ΝΕΛΙ ΚΟΡΝΤΑ: Το νούμερο ένα στον κόσμο έγινε στόκερ του Τάιγκερ Γουντς

Ο Πετρ Κόρντα έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Ήταν ένας αξιοπρόσεκτος τενίστας στα νιάτα του, αν και όχι από εκείνους που λογίζονταν ως τα φαβορί για να κατακτήσουν ένα Major. Παρ’ όλα αυτά, τα κατάφερε εξαιρετικά. Το 1992 έφτασε στον τελικό του Ρολάν Γκαρός, όπου ηττήθηκε 3-0 από τον Αμερικανό Τζιμ Κούριερ. Έξι χρόνια μετά -και αφού η μόνη αξιομνημόνευτη παρουσία ήταν τα προημιτελικά του US Open, το 1995 και το 1997- ο Τσεχοσλοβάκος, γεννημένος, μάλιστα, το 1968 στην Πράγα, ένα νεογέννητο της περίφημης Άνοιξης, έφτασε στην κορυφή, συντρίβοντας 3-0 σετ, όλα 6-2, το θρυλικό Μαρτσέλο Ρίος στο Αυστραλιανό Όπεν της Μελβούρνης. Συνέβη την 1η Φεβρουαρίου του 1998, έξι μέρες πριν τα 30ά γενέθλιά του. Η κόρη του, Τζέσικα, περπατούσε τα… χασομέρια του 5ου έτους της, ενώ η σύζυγός του, επίσης τενίστρια, Ρεγκίνα Ράιχρτοβα, κυοφορούσε το δεύτερο σπόρο της ένωσής τους. Στις 28 Ιουλίου του 1998, λίγες μέρες αφού ο Πετρ πιάστηκε θετικός για στεροειδή στον έλεγχο που του έγινε μετά τον προημιτελικό του Γουίμπλεντον με τον Τιμ Χένμαν, η Νέλι είδε το πρώτο φως του κόσμου. Στις 5 Ιουλίου του 2008, ευτύχησε να κάνει και το γιο του: το όνομά του είναι Σεμπάστιαν.

Οι Κόρντα είναι μια «σεσημασμένη» αθλητική οικογένεια και τα παιδιά του μοιράστηκαν τα πάθη του. Το ρήμα είναι ανακριβές, μια και για να γίνει ισότιμη μοιρασιά δύο καταστάσεων ο αριθμός πρέπει να είναι ζυγός, αλλά η ουσία είναι ότι ο Πετρ, αθλητής και του γκολφ, μετέδωσε την αγάπη του για αυτό το σπορ στις κόρες του, ενώ ο γιος του πήρε την αγάπη για το τένις. Ο Σεμπάστιαν Κόρντα, πρωταθλητής στους Τζούνιορ του Αυστραλιανού Όπεν το 2018, έχει φτάσει ήδη σε δύο τέταρτους γύρους, στο Ρολάν Γκαρός του 2020 και το Γουίμπλεντον τη χρονιά που φεύγει. Πέτυχε τις δύο πρώτες νίκες του φέτος απέναντι σε τενίστες του τοπ 10 της παγκόσμιας κατάταξης, τον Ντιέγκο Σβάρτσμαν στο Μαϊάμι και τον Ρομπέρτο Μπαουτίστα Αγκούτ στο Χάλε, Βρίσκεται, όμως, χαμηλά, στο νούμερο 188 της παγκόσμιας κατάταξης.

Η Τζέσικα πήρε μέρος, στα 15 της, στο Όπεν των Γυναικών των ΗΠΑ. Ο πατέρας της ήταν ο κάντι της, δηλαδή εκείνος που κουβαλούσε το σάκο με τα μπαστούνια και οδηγούσε το συμπαθές όχημα στις περιοχές που θα αγωνιζόταν η κόρη του. Ο Πετρ έκανε το ίδιο στην αντίστοιχη διοργάνωση του 2013, πέντε χρόνια αργότερα, όταν συνόδεψε τη Νέλι. Η πιτσιρίκα, βέβαια, ήταν διαφορετική περίπτωση.

Δεν είχε απλώς ταλέντο. Είχε εκείνο το είδος των δεξιοτήτων που θα μπορούσαν να την φέρνουν στην κορυφή του κόσμου, να την κάνουν το νούμερο ένα στο παιχνίδι της.

Η Νέλι Κόρντα δεν χρεώθηκε μια αποτυχημένη πρόβλεψη.

