Εθνική Ελλάδας: Το νικηφόρο ντεμπούτο του Πογιέτ και ο... Κοντιζάς

Ο Σταύρος Καραΐνδρος σχολιάζει την εικόνα της Εθνικής Ανδρών στο νικηφόρο φιλικό με τη Ρουμανία, στο ντεμπούτο του Γκουστάβο Πογιέτ.

Ανήμερα της Εθνικής μας επετείου (ειρήσθω εν παρόδω η Ελλάδα δεν έχει χάσει ποτέ όταν παίζει 25η Μαρτίου) ο Γκουστάβο Πογιέτ κλήθηκε να γίνει ο νέος… Κολοκοτρώνης και να μας οδηγήσει στην ποδοσφαιρική παλιγγενεσία. Απέναντι στη Ρουμανία, σε ένα φιλικό κάτι σαν επίσημο, η νίκη με τον Μπουχαλάκη θα μας τονώσει το εθνικό μας φρόνημα, θα αρχίσουμε πάλι τις υπερβολές και κάποια στιγμή στο βάθος πιθανόν να αρχίσουμε τη γνωστή εσωστρέφεια στην πρώτη στραβή.

Έχουμε τα υλικά, τον “Master Chef” ψάχνουμε

Γι’ αυτά αλλά και για άλλα πολλά η νίκη επί της Ρουμανίας στο ντεμπούτο του Πογιέτ δεν πρέπει να καταγραφεί ως κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι: ένα δυνατό φιλικό και μία καλή ευκαιρία για τον νέο ομοσπονδιακό προπονητή να δει σε συνθήκες αγώνες αυτό που θέλει να δώσει στην ελληνική ομάδα και την ταυτότητα που επιθυμεί να της περάσει.

Οι εποχές που παίζαμε με τους Ρουμάνους μπαράζ για να προκριθούμε σε τελική φάση έχουν περάσει και εκεί ακριβώς πρέπει να στοχεύσουμε: να φτιάξουμε τη μαγιά μέσα από τα υλικά ώστε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να επιστρέψει σε ανταγωνιστικά επίπεδα. Ακόμα κι αν δεν έρχεται η πρόκριση στα τελικά, τουλάχιστον να είμαστε ικανοποιημένοι από την προσπάθεια, αφήνοντας υποσχέσεις για το μέλλον. Θέλουμε τον Πογιέτ να γίνει… Κοντιζάς.

Κι αυτή η Εθνική έχει μπόλικο από δαύτο (μέλλον). Στην επίθεση έχει τον Βαγγέλη Παυλίδη των 17 γκολ και κάμποσων ασίστ με την Άλκμααρ, έχει τον Γιακουμάκη που άρχισε να γράφει τη δική του ιστορία στη Σέλτικ, έχει Τσιμίκα, Μπουχαλάκη, έχει Βλαχοδήμο στο τέρμα και καλή άμυνα έχει (κι ας μην παίζουν Παπασταθόπουλος και Μανωλάς, θα μπουν κι αυτοί στην εξίσωση όπως πρέπει να μπει και ο Πραξιτέλης Βούρος μετά την εξαιρετική του χρονιά στον ΟΦΗ), σε γενικότερο πλαίσιο έχει παίκτες για να στηριχθεί και να φτιαχτεί ένας κορμός. Διότι αυτό είναι το ζητούμε και από εμάς και (προφανώς) από τον Πογιέτ. Ο σταθερός κορμός από παίκτες που θα υπηρετήσουν το πλάνο του προπονητή. Ε, δεν είναι και πυρηνική φυσική.

Τα συν και τα πλην

Οσον αφορά σε αυτά που άφησε το φιλικό, σίγουρα είναι η νίκη (δεν είμαστε και συνηθισμένοι σε τέτοια αποτελέσματα για να την περάσουμε επιφανειακά), σίγουρα είναι η διάθεση των ποδοσφαιριστών και σίγουρα η διάθεση που έβγαλε ο ίδιος ο Πογιέτ στο να δοκιμάσει πράγματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μάνταλος που έγινε “6άρι” στο β’ μέρος, ακόμα πιο χαρακτηριστικό η παρουσία του Πέλκα ως εξτρέμ που συνέκλισε στην περιοχή και δημιουργούσε υπεραριθμία στον άξονα στις δικές μας επιθέσεις.

Εκεί που είχαμε γενικότερα το πρόβλημα τα τελευταία χρόνια (ακόμα και με φαν Σιπ που προσπάθησε να δουλέψει περισσότερο σε αυτό) ήταν το σκοράρισμα. Στο φιλικό της Παρασκευής βγάλαμε ένταξη και γρήγορο τέμπο στο να παίξουμε ποδόσφαιρο της γρήγορης εναλλαγής και της μίας επαφής. Όσες φάσεις δημιουργήσαμε ήταν ακριβώς αυτό, δεν πήραμε όμως τίποτα από τις στημένες φάσεις (κάποτε ήταν η δύναμή μας) και λίγο μας άφησε έναν προβληματισμό το διάστημα της πίεσης των γηπεδούχων στο δεύτερο ημίχρονο. Όχι γιατί πίεσαν -λογικό ήταν κι αυτοί με νέο προπονητή έπαιζαν άρα οι παίκτες ήθελαν να δείξουν πράγματα- αλλά γιατί δείξαμε ότι κάπως βραχυκυκλώσαμε και δεν είχαμε το καθαρό μυαλό να ρίξουμε τον ρυθμό.

Δεν είναι αποτέλεσμα που πρέπει να ξεχαστεί γρήγορα, αλλά δεν είναι αποτέλεσμα για να αρχίσουμε τις υπερβολές υπό τον φόβο να “κάψουμε” τον νέο προπονητή. Οι προσδοκίες θα γεννηθούν στο μέλλον και δη στα επίσημα, με συνθήκες κανονικότητας. Προς το παρόν το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στο φιλικό της Δευτέρας στην Ποντγκόριτσα για να δούμε από τον Πογιέτ… τι μας έχει για μετά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ρουμανία – Ελλάδα 0-1: Κέρδισε το στοίχημα και η εποχή Πογιέτ ξεκίνησε με το δεξί

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News