Ολυμπιακοί Αγώνες: Η... εισβολή της Κουντριάφτσεβα με την κορίνα

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο συνεχίζουν να δυναμιτίζουν την Άνα Ριζαντίνοβα, η οποία, τη στιγμή που οι Ρώσοι έκαναν εισβολή στην Ουκρανία, κατάφερε να… φιτιλιάσει τη Γιάνα Κουντριάφτσεβα.

Ο εχθρός της Άννα Ριζαντίνοβα στο Ρίο δεν ήταν οι δύο κοπέλες από τη Ρωσία. Σίγουρα, η Μαργκαρίτα Μαμούν και η Γιάνα Κουντριάφτσεβα επρόκειτο να στήσουν το δικό τους ανάχωμα προκειμένου να μη σπάσει η Ουκρανή το ρωσικό δίπλο στα ψηλότερα σκαλιά του βάθρου. Η Ιρίνα Βίνερ δεν περίμενε κάτι λιγότερο -και αν θέλει κάποιος μια ταπεινή γνώμη, περισσότερο φοβόταν τη Μαμούν. Ο αληθινός αντίπαλος της Ριζαντίνοβα, όμως, ήταν η Άννα Μπεσόνοβα. Το 2004 και το 2008, στην Αθήνα και το Λονδίνο αντιστοίχως, αυτή η οπτασία από το Κίεβο πήρε δύο χάλκινα μετάλλια. Το 2007, στο Παγκόσμιο της Πάτρας, κατέκτησε το χρυσό στο σύνθετο ατομικό. Ήταν τότε που άφησε δύο Ρωσίδες πίσω της, τη Βιέρα Σέσινα και την Όλγκα Καπράνοβα. Ο κόσμος έμπαινε σε τροχιά Ολυμπιακών Αγώνων και ουδείς είχε δει το φαινόμενο Γεβγκένια Κανάγεβα να έρχεται. Εκείνος θα ήταν ο χειμώνας που η λελογισμένη και ως κορυφαία γυμνάστρια όλων των εποχών στη ρυθμική θα έκανε το άλμα -και θα άφηνε απαξάπασες πίσω της. Εκείνος θα ήταν ο χειμώνας που η Αλίνα Καμπάγεβα, στην πορεία της για το δεύτερο διαδοχικό χρυσό και τους τρίτους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας της, θα τραυματιζόταν και θα άφηνε για πάντα τα φορμάκια της στο ντουλαπάκι των αποδυτηρίων.

Τότε, στην Πάτρα, δεν ήταν ακόμη χειμώνας. Ήταν 23 Σεπτεμβρίου, για Ελλάδα αποκαλόκαιρο. Η έξαλλη Βίνερ καθόταν πάνω από την κριτή για την επανεξέταση του προγράμματος της Μπεσόνοβα στην κορδέλα, που της χάρισε το χρυσό. Η Ρωσίδα αρχιπροπονήτρια έψαχνε από κάπου να κόψει 50 βαθμούς, ώστε η Σέσινα να την προλάβει στη βαθμολογία, μια και η διαφορά ήταν πενιχρή. Όμως δεν της έγινε το χατίρι. Ευτυχώς. Οι αληθινοί θαυμαστές της ρυθμικής γυμναστικής διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι η πλέον 37χρονη μητέρα είναι η κορυφαία -ή μέσα στις δύο κορυφαίες- γυμνάστριες όλων των εποχών. 

Η Μπεσόνοβα είναι μία αληθινή νεράιδα. Η Ριζαντίνοβα, φύσει διάδοχός της, έχει ανεπανάληπτη χάρη. Η ουκρανική σχολή βασίζεται στην ομορφιά. Η δεύτερη, όμως, είναι εξ ιδιοσυγκρασίας και εκ κλίσεως φιλόδοξη. Δεν ήθελε να βρίσκεται, ιστορικά, στη σκιά της προδρόμου της, ήθελε να την προσπεράσει. Είχε μόνο ένα χρυσό σε μεγάλη διοργάνωση, στη στεφάνη, το 2013 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Κιέβου, εκεί που πρώτευσε η «εχθρός» της. Ακόμα και το ασημένιο μετάλλιο στο Ρίο θα έκανε μεγάλη διαφορά. Και έπειτα ήρθε το Ρίο.