Μια… γκρούπι

Η συστολή απέναντι στο θρύλο

Όλοι στην οικογένεια είναι ψηλοί. Ο Σεμπάστιαν είναι 1,96μ., ο Πετρ, 1,90μ., η Τζέσικα 1,80μ., η Νέλι, 1,78μ. Μόνο η μητέρα τους, Ρεγκίνα, είναι… συμβατικής τεχνολογίας. Από εκείνο το ντεμπούτο της Νέλι, το 2013, πέρασαν 8 χρόνια και τον Ιούνιο έκανε το όνειρό της πραγματικότητα. Με ένα παρ πουτ στην 72η τρύπα, η κατάκτηση του πρωταθλήματος ήταν γεγονός. Η υποστήριξη από την αδελφή της και τη μητέρα της γινόταν εκ του σύνεγγυς, αφού βρίσκονταν μαζί της στην Αθλητική Λέσχη της Ατλάντα. Το ίδιο και ο φίλος της, Καναδός… Ανδρέας Αθανασίου, παίκτης του NFL με τους Λος Άντζελες Κινγκ. Ο πατέρας της και ο αδελφός της χαιρέτιζαν την προσπάθειά της μέσω facetime.

Λίγες μέρες αφού έκλεισε τα 23 της, η Νέλι ήταν πρωταθλήτρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, νούμερο ένα στον κόσμο και «χρυσή» ολυμπιονίκης στο τουρνουά Γυναικών του Τόκιο, στις 7 Αυγούστου του 2021. Το γκολφ, αξίζει να υπενθυμιστεί, επέστρεψε στο ολυμπιακό πρόγραμμα λίγο μετά το Λονδίνο, το 2012, και το 2016, στο Ρίο, έγιναν τα πρώτα τουρνουά μετά το 1904 και το Σεντ Λούις. Η Κόρντα έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο μετά τη Μάργκαρετ Άμποτ το 1900, στο Παρίσι.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, την Κυριακή στο Ορλάντο αποδείχθηκε… γκρούπι σε συστολή. Στη διοργάνωση PNC Championship, που γονείς γκολφέρ λαμβάνουν μέρος με τα παιδιά τους, οι αρσενικοί Κόρντα μαζί με τη Νέλι έδωσαν το παρών. Το ίδιο έκανε και ο θρύλος του γκολφ, Τάιγκερ Γουντς, σε μια διοργάνωση που σήμαινε πολλά για αυτόν, αν και ουδόλως πλησίαζε εκείνες που προσυπέγραψαν με μελάνη ανεξίτηλη τις σελίδες της δόξας του. Ο Γουντς είχε ένα πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα τον Φεβρουάριο, που λίγο έλειψε να γίνει δυστύχημα, αφού υπήρχαν μέχρι και πιθανότητες να χάσει το δεξιό χέρι του. Το ένστικτο επιβίωσης για το στις 30 Δεκεμβρίου 46χρονο αθλητή, όμως, είναι πολύ ισχυρό. Για τη Νέλι, πάλι, έμοιαζε με πράξη επιβίωσης να τον πλησιάσει για να του ζητήσει μία φωτογραφία.

Σύμβολο κουλτούρας

Ένας… Μωυσής στο πράσινο

Δεν έχουν περάσει, βέβαια, πολλά χρόνια από τα νεανικά χρόνια, η Νέλι Κόρντα είναι ακόμη εξαιρετικά νέα, θα περίμενε όμως κάποιος ότι το status quo της θα της επέτρεπε να πλησιάσει με λιγότερη συστολή τον κάτοχο 15 Major. Η 23χρονη γκόλφερ έμοιαζε να κρατάει το κινητό της για να μην αφήσει τα χέρια της να κρέμονται ενώ δύο φορές κατά τη διάρκεια της προσέγγισης στον Γουντς τα γόνατά της λύγισαν από αμηχανία. Η φωνή βγήκε με το βάρος που αντιστοιχούσε σε αυτό που σήμαινε η στιγμή μέσα της. Το βίντεο, το οποίο κατέγραψε την πρώτη συνάντησή τους, τα λέει όλα.

