ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΑΪΝΔΡΟΣ: Στον Παναθηναϊκό έλειπε το αλάτι από τη σούπα

Ο Παναθηναϊκός δεν είχε το κάτι παραπάνω απέναντι στον κακό Ολυμπιακό για να κρίνει υπέρ του το αποτέλεσμα του ντέρμπι της Λεωφόρου.

Ο Παναθηναϊκός πήγε στο πρώτο ντέρμπι της… μετά-ΠΑΟΚ εποχής με υψηλές προσδοκίες. Απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που ταλαιπωρείται από τις απουσίες για το Κόπα Άφρικα και ταλαιπωρήθηκε από τον κορωνοϊό, οι “πράσινοι” γέννησαν συγκεκριμένα “θέλω” στο ντέρμπι, το εξής ένα: τη νίκη.

Αν κάτι μένει μετά τη… σούπα της Λεωφόρου είναι η αδυναμία του Παναθηναϊκού να μετουσιώσει την κατοχή της μπάλας και τη διάθεση σε κάτι, αυτό το κάτι θα μπορούσε να είναι μία ευκαιρία της προκοπής. Του Μακέντα η κεφαλιά στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν. Στο δεύτερο που ήρθε η σχεδόν ολοκληρωτική πρωτοβουλία από πλευράς Παναθηναϊκό δεν βγήκε φάση σε κανονική ροή του αγώνα. Αυτό το “αχ”, που λέμε, να ακουστεί από την εξέδρα όσων βρέθηκαν στο “Απόστολος Νικολαϊδης”.

ΜΑΚΕΝΤΑ… ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ

Τακτικά δεν το πήγε άσχημα ο Γιοβάνοβιτς, αλλά δεν του βγήκε επιθετικά. Με τον Μακέντα εδώ και καιρό… εκτός παιχνιδιού και την απουσία του Καρλίτος να γίνεται ολοένα αισθητή από παιχνίδι σε παιχνίδι, οι “πράσινοι” δεν είχαν με ποιον να κάνουν ευκαιρία. Ο Βιγιαφάνες έτρεχε ξανά για 10, ο Ρούμπεν Πέρεθ δεν είναι παίκτης για να σου κάνει φάση, ο Μαουρίτσιο τελικά ήταν άστοχη επιλογή (ο Αλεξανδρόπουλος μπήκε στα τελευταία λεπτά κι έδωσε πνοή και κίνηση) και ο Γιοβάνοβιτς έψαχνε εναγωνίως κάτι για να δώσει νοστιμιά στη σούπα. Ας κέρδιζε κι ας έλεγαν όλοι πως ήταν το χειρότερο ντέρμπι της δεκαετίας. Το αποτέλεσμα μετράει κι αυτό δεν το πήρε ο Παναθηναϊκός.

Οι “πράσινοι” έχουν καλή ομάδα μέχρι να αναγκαστούν να παίξουν στα όριά τους. Εκεί θέλουν το κάτι παραπάνω, τον λεγόμενο game changer για να ορίσει την τύχη ενός αγώνα. Τακτικά δεν υπήρχε διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια -εκεί όπου ο Παναθηναϊκός έβρισκε το γκολ χτίζοντας ένα μικρό σερί νικών- αλλά ποσοτικά και ποιοτικά η διαφορά από τον Ολυμπιακό ήταν εμφανής.

Οι γηπεδούχοι είχαν την μπάλα και δεν ήξεραν τι να την κάνουν. Όχι γιατί δεν είχαν το μυαλό, αλλά γιατί απέναντί τους βρήκαν μία ομάδα που πήγε πρωτίστως για την ισοπαλία.

ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ

Το πρώτο ντέρμπι της μετά-ΠΑΟΚ εποχής που αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου (γιατί ήταν το πρώτο ντέρμπι ενός διαφορετικού Παναθηναϊκού μετά από εκείνο το 1-3 κόντρα στον Δικέφαλο) ήταν αποτυχημένο. Χάθηκε η ευκαιρία για νίκη επί του Ολυμπιακού που εκτός από νίκη γοήτρου θα ήταν και μία επιβεβαίωση πως το τελευταίο διάστημα οι δύο “αιώνιοι” δεν έχουν διαφορές που να συνάδουν με αυτή της βαθμολογίας. Συνάμα ένα τρίποντο θα έφερνε τον Παναθηναϊκό πιο κοντά στον στόχο της εισόδου των πλέι οφ. Τώρα παραμένει υπό την πίεση του ΟΦΗ, του ΠΑΣ Γιάννινα, του Άρη και αισίως και του Αστέρα Τρίπολης. Το κάνει από μόνος του θρίλερ.

Ο θυμόσοφος λαός λέει πως αν δεν μπορείς να κερδίσεις ένα ματς τουλάχιστον μη το χάσεις. Το βράδυ της Κυριακής στο ντέρμπι ο Παναθηναϊκός δεν απειλήθηκε για να το χάσει (1 τελική στα… πουλιά και μηδέν κόρνερ είχε ο αντίπαλος) και έμεινε στο “δεν μπόρεσε να κερδίσει τον Ολυμπιακό”. Το αλάτι στη σούπα που λέγαμε…

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News