Γιάννης Αντετοκούνμπο: Η τέχνη της αποπλάνησης

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, μετά τη λήξη της αναμέτρησης των Μπακς με τους Σίξερς στη Φιλαδέλφεια για το NBA (118-116), είπε ένα ανέκδοτο με… αγελάδα, από αυτά που συνηθίζει κατά κόρον φέτος. Αυτό που θέλει να κάνει, όμως, με τα κρύα αστεία του, είναι πολύ πιο σημαντικό.

Ό,τι κάνει ο Γιάννης στο NBA είναι καινοφανές, αλλά η τακτική προσέγγισή του αυτήν τη σεζόν, αναλόγως του αποτελέσματος των Μιλγουόκι Μπακς στα play off, μπορεί να καταστεί ένα μνημείο στρατηγικής και διπλωματίας. Η νίκη στη Φιλαδέλφεια επί των Σίξερς, 118-116, δεν ήταν μόνο μια προσωπική δήλωση έναντι του Τζοέλ Εμπίντ στην κούρσα για τον MVP του πρωταθλήματος, αλλά και μια σπουδαία επικράτηση για την ομάδα του. Κι αν δεν είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο Αντετοκούνμπο επιδιώκει το back2back, η αποσυμπίεση που επιδιώκει, ως ηγέτης των Μπακς, καθιστά πρόδηλη την επιθυμία του.

Φυσικά, δεν θα περίμενε ο αναγνώστης από τον Γιάννη να θέλει κάτι λιγότερο. Ο τρόπος που το κάνει, όμως, έχει το ενδιαφέρον του. Οι Μπακς δεν είναι οι Γουόριορς σε αγοραστική αξία και η τριάδα με τον Κρις Μίντλετον και τον Τζρου Χόλιντεϊ απέχει, ακόμα και διαφημιστικά, εκείνης των Στεφ Κάρι, Κλέι Τόμπσον και Κέβιν Ντουράντ, που πήραν τα πρωταθλήματα το 2017 και το 2018. Πολλώ δε μάλλον των ΛεΜπρόν Τζέιμς, Ντουέιν Γουέιντ και Κρις Μπος των Μαϊάμι Χιτ, που έπαιξαν σε τέσσερις διαδοχικούς τελικούς από το 2011 έως και το 2014 και κατέκτησαν τα πρωταθλήματα του 2012 και του 2013. Η απήχηση που έχουν οι Μπακς δεν είναι τέτοια, στην οποία να μπορούν να βασίζονται για να δημιουργούν φόβο. Εν πολλοίς, στο NBA το πρωτάθλημα που κατέκτησαν πέρυσι θεωρείται ατύχημα ή πυροτέχνημα. Οι «ειδικοί» τούς βάζουν στην κουβέντα για τους δελφίνους του τίτλου στο τέλος, δηλαδή σε στυλ «μην ξεχνάτε τους Μπακς», κάτι που δεν πείθει οποιονδήποτε. Οπότε, η αύρα του ανίκητου, που θα τους άρεσε να έχουν έξωθεν, δεν υπάρχει. Γι’ αυτό και πρέπει να την δημιουργήσουν μέσα στο γήπεδο.

Ο Γιάννης, λοιπόν, ασπάζεται όχι μόνο το ρόλο του… τρομοκράτη, αλλά και του στρατηγού που βλέπει το δάσος και όχι μόνο ένα πεύκο σε αυτό. Το ζητούμενο για τον ίδιο -κι αυτό που έχει καταλάβει περισσότερο ακόμα και από τους πλέον ακριβοθώρητους σταρ του παρελθόντος- είναι να γίνει η δουλειά. Σε έναν οργανισμό όπως οι Λέικερς, οι Σέλτικς, οι Χιτ, ακόμα και οι Νικς, δηλαδή με θεμέλια υποστήριξης που αφορούν σε μια μεγάλη αγορά, δεν θα είχε πρόβλημα να μιλήσει για τον τίτλο, αφού θα ήξερε ότι η πόλη του δεν έχει σύνορα: ό,τι συμβαίνει στο Λος Άντζελες ή στη Νέα Υόρκη αφορά σε όλες τις ΗΠΑ, ό,τι γίνεται στο Μιλγουόκι, περιορίζεται στα όρια της μικρής πόλης και έχει χαρακτήρα τοπικό.

Η… ιερή αγελάδα της συνέντευξης Τύπου

Το… διττό υπονοούμενο

Στη νίκη επί των Σίξερς, των Εμπίντ και Τζέιμς Χάρντεν -με τον οποίο ο Γιάννης δεν έχει σπουδαία σχέση και φυσικά δεν εκτίμησε τη δήλωσή του, ότι «εγώ έχω δουλέψει για να πετύχω ό,τι έχω καταφέρει στην καριέρα μου», υπονοώντας ότι δεν τον έκανε ο… Θεός ψηλό και με μακριά άκρα- ο Γιάννης έφτασε στο απώτατο σημείο διαύγειας. Όχι μόνο με τους 40 πόντους του, τα 14 ριμπάουντ του, τις 6 ασίστ του στο παρκέ και το μπλοκ του στον Εμπίντ στο 1,6 για τη λήξη, αλλά (κυρίως) στη συνέντευξη Τύπου.