Σε κυριολεκτικό επίπεδο, ήταν αγέννητη όταν ο Έλντρικ Τοντ Γουντς έπιασε τον κόσμο εξ απήνης το 1997, νικώντας στο Masters. Ήταν δύο ετών όταν κέρδισε τα τρία από τα τέσσερα Major το 2000. Όμως, ο Τάιγκερ υπήρξε παραπάνω από ένας γκολφέρ και αυτό συνέβη όχι μόνο σε ό,τι αφορά την αφροαμερικανική κοινότητα, αλλά και γενικώς την αθλητική κουλτούρα. Δεν μπορεί να αρνηθεί κάποιος πως, παρά τις παραμέτρους που ενδεχομένως να αναφερθούν για να δείξουν ότι στην αλήθεια δεν περιέχεται η υπερβολή της ακόλουθης φράσης, το γκολφ είναι ένα σπορ για την ελίτ -δείχνει συγκεκριμένη οικονομική ευμάρεια και αντίστοιχο τρόπο ζωής. Ο Γουντς ήταν το απόλυτο φαινόμενο στο πράσινο, ο τρόπος που έπαιζε τα κρίσιμα χτυπήματά του ήταν αδιανόητος. Και παρά το γεγονός ότι υπήρξε ο πυρήνας σε έναν στρόβιλο σκανδάλων, κυρίως ως σεξομανής και, στις αρχές του μιλένιουμ, ένα κατεστραμμένο role model, προδότης της οικογενειακής θαλπωρής και της αγάπης της γυναίκας του, Ελίν Νόρντεγκρεν, η κατάκτηση του Masters στην Ογκούστα, το 2019, θεωρήθηκε ένα από τα μνημειώδη κατορθώματα του καιρού μας. Τουλάχιστον μισή ντουζίνα φορές κάθε χρόνο, ακόμα και όταν βγήκε από τη λίστα με τους 1.000 κορυφαίους γκολφέρ, ένας αρθρογράφος θα έγραφε κείμενο στο οποίο θα αναλωνόταν στις πιθανότητες που θα είχε ο Γουντς να κατακτήσει ακόμα ένα Major, το 15ο του, και στη σύγκριση με τον Τζακ Νίκλαους, το θρυλικό Αμερικανό που είχε νικήσει στην Ογκούστα το 1986 στα 46 του. Όταν το κατάφερε το 2019, δεν υπήρξε κάποιος που να μη χάρηκε. Με τον τρόπο που τον πλησίασε, θα μπορούσες να φανταστείς τη Νέλι Κόρντα να χοροπηδά εκστασιασμένη μπροστά από την τηλεόρασή της.

Ψηλή και ξανθιά

Η δική του αυτοπροστασία

Έπρεπε να περάσει αρκετή ώρα ώστε η Νέλι Κόρντα να ξεπεράσει το σφίξιμο που προκάλεσε η στιγμή. Μάλιστα, λειτούργησε ως διελκυστίνδα ώστε να βγουν φωτογραφία με τον Γουντς ο πατέρας της και ο αδελφός της, οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, δεν παρουσίασαν ακριβώς… γενναιότητα στο εγχείρημα. Στο βίντεο φαίνεται ότι ο Τάιγκερ, ο οποίος εμφανίστηκε απίστευτα γυμνασμένος στο Ορλάντο, αναφωνεί με θέρμη το όνομα της συναδέλφου του, παρ’ όλα αυτά η γλώσσα του σώματος δείχνει αποστασιοποίηση. Δεν κάνει οπτική επαφή παρά ελάχιστα, ακόμα κι όταν ρωτάει τον Πετρ τι βαθμούς μάζεψαν και η Νέλι προσθέτει ότι ο πατέρας της έκανε ένα μπέρντι, δεν την κοιτάζει παρά για κλάσματα του δευτερολέπτου.

Προφανώς, ένας άντρας δεν μπορεί να αποδομήσει το «ψηλή και ξανθιά» στο μυαλό και το διάφραγμά του, πάντα μένει κάποιο υπόλοιπο. Δεν πρόκειται για μια σεξιστική κατάσταση, τα πράγματα είναι όπως είναι. Η Νέλι μοιάζει περισσότερο με το κορίτσι της διπλανής πόρτας παρά με μοντέλο, ο πειρασμός, όμως, είναι εκεί και ο Γουντς ξέρει ότι αυτός ο συνδυασμός, με εκείνον ως απόλυτο υπαίτιο, τον οδήγησε στην άβυσσο, την κατάθλιψη, μια θλιβερή απομόνωση. Η Νέλι πλησιάζει το απόλυτο πρότυπό της, τον γκολφέρ που ήθελε να μοιάσει, ένα αθλητικό φαινόμενο που θα έκανε τον Μακόλεϊ Κάλκιν να μοιάζει με μονόστηλο σε τοπική εφημερίδα. Ο Τάιγκερ δεν μπορεί να το συμμεριστεί: στον τρόπο ζωής του υπάρχει μια διάσταση ασκητισμού και στο χώρο ενέργειάς του δεν υπάρχει κάτι περιττό. Για τη Νέλι, ήταν «ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε». Για τον Τάιγκερ, ήταν μια κοινωνική συνάντηση κατά την οποία ήταν υποχρεωμένος να διατηρήσει τις αποστάσεις. Η 23χρονη διαχειρίστηκε τη δική της αμηχανία και τη αντίδραση του… αντικειμένου του πόθου της με μεγάλη επιτυχία. Στην ούγια, όμως, επρόκειτο για δύο διαφορετικούς κόσμους, με το γκολφ στη μέση.