ΣΤΙΒΕΝ ΤΖΕΡΑΡΝΤ: Το πνεύμα της Λίβερπουλ

«Κόκκινος» έως τελευταίας ρανίδας του αίματός του αποδεικνύεται ο θρύλος της Λίβερπουλ και νυν τεχνικός της Άστον Βίλα, Στίβεν Τζέραρντ. Τα δευτερόλεπτα που κοίταξε τους οπαδούς της Έβερτον, στο «διπλό» των «χωριατών» στην Premier League, ήταν αρκετά για να ζωντανέψει η Ιστορία.

Η Λίβερπουλ, αυτήν τη στιγμή, άμεση σχέση με τον Στίβεν Τζέραρντ δεν έχει. Έλαχε, στο νέο προπονητή της Άστον Βίλα που παρουσίασε τα πρώτα, εντυπωσιακά, διαπιστευτήριά του στον πάγκο αναλαμβάνοντας, έπειτα από τη σεζόν 2017-18 που δοκιμάστηκε στην κάτω των 18 των «κόκκινων», τους Ρέιντζερς της Γλασκώβης, να παίξει το πρώτο παιχνίδι του στο «Άνφιλντ» και να φτάσει να μανουριάσει, σε καποια φάση.

Η έμμεση σχέση της Λίβερπουλ με τον περίφημο «Στίβι Τζι» είναι ολότελα διαφορετική και πιο… άμεση. Ακόμα κι αν παρακαμφθεί ο παράγοντας του συναισθήματος, όλα φέρεται να είναι προκαθορισμένα. Με την τελευταία ανανέωση της συνεργασίας του με τους «κόκκινους», ο Γιούργκεν Κλοπ υπέγραψε έως το 2024, έτος κατά το οποίο, όπως από το περιβάλλον του κοχλάζουν, θα φύγει. Ακόμα και αν δεν είναι δύσκολο, εκείνοι που το λένε, να αποδειχθούν ακαρπίες λογοκόποι, ο διάδοχός του θα είναι μάλλον ο Στίβεν Τζέραρντ. Στην ουσία έχουν απομείνει 2,5 σεζόν, από την άλλη μεριά ακόμα και μισή είναι πολλή για να αλλάξουν δραματικά τα πράγματα, ειδικά αν προκύψει ξένος δάκτυλος. Μπορεί ο Κλοπ να θελήσει να παραμείνει, η πραγματικότητα να τα φέρει έτσι που θα θέλει να κατακτήσει ένα στόχο του, ή ενδεχομένως ο Τζέραρντ, στο μεσοδιάστημα, να βρει μια δουλειά η οποία θα του δώσει τα προς το ζην και το ευ ζην όπως τα έχει βάλει στόχο. Κι αυτό είναι το καλό σενάριο.

Είναι τόσο ταιριαστό να αναλάβει τη Λίβερπουλ ο Στίβεν Τζέραρντ και τέτοια η εξιδανίκευση που υπάρχει σε αυτήν την κατάσταση, που δεν θα γινόταν παρά να αποτελεί πρωτίστως ευσεβή πόθο και δευτερευόντως ρεαλιστικό στόχο.

Από την άλλη μεριά, υπάρχει αυτό το βίντεο.

Το σαρδόνιο χαμόγελο της Λίβερπουλ

Ένα βλέμμα που δεν ακολούθησε την εξέλιξη

Απευθείας κάποιος, που δεν γνωρίζει τι αφορά, αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι παλιό. Πράγματι, είναι πολύ πρόσφατο. Η Άστον Βίλα επισκέφτηκε το Σάββατο το «Γκούντισον Παρκ» και έφυγε από εκεί με το «τρίποντο», με το γκολ του Εμιλιάνο Μπουενδία. Τα 20 καταγεγραμμένα δευτερόλεπτα της κάμερας εστιάζονται στη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, δηλαδή λίγο μετά το άνοιγμα του σκορ από τον Αργεντινό, όταν ο Τζέραρντ κάνει την αρχοντική βόλτα του μέσα στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Έβερτον ώστε να πάει στα αποδυτήρια.

Απέναντί του, οι τύποι με τα μπλε. Η Έβερτον δεν είναι τεράστιο brand, αλλά στο Λίβερπουλ έχει πάρα πολλούς οπαδούς, όχι πολύ λιγότερους από τους μισούς. Ο Τζέραρντ είχε να πατήσει αυτό το γήπεδο από τότε που ήταν παίκτης, έχει περάσει γεμάτη εξαετία από τότε. Αρκετοί εξ αυτών, όσοι δεν έχουν πιάσει τα κινητά τους, ατρόμητοι το δίχως άλλο, με τις καλοκαιρινές μπλούζες τους μία μέρα που στο Λίβερπουλ η υψηλότερη θερμοκρασία ήταν οι 7 βαθμοί Κελσίου, τον περιεργάζονται. Ο προπονητής της Άστον Βίλα κοιτάζει προς το μέρος τους. Θα περίμενε κάποιος να αλλάξει βλέμμα λόγω, όχι αμηχανίας αλλά, της φυσικής εξέλιξης του ανθρώπου σε μία διαδρομή που ακολουθεί, αφού αναγκαστικά δεν μένει προσκολλημένος. Ο Τζέραρντ, όμως, κρατάει το βλέμμα του για μερικά δευτερόλεπτα, δίπρακτο στο οποίο επιβραβεύεται η σχετικότητα του χρόνου, όπως έχει παρουσιαστεί με την ωραία γυναίκα και την κατσαρόλα στο μάτι της κουζίνας, εκεί. Τους κοιτάζει με επιμονή και ένα αμυδρό χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό του. Θα ορκιζόταν κάποιος ότι αυτός είναι ο ορισμός του σαρδόνιου, στις σκανδιναβικές χώρες.

