ΑΕΚ: Γιατί απέτυχε στην ανάδειξη νεαρών παικτών η Ένωση

Με την απόκτηση του Δημήτρη Μωραΐτη από το Περιστέρι, τελείωσε και επίσημα το παιδομάζωμα της ΑΕΚ που είχε αρχίσει από το 2015. Ο Έλληνας γκαρντ ήταν ο τελευταίος που αποχώρησε από την Ένωση και αυτός που σημαδιακά είχε ξεκινήσει την όλη προσπάθεια όταν αποκτήθηκε το 2015 από τον Πανιώνιο μετά βαΐων και κλάδων. Τότε μάλιστα σε ηλικία 16 ετών είχε υπογράψει εξαετές συμβόλαιο με στόχο να είναι ο guard που θα βασιζόταν η αναγέννηση της ΑΕΚ, σε μια κίνηση που διαφημίστηκε πολύ και από την ίδια την Ένωση.

Εκτός από τον Μωραΐτη, τα τελευταία 5 χρόνια αποκτήθηκαν αρκετοί νεαροί παίκτες με την ταμπέλα ταλέντα όπως οι Τσαλμπούρης, Καμαριανός, Σκουλίδας, Άτιτς, Χατζιδάκης, Γιάννης Αγραβάνης, Πράπας, Σπύρογλου, Γκουαλτιέρι, Στεργίου και φυσικά ο Ρογκαβόπουλος. Από όλους αυτούς τους παίκτες, ουσιαστικά στην ΑΕΚ έπαιξαν οι Μωραΐτης, Ρογκαβόπουλος ενώ αρκετές ευκαιρίες πήρε και ο Τσαλμπούρης.

Που φταίει η ΑΕΚ

Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι αν η ΑΕΚ φταίει που αυτά τα παιδιά δεν έπαιξαν μπάσκετ στην ομάδα ή υπάρχει κάποιος άλλος λόγος. Παρόλο που η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, για την πλειοψηφία αυτών των παικτών ο λόγος είναι ένας και μοναδικός. Στην Ελλάδα η παραγωγική διαδικασία βρίσκεται σε τέλμα εδώ και χρόνια και υπάρχει μια αγωνία να βαφτίσουμε ταλέντα όποιον παίκτη είναι νεαρός και μεταγράφεται σε μια μεγάλη ομάδα. Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα παιδιά δεν ήταν επιπέδου ΑΕΚ, δεν ήταν καν ταλέντα, για να λέμε γιατί δεν έπαιξαν στην ομάδα και αυτό αποδεικνύεται και από την μετέπειτα καριέρα τους σε ομάδες της Α2 ή όταν βρήκαν θέση ως ρολίστες σε μικρομεσαίες ομάδες της Α1. Μπορεί να είχαν κάποια προσόντα αλλά απείχαν πάρα πολύ από το επίπεδο που θα τους επέτρεπε να παίξουν στο επίπεδο της ΑΕΚ. Το Ελληνικό μπάσκετ γενικότερα, έχει τρομερή έλλειψη ταλέντων και αυτό φαίνεται και από τις εθνικές ομάδες είτε αντρών, είτε μικρότερων ηλικιακά παικτών, που απέχουν αρκετά από τις διακρίσεις.

Η ΑΕΚ που φταίει σε όλη αυτήν την ιστορία, θα ρωτήσει κάποιος. Προφανώς και φταίει, αλλά σε ένα διαφορετικό κομμάτι. Όταν το 2015 ξεκίνησε το παιδομάζωμα, οι άνθρωποι της Ένωσης το επικοινώνησαν στον κόσμο με θάρρος και ενθουσιασμό ότι χτίζουν την ΑΕΚ του μέλλοντος. Χτίζω μια ομάδα για το μέλλον σημαίνει έχω υπομονή, στηρίζω τους παίκτες, δεν ενδιαφέρομαι τόσο για τα αποτελέσματα δημιουργώ ένα περιβάλλον ασφάλειας και περιμένω 3-4 χρόνια για να δω αν αυτοί οι παίκτες μπορούν να αποτελέσουν τον κορμό της ΑΕΚ. Η Ένωση, μόλις στα πρώτα χιλιόμετρα αυτής της διαδρομής, άλλαξε πορεία, το γύρισε στο κυνήγι τίτλων και στα άμεσα αποτελέσματα. Ως γνωστόν, τίτλοι και ενσωμάτωση νεαρών παικτών δεν γίνεται, ειδικά στην Ελλάδα που το αποτέλεσμα είναι ο απόλυτος κριτής για τους πάντες. Αν προσθέσουμε σε αυτό και την φανερή έλλειψη ταλέντου αυτών των παικτών, ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι το όλο εγχείρημα θα αποτύχει. Από το «χτίζουμε την ΑΕΚ του μέλλοντος» πήγαμε στο «η ΑΕΚ δεν είναι εκκολαπτήριο παικτών» κάτι που προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο.