 

Η ακρίβεια του ρομπότ

Μια μηχανή μαζέματος βαθμών

Η Κουντριάφτσεβα ήταν μια μηχανή συγκέντρωσης πόντων. Μαζί με τα μαντάτα των αλλαγών στη βαθμολόγηση για τον ολυμπιακό κύκλο 2012-16, που έδιναν μεγαλύτερη σημασία από ποτέ στην εκτέλεση της άσκησης, ήρθε και η διαπίστωση ότι στο Ναβαγκόρσκ ήταν κρυμμένος ένας ακατέργαστος θησαυρός. Η Μαμούν, στα 16 της, δεν είχε ακριβώς αυτήν την ενάργεια που είχε η μικρούλα Γιάνα, κόρη του Αλεξάντερ Κουντριάφτσεφ, που είναι «χρυσός» ολυμπιονικής, αφού με την ομάδα κολύμβησης της Κοινοπολιτείας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 4Χ200μ. ελεύθερο στην κολύμβηση, το 1992 στη Βαρκελώνη. Η μικρούλα ήταν ό,τι έπρεπε: οι ασκήσεις της ήταν πεντακάθαρες, μόνο που η ταχύτητα που τις εκτελούσε ήταν λίγο πιο αργή. Ο Κώδικας των Πόντων, όμως, δεν εξαρτούσε την αρτιότητα από την ταχύτητα. Η Ρωσία, που από το 2000 έως το 2012 είχε τις «χρυσές» ολυμπιονίκες, από τη Γιούλια Μπαρσούκοβα και την Καμπάγεβα στην Κανάγεβα, μπόρεσε να προσαρμοστεί σε αυτό.

Η Κουντριάφτσεβα προκάλεσε σοκ στη… ρυθμική οικουμένη όταν έγινε η πλέον νεαρή νικήτρια σύνθετου ατομικού στην Ιστορία των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων. Την 1η Σεπτεμβρίου 2013, στο Κίεβο, μέσα στο στόμα του λύκου, 30 μέρες πριν κλείσει τα 16 της, η Μοσχοβίτισσα έπιασε τον κόσμο εξ απήνης. Ήταν μία μικρούλα, που έκανε ακριβώς αυτό που έπρεπε. Η απόκλιση ήταν ελάχιστη. Η Κουντριάφτσεβα δημιουργήθηκε για να υπηρετήσει ακριβώς αυτό το σύστημα -και αυτό είναι συγκλονιστικό. Ο πρωταθλητισμός διέπεται, βεβαίως, από μονομανία, παρ’ όλα αυτά στην περίπτωσή της υπήρχε και η τρομερή δεξιότητα της στυγνής και ωμής επανάληψης. Δίχως χαρά, χωρίς μνήμη και αντανακλαστικά, με σχεδόν απόλυτο έλεγχο σώματος, η Γιάνατσκα υπήρξε αποκαλυπτική στη γερμανική πόλη, αλλά, το κυριότερο, σκιαγράφησε σκηνές από ταινίες προσεχώς. Η επόμενη τριετία θα ήταν δική της, με τη φίλη της τόσο στο τάραφλεξ όσο και στα ταξίδια, Μαμούν, να ακολουθεί. Από σχετική απόσταση.

