ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ: Σωκράτης - Κώστας, τόσο κοντά, τόσο μακριά από την Εθνική…

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σύμπτωση. Το να αναφέρονται την ίδια ημέρα και με διαφορά ολίγων ωρών για τη σχέση τους με την εθνική ομάδα ο Παπασταθόπουλος και ο Μανωλάς, ασφαλώς και συνιστά είδηση. Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν επρόκειτο για κάποιου είδους «γραμμή» ούτε προέκυψε ύστερα από συνεννόηση. Απλά, αμφότεροι οι έμπειροι ποδοσφαιριστές αποφάσισαν να μιλήσουν για όσα (πολλά) τους πνίγουν τα τελευταία χρόνια.

Ας δούμε τα κοινά: και οι δύο έκαναν σπουδαία καριέρα στο εξωτερικό. Σε τοπ ομάδες, έχοντας συνεχείς παρουσίες, ξεχωριστή απόδοση και ουδέποτε θεωρήθηκαν απλώς συμπληρωματικοί. Ηταν πάντα σημείο αναφοράς στην άμυνα των ομάδων που αγωνίζονταν. Τώρα, επέλεξαν (πρώτα ο Σωκράτης και μετά ο Κώστας) να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να συνεχίσουν στην πατρίδα την πορεία τους στα γήπεδα. Με τη φανέλα του Ολυμπιακού, γιατί πολύ απλά μόνο η συγκεκριμένη ομάδα μπορεί να δελεάζει και εν τέλει να προσελκύει «ακριβούς» σε όλα ποδοσφαιριστές. Να παρέχει όλα τα εχέγγυα που απαιτούνται σε ανάλογες περιπτώσεις. Υπάρχει και συνέχεια των κοινών στοιχείων: κόπηκαν από την εθνική ομάδα σχεδόν την ίδια περίοδο, λες και ένα αόρατο χέρι προτίμησε να μην τους στέλνει τα προσκλητήρια, να τους αποκλείσει από αυτά. Επεσε πάνω τους όλο το ανάθεμα, άκουσαν τα μύρια όσα, τους χρέωσαν με τα κακώς κείμενα της ομάδας. Τελευταίο πλην όμως όχι ασήμαντο: τόσο ο Παπασταθόπουλος όσο και ο Μανωλάς, προτίμησαν να μην πουν το παραμικρό το μεγάλο διάστημα που μένουν έξω από τις κλήσεις. Να μη ρίξουν λάδι στη φωτιά. Και να μην κάνουν κακό στο όποιο καλό κλίμα υπήρχε στα ενδότερα της ομάδας.

H προσπάθεια να γίνουν τα πράγματα πιο καθαρά!

Τότε, ποιος ο λόγος που αποφάσισαν να μιλήσουν τούτη την ώρα; Προφανώς, διαπίστωσαν πως ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Θέλησαν να κάνουν τα πράγματα περισσότερο καθαρά και να μην κοιτά ο κόσμος θολωμένα νερά, αδυνατώντας να βγάλει σωστά συμπεράσματα. Ισως πάλι, επιθυμούν στον επόμενο κύκλο που θα ανοίξει η εθνική ομάδα, να δώσουν το παρών, να διεκδικήσουν πρόκριση σε τελικές φάσεις σπουδαίων διοργανώσεων, να βοηθήσουν από το δικό τους μετερίζι στη βελτίωση της εικόνας μιας ομάδας που κάποτε ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης και τώρα έχει ξεφτίσει και κατρακυλά στην παγκόσμια κατάταξη.

«Αυτή τη στιγμή δεν σκέφτομαι την Εθνική, αλλά τον Ολυμπιακό. Στην περίπτωση που υπάρξει νέος προπονητής και αναφερθεί στο όνομά μου και θέλει να μιλήσει μαζί μου, θα μιλήσω μαζί του. Θα του πω τις σκέψεις μου και στο τέλος κάπου θα καταλήξουμε» , υποστήριξε μεταξύ άλλων ο Παπασταθόπουλος.

«Με σταμάτησαν χωρίς λόγο από την Εθνική. Δεν έχω κάνει ποτέ κακό και πάντα έδινα τον καλύτερό μου εαυτό. Το έχω πει ότι από τη μεριά μου δεν είναι κλειστή η πόρτα της Εθνικής», συμπλήρωσε ο Μανωλάς. Θα ήταν ασφαλώς άσκοπο να επισημανθεί πόσο μπορούν να βοηθήσουν οι δύο παίκτες την προσπάθεια που σχεδιάζεται να γίνεται στο εξής. Κόπηκαν ίσως με «άνωθεν εντολή» αλλά κανείς δεν παίρνει την ευθύνη να πει πως «αυτή κύριοι ήταν η απόφασή μου».  Ούτε δόθηκαν επαρκείς εξηγήσεις για όσα συνέβησαν με τους Μανωλά και Παπασταθόπουλο. Στο όνομα μιας όψιμης ανανέωσης είδαμε να παίζουν βασικοί ο έμπειρος Τζαβέλας και ο άπειρος Χατζηδιάκος, εσχάτως ο Γούτας και να καλείται ο Μήτογλου, ο νεαρός Μαυροπάνος που πάντως βελτιώνεται σταθερά και παίζει σε υψηλό επίπεδο στη Γερμανία, ή να βαφτίζονται κεντρικοί αμυντικοί αριστεροί μπακ, όπως ο Γιαννούλης! Κι όλα αυτά, γιατί; Ένα γινάτι έφερε εκτός ομάδας τους Μανωλά και Παπασταθόπουλο. Είναι όλοι τους καλύτεροι; Αν ναι, πάσο. Αλλά ότι έχουν μεγαλύτερη αξία από το δίδυμο των κομμένων, δεν το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι!

Πόσο θα περνά από το χέρι του ομοσπονδιακού τεχνικού να καλεί στην εθνική τους καλύτερους;

Η επιστροφή τους φαντάζει τόσο κοντά και τόσο μακριά. Είναι ξεκάθαρο πως με όσα ελέχθησαν σε βάρος τους, επιχείρησαν να τους εκθέσουν στα μάτια του φίλαθλου κόσμου. Αποφάσισαν πως αυτό πρέπει να σταματήσει, να μην εκτίθενται, αν είναι να μείνουν άλλοι εκτεθειμένοι. Γιατί σίγουρα θα έχουν λεπτομέρειες άγνωστες στους πολλούς , ορισμένες δε που θα μπορούν να ανατρέψουν δεδομένα, βεβαιότητες  και εκτιμήσεις.

Τι μένει; Μια κουβέντα με τον νέο ομοσπονδιακό τεχνικό. Εκεί θα φανούν πολλά. Φυσικά και το πόσο περνά από το χέρι του τεχνικού να καλεί τους αληθινά κορυφαίους, όσους μπορούν να δώσουν πράγματα και έχουν μια πορεία θαυμαστή στα πόδια τους. Γιατί από τον Φαν’ τ Σιπ, μάλλον δεν περνούσαν από το δικό του χέρι τα πάντα…

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News