Κρατούσε ένα βιβλίο με τίτλο «Bad jokes», που σε ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά αποδίδεται ως «Κρύα ανέκδοτα» και με ένα πλατύ χαμόγελο έδειξε ότι θα συνεχίσει το… χαβά του, δηλαδή πως πρόκειται να πει ακόμα ένα ανέκδοτο κρύο. Μπροστά του, στο τραπέζι, ήταν το φύλλο της στατιστικής. Ο Γιάννης δεν το κοίταξε καν, το τσαλάκωσε αλλά μόνο ελαφρώς, για να μη δείξει ασέβεια, και το έβαλε στην άκρη, αν και δεν προτίθετo να αφήσει το βιβλίο που κρατούσε στη θέση του. «Ετοιμαστείτε… Ετοιμαστείτε», είπε αρχικά: «Ας αρχίσουμε με ένα ανέκδοτο. Πως ονομάζεται μια αγελάδα στο πάτωμα;» Ύστερα από μία μικρή παύση, τόνισε το κεφάλι του προς τα μπροστά και με ένα σατιρικό στόμφο το σήκωσε, για να απαντήσει: «Μοσχαρίσιος κιμάς». Το ανέκδοτο αποδίδεται καλύτερα στη λατινική «what do you call a cow in the floor? Ground beef», παρ’ όλα αυτά σημασία δεν είχε το ίδιο το αστείο όσο να διατηρηθεί η αίσθηση ότι τη σεζόν 2021-22 ο Γιάννης είναι εδώ ως πρωταθλητής για να λέει… ανέκδοτα.

Θα μπορούσε να είναι και μια μομφή για τις… ιερές αγελάδες του μπάσκετ, όπως φέτος είναι ο Εμπίντ, που τα μεγάλα δίκτυα συνεχίζουν να δίνουν ως πρώτες επιλογές για τον MVP και δεν αποκλείεται το θαυμάσιο μυαλό του να έχει φτάσει ως αυτό το σημείο. «Το επόμενο στη Νέα Υόρκη», είπε, δημιουργώντας μια αδημονία για μία φάση που στο NBA έχει γίνει viral.

 

Η αποσυμπίεση

Οι ελεύθεροι συμπαίκτες

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, λοιπόν, αναγνωρίζει τη βαρύτητα της κατάστασης. Τις προάλλες, σε μια διαφήμιση σε παραλία του Μιλγουόκι, έδειξε τη… θάλασσα, για να πει ότι «κάνω ό,τι πρέπει να κάνω, πρέπει να γοητέψω τους μεγάλους παίκτες για να έρθουν». Στην ουσία της, η κατάσταση ενέχει αποπροσανατολισμό και αποπλάνηση: οι Μπακς θα μπουν στα play off χωρίς να έχουν προκαλέσει, σε βαθμό που θα πρέπει να… θυμηθείς ότι είναι πρωταθλητές διότι, προεξάρχοντος του Γιάννη, δεν θα στο έχουν θυμίσει οι ίδιοι.

Την ώρα που στη Δύση οι Σανς έχουν τον πρώτο λόγο αλλά δεν γίνεται να αποκλειστούν οι Γουόριορς, οι Λέικερς θα παίξουν στα play in -και είναι πολύ πιθανόν να το κάνουν οι Νετς- οι Χιτ και οι Σικάγο Μπουλς εγείρουν περισσότερες αξιώσεις από την ομάδα του, ο Αντετοκούνμπο προετοιμάζει τους συμπαίκτες του για πόλεμο δίκην κρυφού σχολειού. Παίρνει πάνω του με μαεστρία μια ευθύνη, να οδηγήσει τα media στην αδιαφορία για τη δική του ομάδα και το ενδιαφερόν για τα… ανέκδοτά του. Έχει φτάσει σε σημείο να περνάει παιχνίδια τα οποία δίνουν το στίγμα της ομάδας του, όπως αυτό της Φιλαδέλφεια, σε δεύτερο πλάνο.

Προφανώς, οι Μπακς έχουν την αστάθειά τους, αλλά αυτό συμβαίνει με τους πρωταθλητές που δεν έχουν τη στήριξη των μεγάλων αγορών. Όμως, έτερον εκάτερον: ο Αντετοκούνμπο είναι έτοιμος για πόλεμο, για μεγάλη μάχη. Ακονίζει τα μαχαίρια του και σχεδιάζει την περικύκλωση, ακόμα και το να μείνει ο… τελευταίος όρθιος, επειδή ουδείς του δίνει σημασία. Ο ίδιος είναι πνευματικά έτοιμος -και το ίδιο επιδιώκει για τους συμπαίκτες του, οι οποίοι όσο πάει είναι όλο και πιο ελεύθεροι για να σκέφτονται το στόχο και να μην επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες, οι οποίοι, στην τελική, δεν… υπάρχουν.

Διότι ο Γιάννης τούς έχει εξαλείψει, δείχνοντας να ασχολείται με οτιδήποτε άλλο πέραν της προοπτικής του back2back. Και, βέβαια, του αρέσουν τα κρύα ανέκδοτα. Ποιον δεν διασκεδάζουν, άλλωστε…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News