Ολυμπιακός Super League: Ιδανικός πρόεδρος Λίγκας με εννέα γράμματα

Αν κατάφερνε κανείς, με έναν μαγικό (και μη ρεαλιστικό, μην κοροϊδευόμαστε) τρόπο, να πείσει τους οπαδούς όλων των ομάδων της Super League να απαντήσουν με απόλυτη ειλικρίνεια και απαλλαγμένοι από συμπάθειες ή αντιπάθειες ποιόν θεωρούν ιδανικό για πρόεδρο στην ελληνική Λίγκα μοιάζει βέβαιο ότι η συντριπτική πλειοψηφία θα έλεγε: Βαγγέλης Μαρινάκης. Ποιός άλλος άραγε θα μπορούσε να θεωρείται ιδανικός;

Υπάρχει άλλος;

Ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ που διοικεί από απόσταση, μέσω skype όπως διαβάζουμε διαρκώς; Μήπως ο ιδιοκτήτης της ΑΕΚ που την τελευταία διετία έχει προκαλέσει την οργή των φίλων της ομάδας του που συχνά-πυκνά τον καλούν είτε να κάνει κάτι για τη βελτίωση των κιτρινόμαυρων είτε να φύγει; Μήπως ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟ ο οποίος κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο μετά από 8 χρόνια και βγήκε ξανά στην Ευρώπη ούτε θυμάται κανείς ξανά από πότε; Πάει κάπου αλλού το δικό σας μυαλό;

Μη γελιόμαστε

Ο ιδανικός λοιπόν, μην γελιόμαστε, είναι εκείνος με τα εννέα γράμματα η ομάδα του οποίου σαρώνει τα πρωταθλήματα δίχως το (διαιτητικό και όχι μόνο) «περιβάλλον» για ‘κείνη εντός συνόρων να είναι φιλικό. Εκείνος η ομάδα του οποίου παραμένει σταθερά σε υψηλές θέσεις στο ranking της UEFA. Εκείνος που κατάφερε και το πολύ δύσκολο έως αδύνατο στο πλέον απαιτητικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον (εκεί που δεν υπάρχουν και τα διαχρονικά… ποιήματα που χρησιμοποιούσε παλιά ο ανταγωνισμός εδώ περί εύνοιας), να αναλάβει και εν τέλει να οδηγήσει μια ιστορική αγγλική ομάδα όπως η Φόρεστ ξανά στην Πρέμιερ Λιγκ.

Και πτυχία και κάματος

Καταλαβαίνω λοιπόν ότι είναι πολύ δύσκολο για έναν φίλο του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ ή του ΠΑΟ να παραδεχθεί ότι ο πλέον ικανός, τεχνοκράτης με πτυχία και ταυτόχρονα άνθρωπος του κάματου και της πράξης, όχι αποκλειστικά της θεωρίας, είναι αυτός που μόλις ανέλαβε τη Λίγκα, ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Αν υπάρχει ένα πρόσωπο που μπορεί να βελτιώσει τα πράγματα για όλους, η δική του δεν το έχει ανάγκη, θριαμβεύει με το ένα πρωτάθλημα (με χαώδη βαθμολογική διαφορά) μετά το άλλο, είναι ο ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού.

Γεμάτο παραγοντίσκους υπηρέτες αφεντικών

Το κακό είναι ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι γεμάτο παραγοντίσκους που είναι ταγμένοι σε διαφόρων ειδών αποστολές και έχουν γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το καλό του αθλήματος. Το προσωπικό τους συμφέρον και το συμφέρον των (ανεπίσημων αλλά αληθινών) αφεντικών τους, τους νοιάζει no matter what, δηλαδή με οποιοδήποτε κόστος. Ας είναι και κόστος που θα πληρώνει το ίδιο το άθλημα κατρακυλώντας όλο και πιο πολύ. Γιατί π.χ. θα ήταν μεγαλύτερη κατρακύλα να στερηθεί το ευρωπαϊκό του εισιτήριο ο Άρης όπως προσπάθησαν κάποιοι, αλλά ευτυχώς, απέτυχαν (ούτε αυτό μπόρεσαν, για τέτοια… ικανότητα μιλάμε)…

Η τελευταία (;) ελπίδα

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης λοιπόν αποτελεί πιθανότατα την τελευταία (;) ελπίδα της ελληνικής Λίγκας και γενικώς του παρηκμασμένου ελληνικού ποδοσφαίρου. Η δική του ομάδα εξάλλου δεν έχει ανάγκη τη θητεία του στο συγκεκριμένο πόστο όχι απλά για να επιβιώνει αλλά για να βασιλεύει. Το πως βλέπει αυτή του την προσπάθεια και το ποδόσφαιρο φανερώθηκε από τη δήλωση μετά την εκλογή του, έκανε λόγο για πλάνο 5ετίας κι ας μην προβλέπεται τόσο μεγάλη η θητεία του προέδρου της Λίγκας. Μια δήλωση με «εμείς» και όχι «εγώ».

Το μεγάλο «αν»

Επίσης απευθυνόμενος σε όλους τους φιλάθλους είπε ότι ήρθε η ώρα να πάει μπροστά το ποδόσφαιρο αλλά έθεσε ένα μεγάλο ΑΝ. «Αν φυσικά το θέλουν πραγματικά όλοι οι ιδιοκτήτες των ομάδων και οπωσδήποτε πρέπει να δεσμευτούμε γι’ αυτό», αναρωτήθηκε φωναχτά. Κι αυτό το «αν» που είναι απαραίτητο για το καλό του αθλήματος, καλούνται να το απαντήσουν οι άλλοι γιατί μόνος του, όσο καλές προθέσεις κι αν έχει, μοιάζει αληθινά αδύνατο να πραγματοποιηθεί…

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Νέος Πρόεδρος της Λίγκας ο Βαγγέλης Μαρινάκης

Σόμογλου: Πως γίνεται άνθρωπος 42 ετών να αλλάξει όσα άλλαξε ο Μαρινάκης στον Ολυμπιακό;

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News