ΓΙΟΒΑΝΟΒΙΤΣ: Τα «συστατικά» της επιτυχημένης «συνταγής» του ΑΠΟΕΛ που φέρνει στον Παναθηναϊκό
Ο Σέρβος προπονητής και τα χαρακτηριστικά εκείνα του ΑΠΟΕΛ που θέλει να εισάγει στο «τριφύλλι».
Η περίοδος που πέρασε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο ΑΠΟΕΛ είναι με διαφορά η πιο επιτυχημένη της καριέρας του κι εκτός από τους τίτλους και τις διακρίσεις, του «κληρονόμησε» και κάποιες σταθερές τις οποίες υιοθέτησε και «θεσμοθέτησε» στην προπονητική του φιλοσοφία είτε μιλάμε για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι είτε για έξω απ’ αυτό.
Η πρώτη μεγάλη αλλαγή που έφερε ήδη στο τριφύλλι και που του βγήκε σε καλό στο ΑΠΟΕΛ, αλλά και γενικότερα στην καριέρα του είναι ο τρόπος λειτουργίας του στην ομάδα. Ο Σέρβος δεν θέλει άλλους ανθρώπους να μπλέκονται στα πόδια του και θέλει να είναι «αφεντικό» της δουλειάς του. Είναι προπονητής αγγλικού τύπου, ένας μάνατζερ, αφού θέλει όλα να περνάνε από τα δικά του χέρια. Προτιμάει να «τρώει» τις ώρες του μόνος για να βρει τον κατάλληλο παίκτη που θέλει, παρά να δίνει απλώς το προφίλ του παίκτη σ’ έναν τεχνικό διευθυντή και να τρέχει εκείνος τις διαδικασίες.
Έβαλε τον Παναθηναϊκό να λειτουργήσει μετά από αρκετό καιρό χωρίς τεχνικό διευθυντή και το σημαντικό είναι πως πέτυχε να πείσει τον Γιάννη Αλαφούζο για κάτι τέτοιο, με την ομάδα να έχει ακόμη νωπές τις μνήμες από την ταραχώδη εποχή του Αντρέα Στραματσιόνι. Έτσι, τώρα όλες οι επιλογές παικτών θα είναι καθαρά δικές του και ο ιδιος θα έχει την απόλυτη ευθύνη.
Πάμε τώρα στο αγωνιστικό κομμάτι εκεί όπου οι «πράσινοι» χρειάζονται επίσης αρκετές αλλαγές για να έρθουν και να ταιριάξουν στα «γούστα» του Γιοβάνοβιτς. Ένα βασικό πράγμα που θέλει να φέρει από το ΑΠΟΕΛ είναι η φιλοσοφία του παιχνιδιού που είχε εκεί.
Μπορεί πολλοί να έχουμε στο μυαλό μας την κυπριακή ομάδα ως κάποια που κλεινόταν συνεχώς πίσω παίζοντας αντιποδόσφαιρο, όμως αυτό δεν ισχύει. Το ΑΠΟΕΛ ήταν μία ομάδα επιθετική, που όμως μπορούσε να προσαρμοστεί σε όλες τις συνθήκες του παιχνιδιού. Στην Κύπρο όπου ήταν με διαφορά η καλύτερη ομάδ, ήλεγχε το παιχνίδι και είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Στην Ευρώπη που το επίπεδο των αντιπάλων άλλαζε άρδην, εναλλασόταν και ο τρόπος αντιμετώπισης από τον Σέρβο τεχνικό. Όμως, ακόμα και με ομάδες, όπως η Ρεάλ και η Λιόν, που οι Κύπριοι κλεινόντουσαν περισσότερο πίσω, ποτέ δεν το έκαναν χωρίς να έχουν απώτερο στόχο να βρουν την κατάλληλη στιγμή ώστε να αντεπιτεθούν.
Αυτή η επιθετική φιλοσοφία που είναι ευέλικτη και έχει προσαμοργές είναι ένα στοιχείο που σίγουρα χρειάζεται ο Παναθηναϊκός και πιθανότατα το έχουν ανάγκη περισσότερο οι παίκτες του, μετά την περσινή εμπειρία με τον Λάζλο Μπόλονι και το απελπιστικά αντιπαραγωγικό πλάνο που ακολουθούσε η ομάδα.
Ο Γιοβάνοβιτς θέλει να κάνει τον Παναθηναϊκό ομάδα που θα παίζει έχοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων (όπως γινόταν επί Δώνη), αλλά ταυτόχρονα θα μπορεί να προσαρμόσει αυτή τη φιλοσοφία στις συνθήκες που απαιτεί ο κάθε αγώνας, ώστε να μπορεί να καρπώνεται κάθε φορά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ποτέ όμως στο στυλ και στο σκεπτικό που επέλεγε πέρυσι ο Ρουμάνος τεχνικός.
Ένα άλλο κομβικό στοιχείο που θέλει να ενσωματώσει στους «πράσινους» από εκείνη την ομάδα του ΑΠΟΕΛ είναι να τους κάνει…νικητές. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που είχε η ομάδα της Κύπρου, το οποίο τη βοήθησε να φτάσει και ψηλά, ήταν πως είχε παίκτες-νικητές. Και όπως είχε πει και ο Γκουστάβο Μαντούκα κάποια στιγμή σε μία συνέντευξή του, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έφτιαχνε παίκτες-νικητές και δεν τους έπαιρνε έτοιμους.
Είναι πολύ σημαντικό να μπορεί ένας προπονητής να εμφυσήσει τέτοια ψυχολογία στους παίκτες του, ειδικά όταν πρόκειται για τον Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών, όπου η ψυχολογία του νικητή μοιάζει με κάτι άγνωστο λόγω των κακών αποτελέσματων, της απουσίας της Ευρώπης και της γενικότερης κατήφειας, στην οποία όλα τα παραπάνω έχουν οδηγήσει τον σύλλογο.