Αθέλητα, η Λίβερπουλ έρχεται στο μυαλό. Ως το έτερο μισό, ως ο έτερος εγώ.

Η Λίβερπουλ και το… Shankly babe

Οι κλειστές κουρτίνες και το κάτω μέρος της βαθμολογίας

Από μία διακοπή ενός παιχνιδιού δεν μπορείς να ζητήσεις περισσότερα. Ένας από τους θρύλους της Λίβερπουλ, από τους πέντε πιο εμβληματικούς αρχηγούς του συλλόγου, ο «Captain Fantastic» ενός ντοστογεφσκικού σχεδιαγράμματος της μοίρας, εκείνος που με το κεφάλι του ξεκίνησε τη δεύτερη πιο επική ανατροπή στην ιστορία του Champions League και που με το γλίστρημά του καθόρισε τον πρωταθλητή της Premier League το 2014, που δεν ήταν η ομάδα του, αυτός που το θυελλώδες τρέξιμό του ήταν η μαγκιά του εργάτη και που τα κόκκινα μαλλιά του ήταν η αρνητική ενέργεια που δεν μπόρεσε να «σβήσει» τα πέτρινα χρόνια του συλλόγου, μοιάζει ακόμα πιο ευρύς μέσα στο «Γκούντισον» από το «Άνφιλντ».

Μοιάζει με ένα γνήσιο «Shankly Babe», το εγγόνι του μυθικού Μπιλ Σάνκλι, που στα χρόνια του η πόλη είχε αποκτήσει ένα αμιγώς ποδοσφαιρικό γκρουβ, ταυτόσημο με το ξέσπασμα της ποπ μουσικής στα γκαράζ του Μέρσεϊσαϊντ, και που ο αντίπαλος ήταν μόνο η Έβερτον. Ουδείς άλλος. Είναι εκείνος που είπε ότι «η δεύτερη κορυφαία ομάδα στην πόλη είναι η δεύτερη ομάδα της Λίβερπουλ», αυτός που εκστόμισε, «όταν δεν έχω τι να κάνω, κοιτάζω το κάτω μέρος της βαθμολογίας για να δω τι κάνει η Έβερτον», ο ευφυολόγος που σάρκασε, «αν έπαιζαν στον κήπο μου ποδόσφαιρο οι παίκτες της Έβερτον, θα έκλεινα τις κουρτίνες». Είναι ο προπονητής που έδωσε το προπονητικό κέντρο της Λίβερπουλ στον Παναθηναϊκό για προπόνηση, στο δεύτερο προημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1971. Όλες αυτές οι κλεψιγαμίες έχουν τσιπαριστεί στο γονιδιακό σπείρωμα του κλαμπ, ως εκ τούτου είναι φυσιολογικό, όταν περνάει ο τραγοπόδαρος θεός των «κόκκινων», ντυμένος ζεστά για να μιλήσει στους παίκτες του, να εξυφαίνεται ο μύθος παθών που, για την ολότητα του ποδοσφαίρου, τουλάχιστον, μοιάζουν αρχαία.

Οι «τιμωρίες» της Λίβερπουλ

Η ζεματιστή παράδοση του «Στίβι Τζι»

Η Έβερτον δεν έχει στην μπούκα τη Λίβερπουλ μόνο επειδή, στην πραγματικότητα, είναι το απότοκό της και ο ντόπιος αντίπαλός της. Την τελευταία 35ετία, οι «κόκκινοι» της έχουν σκαρώσει κασκαρίκα δις: μετά το αιματοβάψιμο του «Χέιζελ» και την τιμωρία των αγγλικών ομάδων για ένα χρόνο, το 1985, η Έβερτον, που είχε κατακτήσει το (τελευταίο) πρωτάθλημα, δεν μπόρεσε να παίξει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης. Την επόμενη χρονιά, η Λίβερπουλ πήρε το τρόπαιο και έτσι οι «μπλε» έμειναν με τη χαρά του τροπαίου.

Είκοσι χρόνια αργότερα, η Έβερτον βγήκε τέταρτη στη βαθμολογία της Premier League, αλλά επειδή η Λίβερπουλ κατέκτησε το Champions League, το θέμα πήγε στην UEFA, καθώς επιτρέπονταν μόνο τέσσερις αγγλικές ομάδες. Τελικά, δόθηκε στην Έβερτον το πράσινο φως να παίξει στους προκριματικούς της διοργάνωσης, αλλά έφυγε με την ουρά στα σκέλια, αφού αποκλείστηκε από τη Βιγιαρεάλ του Ρομάν Ρικέλμε, που έφτασε, μάλιστα, και στους ημιτελικούς της διοργάνωσης και το χαμένο πέναλτι του τελευταίου στις καθυστερήσεις του δεύτερου ημιτελικού με την Άρσεναλ της στέρησε την πρόκριση στον τελικό.

Ο Τζέραρντ, δε, στην καριέρα του απεδείχθη τιμωρός της Έβερτον πλειστάκις. Έπαιξε 30 ματς στο πρωτάθλημα απέναντι στους «μπλε» και ο λογαριασμός, για ντέρμπι, υπήρξε θριαμβευτικός: 16 νίκες, 10 ισοπαλίες, 4 ήττες. Επιπλέον, αγωνίστηκε σε τρία ματς Κυπέλλου απέναντι στα «ζαχαρωτά», με μία νίκη, μία ισοπαλία και μία ήττα. Ο απολογισμός του ήταν 9 γκολ και 4 ασίστ στο πρωτάθλημα και 1 γκολ στο Κύπελλο.

Αξέχαστος.