακριά και η μπάλα πέρασε περίπου ένα μέτρο μέσα από τη γραμμή της εστίας προτού τη βγάλει έξω ο Ρόι Κάρολ. Μόνο που εγώ και ο βοηθός μου δεν το είδαμε και δεν κατακυρώσαμε το γκολ. Δεν ήταν λάθος μας, θα αναλύσω παρακάτω γιατί, αλλά χάρισε έναν βαθμό στη Γιουνάιτεντ και στέρησε τη νίκη στην Τότεναμ. Ο Φέργκι δεν είχε σίγουρα κανένα πρόβλημα μαζί μου εκείνη τη μέρα και ήταν πάντα ευχάριστος όποτε τον συναντούσα τα επόμενα χρόνια».

Για τη φάση τόνισε: 

Για τον τρόπο που λειτουργούσε προς τους διαιτητές ο εμβληματικός Σκωτσέζος προπονητής αλλά και οι παίκτες της Γιουνάιτεντ, ανέφερε:

 «Ο Φέργκιουσον συνήθιζε να κατηγορεί τους πάντες, από τον διαιτητή μέχρι την κυρία του κέτερινγκ. Ήθελε να δημιουργήσει μια συγκεκριμένη νοοτροπία στους παίκτες του, αλλά και να επηρεάσει μελλοντικές αποφάσεις των διαιτητών προκαταβάλλοντάς τους. Οι παίκτες του συνήθιζαν να έρχονται μαζικά πάνω σου μετά από κάποια απόφαση που δεν τους άρεσε. Λες και είχαν ένα σύστημα ροτέισον, έρχονταν κάθε φορά 3-4 διαφορετικοί για να μην αποβληθούν. Ο Φέρντιναντ, ο Νέβιλ, ο Κιν, ο Σκόουλς και ο Ρούνεϊ έρχονταν και κολλούσαν πάνω στο πρόσωπό σου. Έπρεπε να είσαι σοφός για να καταλάβεις το κίνητρό σου. Δεν ήθελαν να αλλάξουν την απόφασή σου, αλλά να σε επηρεάσουν για την επόμενη που θα πάρεις. Με μένα πάντως αυτό δε δούλευε. Δεν υπήρχε προκατάληψη απέναντι στη Γιουνάιτεντ από τους διαιτητές, όπως υποστηρίζουν οπαδοί άλλων ομάδων. Σίγουρα υπήρχε μια αύρα βέβαια, γιατί μιλάμε για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Έπρεπε να είσαι πνευματικά δυνατός για να πας στο «Ολντ Τράφορντ»,  γιατί θα έκαναν τα πάντα για να σε επηρεάσουν. Ο Φέργκι μπορούσε να στρέψει το κοινό εναντίον του διαιτητή χοροπηδώντας για μια απόφαση. Σε φόβιζε και δεν είναι ντροπή να το παραδεχτείς. Όλοι θα ένιωθαν την πίεση, το θέμα είναι να μπορέσεις να αντισταθείς. Αυτό κάνει έναν διαιτητή καλό».