ΕΘΝΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: «Πλήρωσε» τις εμμονές του Λεβ

Όλα τα ωραία πράγματα έχουν ένα τέλος… Πολλές φορές, βέβαια, το τέλος είναι διαφορετικό από αυτό που προσμένουμε. Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτεται τούτη τη στιγμή ο Γιόακιμ Λεβ, ο τεχνικός που έκανε την Εθνική Γερμανίας ξανά μια από τις ποδοσφαιρικές υπερδυνάμεις του κόσμου, αλλά οι εμμονές που είχε στο τέλος της μεγάλης – σε χρόνια και επιτυχίες – καριέρας του, κόστισαν τον αποκλεισμό στους «16» του Euro 2020.

Οι «φωνές» που δεν ακούστηκαν…

Δεν είναι λίγοι αυτοί που το έβλεπαν να… έρχεται και προσπαθούσαν, μάταια, να πείσουν τον μέχρι χθες ομοσπονδιακό τεχνικό της Γερμανίας να κάνει αλλαγές. Τα προβλήματα φάνηκαν στην ήττα από την Γαλλία, «μακιγιαρίστηκαν» με τη νίκη επί της Πορτογαλίας και έκαναν ξανά την εμφάνιση τους στο ματς με τους Ούγγρους ,το οποίο λίγο έλειψε ν’ αφήσει εκτός συνέχειας τους Γερμανούς. Αρκετοί ήταν οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου στη Γερμανία και πρώην διεθνείς, οι οποίοι ζητούσαν από τον Γιόακιμ Λεβ ν’ αλλάξει πράγματα. Αν και δεν το «φώναζα» ανοιχτά, κυρίως τον τρόπο ανάπτυξης της ομάδας και τον σχηματισμό (3-4-3) που έχει γίνει πολύ της… μόδας και σ’ αυτό το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, αλλά όπως φάνηκε δεν ταίριαζε στην Εθνική Γερμανίας.

Ο Λεβ επέλεξε από τα πρώτα φιλικά του Ιουνίου, μέχρι και τον αποκλεισμό από την Αγγλία τακτική 3-4-2-1, την οποία χρησιμοποιούν Βρετανοί, Ελβετοί, Ουκρανοί και οι Βέλγοι με επιτυχία. Οι Γερμανοί όμως, σχεδόν ποτέ άλλοτε δεν είχαν αγωνιστεί με τρεις στην άμυνα σε μεγάλη διοργάνωση. Ρίντιγκερ, Χούμελς και Γκίντερ ήταν σταθερά η τριάδα μπροστά από τον Νόιερ, με τον αμυντικό της Τσέλσι να είναι ουσιαστικά ο μόνος που έχει κάνει «κτήμα» του αυτή την τακτική. Τόσο ο Χούμελς (που ήταν εκπληκτικός απέναντι στην Αγγλία) όσο και ο Γκίντερ, φέτος έπαιξαν ελάχιστα με τρεις στην άμυνα στις ομάδες τους, κάτι που φάνηκε στην έλλειψη συντονισμού της γερμανικής άμυνας.

Οι ακραίοι που δεν έκαναν τη διαφορά

Η άλλη μεγάλη διαφοροποίηση ήταν οι ακραίοι μπακ χαφ. Ο Τζόσουα Κίμιχ πλέον είναι ένας αμυντικός – κεντρικός χαφ και στην Μπάγερν παίζει στα δεξιά μόνο αν υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Στον άξονα αποδίδει καλύτερα, είναι εξαιρετικός αμυντικά και δημιουργικά, «χτίζοντας» τις επιθέσεις των Βαυαρών, βρίσκοντας μάλιστα μέσα στη χρονιά σημαντικά γκολ. Στην Εθνική Γερμανίας ο Λεβ τον χρησιμοποίησε αποκλειστικά στη θέση του δεξιού μπακ χαφ, όπου αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, ειδικά όταν δεν είχε κάλυψη από τον Γκίντερ και τους κεντρικούς χαφ.

Στην αριστερή πλευρά σε όλους τους αγώνες έπαιξε βασικός ο Γκόζενς, ο οποίος ήταν καλός στο ματς με τους Πορτογάλους. Η αλήθεια είναι όμως, πως τόσο το Βέλγιο, όσο και η Ελβετία που επίσης χρησιμοποιεί το 3-4-2-1, εκεί τοποθετούν μεσοεπιθετικούς με αντίθετο πόδι (Τοργκάν Αζάρ, Τσούμπερ), προκειμένου να έχουν έναν έξτρα παίκτη που θα μπορεί να δημιουργήσει και να ανοίξει τους χώρους.