Ναι μεν η διαφορά στο σύνολο των μεταλλίων σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ήταν ελάχιστα, αλλά σημασία έχει πώς διανέμονται τα μετάλλια και σε τι αγωνίσματα τα παίρνεις: η Κουντριάφτσεβα κατέκτησε συνολικά 25 και στις δύο διοργανώσεις, με τα 22 να είναι χρυσά και τα τρία ασημένια! Η Μαμούν πήρε 23, αλλά τα 11 ήταν χρυσά, τα 11 ασημένια και το ένα χάλκινο. Η «τίγρη της Βεγγάλης», όπως την αποκαλούσαν λόγω του μαύρου μαλλιού της, του εξωτικού -όπως έλεγε και η προπονήτριά της, Αμίνα Ζαρίποβα- δέρματος, αλλά και διότι έχει ρίζες από το Μπαγκλαντές, δεν κέρδισε ένα χρυσό στο σύνθετο ατομικό! Η Κουντριάφτσεβα βρέθηκε στην κορυφή και στα τρία Παγκόσμια που συμμετείχε, στο Κίεβο, τη Σμύρνη και τη Στουτγάρδη, και προσέθεσε δύο από τα Ευρωπαϊκά του Μπακού του Αζερμπαϊτζάν (στο οποίο ένα χρόνο μετά, το 2015, νίκησε στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες) και το Χολόν του Ισραήλ.

 

Το Λάθος

Η κακή κορίνα και η αγαστή ισορροπία

Η αρχή του κακού αίματος μεταξύ Ριζαντίνοβα και Κουντριάφτσεβα είχε ήδη αρχίσει από το Κίεβο. Οι Ουκρανοί, λόγω μίας μάλλον όχι και τόσο παράλογης αίσθησης ότι η Ρωσία έχει καταχραστεί ιστορικά δικά του ανδραγαθήματα, τα οποία έχουν αυθαιρέτως αποδοθεί στην ίδια, στράφηκαν κατευθείαν εις βάρος της Γιάνα και αυτό έγινε δηκτικά: λόγω της δικής τους ταχύτητας, την θεωρούσαν ιδιαιτέρως βαρετή. Είχαν διαδεί την απειλή που επρόκειτο να αποτελέσει, όμως δεν γινόταν να εκτιμηθεί απολύτως η σημασία της ως αθλήτριας, αυτή η άκαμπτη θέληση στην οποία επρόκειτο να δοθεί το προσωνύμιο «Ο Άγγελος με τα σιδερένια φτερά», μια και ό,τι έκανε σε εκείνον τον ολυμπιακό κύκλο -και ήταν όντως τόσο πολλά αυτά τα οποία έκανε- υπήρξε ακριβές και υπερανθρώπινο, δίχως να διαφαίνεται οποιαδήποτε υπέρβαση σε μια προσπάθεια να καταστεί όσο περισσότερο μινιμάλ γινόταν.

Δεν έφτασε παρά η δεκάτη Ιουλίου του 2016, για να κάνει η Κουντριάφτσεβα ένα από τα πιο σημαντικά προγράμματα, με τη στεφάνη, και να χάσει μόνο 0,3 βαθμούς συνολικά. Ο 0,1 εξ αυτών, μάλιστα, ήταν επειδή δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει σύνδεση της μίας άσκησης με την άλλη. Αυτό δεν ήταν τυχαίο.Έμοιαζε με μόνιμο μοτίβο, στις ασκήσεις της, να διατηρεί στο σχεδόν μηδέν του χρόνου αυτήν την αλλαγή και να συνεχίζει απερίσπαστη και χωρίς χασούρα να κάνει αυτό που έπρεπε να εκτελέσει με τρόπο που δεν ήταν τέχνη, διότι η τέχνη κρύβει τις αδυναμίες των δημιουργών της. Στην υπέροχη Κουντριάφτσεβα δεν εμφανιζόταν οποιαδήποτε αδυναμία: σε χίλιες προπονήσεις, από εκείνες που η ίδια τιμούσε δεόντως, θεωρώντας τις πιο σημαντικές από τους αγώνες, δεν θα έβρισκε οποιοσδήποτε σημάδα θλίψης, αντιθέτως θα βρισκόταν ενώπιον ενός πλάσματος με ακόρεστη επιθυμία να πετύχει.