Οι ξεχωριστές περιπτώσεις Μωραΐτη – Ρογκαβόπουλου

Από όλους αυτούς τους παίκτες που μάζεψε η ΑΕΚ αυτά τα χρόνια, οι 2 που πραγματικά ξεχώριζαν με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους ήταν οι Μωραΐτης – Ρογκαβόπουλος. 

Ο Δημήτρης Μωραΐτης πλέον δεν είναι ταλέντο στα 22 του, αλλά θα έπρεπε να λογίζεται σαν κανονικός παίκτης. Τόσα χρόνια είχε το βάρος στις πλάτες του να αποδείξει την ταμπέλα του «next big thing» του Ελληνικού μπάσκετ, κάτι που δεν κατάφερε ποτέ. Μπορεί να δούλεψε το σώμα του αλλά οι αδυναμίες που είχε μπασκετικά στα 18, υπάρχουν ακόμα στα 22 του. Επιπλέον κουβαλούσε ένα πολύ μεγάλο συμβόλαιο που δεν μεταφραζόταν σε αντίστοιχη απόδοση στο γήπεδο και μοιραία στην φετινή μνημονιακή ΑΕΚ δεν μπορούσε να έχει θέση. Πλέον στο Περιστέρι, με λιγότερη πίεση θα έχει την ευκαιρία να δείξει αν μπορεί να γίνει παίκτης με πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο Ρογκαβόπουλος είναι το μεγαλύτερο ταλέντο με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο, που είχε η ΑΕΚ και γενικότερο μέσα στα 2-3 ταλέντα που υπάρχουν αυτή την στιγμή στο Ελληνικό μπάσκετ μαζί με τον Χουγκάζ και τον Μαντζούκα. Για αυτό τον λόγο ήταν και ο μοναδικός παίκτης που έπαιξε στην ΑΕΚ και είχε κανονικό ρόλο στο ροτέισον της ομάδας από τα 19 του χρόνια. Αυτό φυσικά αποδεικνύει ότι αν όντως είσαι καλός, θα παίξεις ανεξάρτητα από την ηλικία σου, γιατί χαριστικά δεν παίζει κανείς. Το πρόβλημα με τον Ρόγκα ήταν ότι είχε τέτοια αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό του, που θεωρούσε ότι πρέπει να έχει μεγαλύτερο ρόλο στην ΑΕΚ από αυτόν που είχε, κάτι που του χαλούσε το μυαλό και την συγκέντρωση του. Με αφορμή αυτό, πάτησε πάνω στα οικονομικά προβλήματα της ομάδας και έφυγε από την Ένωση, που έχασε ίσως τον μοναδικό παίκτη που θα μπορούσε να αποτελέσει μια σταθερά στην ομάδα για χρόνια. Οι χειρισμοί με τον Ρογκαβόπουλο, ίσως είναι το μοναδικό σοβαρό λάθος που έκανε η ΚΑΕ όλα αυτά τα χρόνια, δημιουργώντας έναν παίκτη που πλέον θα αγωνίζεται σε άλλη ομάδα. Είναι κρίμα γιατί στην φετινή ΑΕΚ, ο Ρογκαβόπουλος θα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η αλήθεια λοιπόν είναι κάπου στην μέση. Ναι μεν έγιναν λάθη επικοινωνιακά για παίκτες που δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά και η ΑΕΚ άλλαξε την στόχευση της και ήθελε να κερδίσει τίτλους ως μεγάλη ομάδα που είναι. Αν προσθέσουμε και τα οικονομικά προβλήματα που εμφανίστηκαν στην εποχή του κορονοϊού, ουσιαστικά ο κύκλος του παιδομαζώματος στην ΑΕΚ έκλεισε.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News