ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ: Ελληνικό πρωτάθλημα αλλά με ποιους Έλληνες παίκτες;

Αρχικά, μια αποτίμηση της κατάστασης. Γιατί ωραία και άκρως πιασάρικα τα περί μεταγραφικού ντεμαράζ στα τελευταία 24ωρα, ακόμη καλύτερη η συνολική κινητικότητα, ωστόσο οι περισσότερες αν όχι όλες οι ιστορίες, σχετίζονταν με αλλοδαπούς ποδοσφαιριστές. Να το δούμε, ρίχνοντας τη ματιά στους «βασικούς πυλώνες» της εγχώριας Λίγκας; 

Η ΑΕΚ απέκτησε τον Μήτογλου από τον Βόλο και μέχρι τώρα ο υψηλόσωμος στόπερ πασχίζει να βρει χρόνο συμμετοχής στην ενδεκάδα, δίχως να σημαίνει αυτό πως του λείπουν τα προσόντα. Οσον αφορά στον Πάρα που ήρθε από τον Παναιτωλικό, περισσότερο για τη β’ ομάδα προορίζεται. Μόνον ο Τζαβέλλας κερδίζει θέση στο αρχικό σχήμα- άλλωστε μιλάμε για εν ενεργεία διεθνή μπακ που επανήλθε στα πάτρια εδάφη, ενώ ο Ρότα αποκτήθηκε μόλις χθες.

Ο ΠΑΟΚ πήρε τον Τζίμα από τον Αστέρα Τρίπολης και ας μην υποστηρίξει κάποιος ότι αναμένει τη διαφορά από τον συγκεκριμένο παίκτη. Ο δε Αρης απέφυγε να εντάξει στο ρόστερ του κάποιον με ελληνικό διαβατήριο. Στη λύση του Κώτσιρα για τη θέση του δεξιού μπακ προσανατολίζεται ο Παναθηναϊκός που έφερε πίσω και τον Βαγιαννίδη, ενώ ο Ολυμπιακός έδωσε χρήματα για να κάνει τη μεταγραφή του Πινακά, ίσως του μοναδικού ταλέντου που φάνηκε στο προηγούμενο πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ. Με αδιαμφισβήτητη αίσθηση του γκολ και σαφείς προοπτικές εξέλιξης.

Καλό είναι να δούμε τι σημαίνουν όλα αυτά…

Αρχικά, το αυτονόητο: τα μεταγραφικά ντέρμπι παρελθόντων ετών δεν υπάρχουν πια. Ισχύει το «και διηγώντας τα να κλαις». Πού οι εποχές που γίνονταν μάχες για έναν Κωστή; Για έναν Γιαννακόπουλο; ‘Η για έναν Γεωργάτο; Και πόσους άλλους, δηλαδή.

Η παγκοσμιοποίηση, η διάλυση των συνόρων του ποδοσφαίρου, έκαναν τον κόσμο ένα μικρό χωριό. Ολοι γνωρίζουν πού αγωνίζεται ο κάθε παίκτης, σε ποια μέρη μπορούν να τον ανακαλύψουν, τι προδιαγραφές εξέλιξης έχει, πού βρίσκονται οι «κρυμμένοι θησαυροί». Οι περισσότεροι προτιμούν να ποντάρουν σε νιάτα ή σε προσιτή από οικονομικής άποψης πρώτη ύλη, ώστε να κάνουν επένδυση για το αύριο. Ένα ακόμη στοιχείο λογίζεται πως επειδή ακριβώς δεν υφίσταται αληθινό ενδιαφέρον και λείπουν οι πολλοί ποδοσφαιριστές προς πώληση στην Ελλάδα, ο ένας ή οι δύο που θα βγουν στην αγορά, μάλλον θα κοστολογηθούν ακριβά ή και πολύ ακριβά. Οπότε οι ισχυροί ρίχνουν αλλού τα δίχτυα τους.

Και επίσης, πώς να μην παρατηρήσει κάποιος την αδυναμία αρκετών να δώσουν στο εγχώριο ποδόσφαιρο νέα… φυντάνια; Οι λεγόμενοι «μικροί» είναι αυτοί που μέσω των ακαδημιών τους οφείλουν να γεννούν ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. Πού βρίσκεται, αλήθεια, αυτή η διαδικασία; Και γιατί μόλις ξεπηδήσει ένας, αμέσως τον παίρνει μια ομάδα από το εξωτερικό που κινείται γρηγορότερα από κάποια δική μας;

Η προσμονή για το ελληνικό πρωτάθλημα είναι πάντα μεγάλη. Εκαστη αρχή της σεζόν, ισοδυναμεί με καρδιοχτύπι όπως παρατηρείται σε κάθε έρωτα. Αλλά πολύ φοβούμαι ότι και τούτη τη σεζόν θα παρακολουθήσουμε ενδιαφέρον πρωτάθλημα μεν, χωρίς Ελληνες παίκτες δε. Δηλαδή, δίχως ποδοσφαιριστές που θα μας κάνουν να ασχοληθούμε μαζί τους σε μια συζήτησή μας και αργότερα να τους δούμε με τη φανέλα της εθνικής μας ομάδας…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News