Κεντρικοί χαφ χωρίς pressing

Οι Γερμανοί δεν το είχαν αυτό κι έτσι τα περίμεναν σχεδόν όλα αποκλειστικά στο δημιουργικό κομμάτι από τους δύο κεντρικούς χαφ. Ο ένας ήταν σταθερά ο Κρος και ο δεύτερος ρόλο μοιράστηκε ανάμεσα σε Γκιντογκάν και Γκορέτσκα. Το μειονέκτημα ήταν ότι σχεδόν κανείς από τους τρεις που χρησιμοποιήθηκαν στον άξονα δεν μπόρεσε να υποστηρίξει το επιθετικό pressing και να δυσκολέψει την κυκλοφορία της μπάλας των αντιπάλων. Κάτι που φάνηκε περίτρανα στο γκολ του Στέρλινγκ, με τους Άγγλους ν’ αλλάζουν αρκετές πάσες πριν σκοράρουν.

Της έλειψαν οι εξτρέμ

Ένα ακόμη στοιχείο που δείχνει πως ο Γιόακιμ Λεβ έκανε λάθος επιλογές κατά την διάρκεια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ήταν οι τρεις της μεσοεπιθετικής γραμμής. Χάβερτς και Τόμας Μίλερ είναι δύο ποδοσφαιριστές που διακρίνονται για την αντίληψη τους στο παιχνίδι και όχι για τις τεχνικές τους ικανότητες στο «ένας εναντίον ενός». Όταν λοιπόν, καλούνται ν’ αγωνιστούν στην άκρη μια μεσοεπιθετικής γραμμής βγαίνουν μοιραία εκτός παιχνιδιού. Είναι και οι δύο ουσιαστικά επιθετικά χαφ που «ταΐζουν» τον σέντερ φορ ή τους εξτρέμ, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η Γερμανία δεν είχε… εξτρέμ στο παιχνίδι της. Γκνάμπρι και Σανέ, οι οποίοι φέτος έκαναν τρομερές εμφανίσεις στην Μπάγερν έχοντας ανάμεσα τους τον Τόμας Μίλερ, ήταν μόνιμα εκτός βασικού σχήματος, ενώ όταν έμπαιναν κάποια στιγμή στον αγωνιστικό χώρο, δεν υπήρχε σχεδόν ποτέ ο Μίλερ που γνωρίζει τον τρόπο για να τους κάνει χρήσιμους.

Το μικρό rotation και η έλλειψη αντίδρασης

Ο Γιόακιμ Λεβ στηρίχθηκε επίσης πάρα πολύ σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές, αρνούμενος ν’ ανοίξει το rotation. Χόφμαν και Νόιχαους ακολούθησαν απλά την αποστολή αν και έκαναν καλό πρωτάθλημα με την Γκλάντμπαχ, ενώ ακόμη και ο Κέβιν Φόλαντ που έκανε εξαιρετική χρονιά με τη Μονακό στην Ligue 1 δεν πήρε ποτέ μια ευκαιρία να δείξει ότι μπορεί να τα πάει καλύτερα από τον… ντεφορμέ Βέρνερ. Αγωνίστηκε μόλις 10’ στα ματς με την Γαλλία και την Ουγγαρία.

Η τελευταία… εμμονή του Γιόακιμ Λεβ, στην οποία μάλιστα στάθηκε με δηλώσεις του ο Μίχαελ Μπάλακ, ήταν η καθυστέρηση αντίδρασης του προπονητή. Στο ματς με την Αγγλία ο ομοσπονδιακός προπονητής της Γερμανίας έκανε πρώτη αλλαγή στο 68’ τον αρνητικό Βέρνερ και στη θέση του πέρασε ο Γκνάμπρι, αφήνοντας ουσιαστικά την ομάδα χωρίς σέντερ φορ. Οι άλλες δύο κινήσεις ήρθαν ακόμη πιο αργά, μετά το 2-0 του Κέιν με τον Τσαν (;) να παίρνει τη θέση του Γκίντερ και τον Σανέ, ν’ αλλάζει τον Γκόζενς. Κινήσεις που στον χρόνο που έγινε, δεν γινόταν να βοηθήσουν την ομάδα, δείχνοντας αν μη τι άλλο ότι ο Γιόακιμ Λεβ άργησε να «διαβάσει» το παιχνίδι κι όταν προσπάθησε ν’ αλλάξει κάτι δεν τα κατάφερε…

Όπως και να’ χει η Γερμανίας είχε μια αποτυχημένη συμμετοχή στο Euro. Ο Γιόακιμ Λεβ φεύγει, ο Χάνσι Φλικ έρχεται και το μόνο σίγουρο είναι πως θα δούμε μια εντελώς διαφορετική ομάδα στα προκριματικά του Μουντιάλ 2022.