ΣΤΕΦΑΝ ΓΕΛΟΒΑΤΣ: 110 μέρες δίπλα στο γελαστό παιδί

Είναι από τις μέρες που η καρδιά έχει ένα πολύ μεγάλο κόμπο, που η θλίψη για την τραγωδία με τον χαμό του Στέφαν Γέλοβατς καλύπτει τα πάντα. Το γελαστό παιδί, όπως δικαίως τον χαρακτήρισε η ΑΕΚ, έφυγε από την ζωή τόσο ξαφνικά και τόσο άδικα, που δεν το χωράει ο νους. Το μπάσκετ και γενικότερα ο αθλητισμός είναι ασήμαντα μπροστά σε κάτι τέτοιο που έχει βυθίσει στο πένθος όλη την οικογένεια της ΑΕΚ και τους οικείους του. Ό,τι και να λέμε εμείς, η ζωή μας θα συνεχιστεί, όμως για την οικογένεια του ο χρόνος σταμάτησε στις 5/12/2021.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΕΚ: Θρήνος για το μπάσκετ – «Έφυγε» ο Γέλοβατς!

Θα μου συγχωρέσετε τις προσωπικές αναφορές σε αυτό το κείμενο, αλλά θα σας περιγράψω πώς βιώσαμε όλο αυτό, όσοι είμαστε κοντά στην ομάδα και ασχολούμαστε με το ρεπορτάζ της ΑΕΚ.

Ο Στέφανος Δέδας, που αρέσκεται να έχει ψηλούς να σουτάρουν διάλεξε πολύ γρήγορα τον Γέλοβατς για την ικανότητα του στο τρίποντο. Τον θεωρούσε ένα από τα κλειδιά του μπάσκετ που ήθελε να παίξει. Με τα πάνω του και τα κάτω του, ο Γέλοβατς έδινε αυτό που ήθελε ο προπονητής. Στο εκτός έδρας ματς με τον Ιωνικό τραυματίζεται στον αστράγαλο και βγαίνει νοκ άουτ για 15 μέρες.

Μεταφερόμαστε στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό στις 13/11. Το παιχνίδι έχει τελειώσει και πηγαίνω στα αποδυτήρια για να μιλήσω με τους παίκτες. Κάποιοι είχαν ήδη μπει στο πούλμαν κάποιοι καθόντουσαν απέξω και μιλούσαν στα κινητά τους. Ανάμεσα τους και ο Στέφαν Γέλοβατς. Τον βλέπω και πάω να του μιλήσω. «Τι κάνεις Στέφαν, πώς είσαι;». Αφήνει το κινητό του, «Μια χαρά φίλε, το Σάββατο παίζω» εννοώντας το παιχνίδι με το Λαύριο που ακολουθούσε την επόμενη αγωνιστική. Ήταν η περίοδος που η ΑΕΚ έβγαζε συνεχώς προβλήματα τραυματισμών και είχε «τελικούς» μπροστά της στην Ευρώπη.

Την επόμενη μέρα το απόγευμα, έρχεται μήνυμα «δεν μπορείς να φανταστείς τι έχει γίνει». Αφελώς απαντάω «τι έγινε, τραυματίστηκε και ο Χάμερ;». «Πολύ χειρότερο» μου ξαναέρχεται μήνυμα και συνειδητοποιώ ότι κάτι κακό έχει συμβεί. Παίρνω τηλέφωνο και ακούω « ο Στέφαν είναι σοβαρά στο νοσοκομείο με εγκεφαλικό». Παγωμάρα. Πώς να αντέξεις στο άκουσμα μιας τέτοιας είδησης. Ένας γίγαντας 32 χρονών είναι στο νοσοκομείο και παλεύει για την ζωή του.

Η αισιοδοξία του πρώτου βραδιού, άρχισε να φεύγει τις επόμενες 48 ώρες, όπου η υγεία του άρχισε να επιδεινώνεται περισσότερο. Οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούσαν, έγιναν επεμβάσεις αλλά τίποτα τελικά δεν βοήθησε. Όλοι περίμεναν ένα θαύμα, σε μια κατάσταση μη αναστρέψιμη. Τα μηνύματα να έρχονται βροχή στα σόσιαλ μίντια, «τι γίνεται με τον Στέφαν». Οι περισσότεροι (όχι όλοι) ακολούθησαν τον διακριτικό και απόλυτα σωστό επικοινωνιακό χειρισμό της ΚΑΕ ΑΕΚ, σεβόμενοι την οικογένεια του παίκτη και το ευαίσθητα ιατρικά δεδομένα.

Φτάνουμε στην καταραμένη Τετάρτη 24/11, όπου έρχεται το μοιραίο μαντάτο, ο Στέφαν είναι εγκεφαλικά νεκρός. Δεν αντέχεται αυτή η είδηση, δεν μπορεί να το αντιληφθεί το μυαλό. Ένας νέος άνθρωπος να φεύγει από την ζωή έτσι άδικα. Ένας αθλητής που κάνει τόσα ιατρικά τεστ, που ελέγχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έχασε την μάχη.

Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο Στέφαν Γέλοβατς δεν είναι πια εδώ και αυτό είναι κάτι που δεν θα ξεχαστεί ποτέ στην οικογένεια της ΑΕΚ. Σκεφτείτε τους συμπαίκτες του, που ζούσαν κάθε μέρα μαζί στην προπόνηση να χάνουν έτσι άδικα τον φίλο τους πάνω από όλα. Είναι για να συνειδητοποιείς πόσο αδιάφορα και ανούσια είναι όλα αυτά που ασχολούμαστε, μπροστά στην υγεία που είναι το υπέρτατο αγαθό. Ο Γέλοβατς, ο άνθρωπος που ήταν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, έφυγε για μια άλλη ζωή.

Συλλυπητήρια στην οικογένεια του, που είναι αυτοί που θα τραβήξουν όλο το ζόρι από εδώ και πέρα. Καλό ταξίδι, Στεφανάκο.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News