Όλα αυτά, ως τις 20 Αυγούστου και το πρόγραμμα με τις κορίνες. Ήταν ακριβώς το τελευταίο πέταγμα, εκεί που το πρόγραμμά της τελείωσε και δεν είχε άλλο, που δεν μπόρεσε να πιάσει την κορίνα. Ήταν εκεί που κατάλαβε πως, αν και προηγούνταν στα δύο πρώτα, το όνειρο του χρυσού μεταλλίου είχε τελειώσει. Εκεί που, όμως, αυτή η κορίνα, επειδή επρόκειτο για μία τόσο παιδεμένη αθλήτρια, της έφυγε ελάχιστα. Ο έλεγχος δεν ήταν πια απόλυτος, παρ’ όλα αυτά υπήρχε, στο βαθμό που η κορίνα προσγειώθηκε μέσα στα σύνορα του τάραφλεξ και σχεδόν της επιστράφηκε. Το αντικείμενο δεν έμοιαζε πια άψυχο: έδείχνε να απορεί πώς έγινε αυτό. Σε όλα τα όργανα ως τότε, η Κουντριάφτσεβα πήρε μακράν την υψηλότερη βαθμολογία.

Η αντίδρασή της, ένα γλυκόπικρο χαμόγελο, στο τέλος της άσκησης, τα έλεγε όλα. Τα δάκρυα, που ύστερα από πάλη απερίγραπτη της ξέφυγαν, εμφανίστηκαν σαν ζαφείρια σε μουσείο. Ήταν σχεδόν τέλεια στα υπόλοιπα δύο, τη στεφάνη και την μπάλα. Η Μαμούν, της οποίας το τετράδιο, στις προπονήσεις, απεικόνιζε τις δυο τους να φιλιούνται, έπειτα από το κοινό χρυσό μετάλλιο στην μπάλα, στο Παγκόσμιο του 2014, την ακολουθούσε κατά πόδας, περιμένοντας μια κάποια λεπτομέρεια για να την προσπεράσει. Στο τελος, με την κορδέλα να απομένει για την ίδια, ήξερε ότι η έλλειψη οποιασδήποτε ατασθαλίας θα της χάριζε το χρυσό μετάλλιο.

 

Η απάντηση

Η φιτιλιά της Ριζαντίνοβα

Πράγματι, η Μαμούν πήρε το χρυσό μετάλλιο. Η Κουντριάφτσεβα έκανε ένα μοναδικό πρόγραμμα με την κορδέλα. Το χαρακτήρισε, «το πιο απολαυστικό στην καριέρα μου». Ήταν λιγότερο πιεσμένη από κάθε άλλη φορά. Η Ριζαντίνοβα, όμως, δεν χάρηκε με κάτι από όλα αυτά. Η πρώτιστη αντίδρασή της ήταν ένα σαρκαστικό ερώτημα, πώς γίνεται να έχασε το ασημένιο μετάλλιο από μία αθλήτρια που έκανε ένα τέτοιο λάθος.

Από την πλευρά της, η Ρωσίδα δεν αντέδρασε σε αυτήν την αντέγκληση. Επρόκειτο για ζήτημα χαρακτήρα, απαξίωση ή οτιδήποτε άλλο, αυτό παρέμεινε άγνωστο. Αυτό που έγινε γνωστό είναι ότι κάτι φώλιαζε μέσα της. Ο καιρός, που ούτως ή άλλως αναδεικνύει ό,τι έχει μείνει καλά φυλαγμένο προηγούμενες στιγμές, σε μία διάστασή του, μάλιστα, και ό,τι ουδέποτε ειπώθηκε, έφερε, όχι μόνο το πολύ καλά τοποθετημένο παράπονο της Ουκρανής αλλά και, την απάντηση της Ρωσίδας. Η Ριζαντίνοβα επανέλαβε, στις αρχές του φετινού Φεβρουαρίου, το παράπονό της για το ασημένιο μετάλλιο. Στην πραγματικότητα, ήταν μία ευθεία επίθεση, στην οποία τόνισε ότι υπήρχε ένας άσπρος πίνακας που κάθε αθλήτρια είχε να κάνει δέκα ασκήσεις και, παρ’ ότι το πρόγραμμα της Κουντριάφτσεβα ήταν πολύ πιο περίπλοκο από το δικό της, με το λάθος της σε αυτές τις ασκήσεις θα έπρεπε να την έχει προσπεράσει στη βαθμολογία. Βρήκε το χώρο, μέσα στα δύο λεπτά που κράτησε η απάντηση, να επιδαψιλεύσει έπαινο στην αντίπαλό της. «Δεν ρίχνω μόνο λάσπη», είπε χαμογελώντας σχεδόν τρυφερά, «η κλάση είναι κλάση. Έκανε απίθανα πράγματα με την κορίνα».

Η Ουκρανή… μοσχομυρίζει ρυθμική γυμναστική. Με την εσάνς της χωριατοπούλας που αρμέγει αγελάδες για να συλλέξει γάλα, η κίνησή της είναι, φυσικά, ονειρώδης. Αυτά τα κορίτσια της Ανατολίας βρίσκουν μια σύνδεση με το μπαλέτο που παραμένει αξεπέραστη, είναι εκείνη η σκηνή στην ταινία με τον Νουρέγεφ, που ο Γάλλος χορευτής, λίγο οργίλος λίγο εκστασιασμένος, τού λέει «το ξέρουμε ότι είμαστε καλύτεροι από εσάς, αλλά έχετε κάτι που εμείς δεν θα το αποκτήσουμε ποτέ». Μοιάζει κάπως με το Big Bang, ένα μακραίωνο μυστικό το οποίο δεν πρόκειται να το αποκαλύψουν στη Στέπα.

Στα 24 της, η Κουντριάφτσεβα, μάνα δύο κοριτσιών, της Έυα και της Ζόγα, από τον έρωτα και το γάμο της με τον παίκτη του χόκεϊ επί πάγου, Ντμίτρι Κουγκρίσεφ, ασχολείται αραιά και πού με τη ρυθμική γυμναστική. Όπως η δική μας αξιοσέβαστη γυμνάστρια, Βαρβάρα Φίλιου, που σε λίγες μέρες θα μπει στο μήνα της, για να γεννήσει το κοριτσάκι από τη συναισθηματική ένωσή της με τον Βλάση Μάρα, θρύλο της ενόργανης γυμναστικής στα ημέτερα, κάνει masterclass ανά καιρούς και δείχνει σε κοριτσάκια τα κόλπα του δικού της επαγγέλματος, τα οποία γνωρίζει ιδιαιτέρως καλά.

Παρ’ ότι ο βίος με τη Ριζαντίνοβα μοιάζει αντίθετος, είναι παράλληλος. Η τελευταία θέλει να αναμορφώσει τη ρυθμική στο Κίεβο. Η Ρωσίδα, πάντως, προς έκπληξη πολλών τής απάντησε στις κατηγορίες. Δεν επρόκειτο, απλώς, για μια υπεράσπιση του εαυτού της, αλλά για ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών που μοσχοβολούσε αίμα: «Δεν έχω αντιδράσει όλο αυτόν τον καιρό σε τέτοια λόγια, αλλά ύστερα από αυτήν τη συνέντευξη δέχθηκα άπειρα μηνύματα. Το δικό μου βραβείο είναι το standing ovation που μου χάριζε ο κόσμος σε διάφορες χώρες ύστερα από διάφορες παραστάσεις μου, το οποίο δεν έχεις νιώσει και δεν θα νιώσεις ποτέ. Είμαι πολύ περήφανη για το ασημένιο μετάλλιό μου και σε συμβουλεύω να είσαι και εσύ για το χάλκινό σου, επειδή ήταν το ταβάνι σου. ΥΓ. Συμβουλεύω τους αρχάριους γυμναστές να σχετίζονται με σεβασμό με τους ανταγωνιστές τους και να δέχονται με αξιοπρέπεια νίκες και ήττες».

Νου βοτ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News