Ευρωμπάσκετ - Η πρεμιέρα της Εθνικής έγινε σε έρημο με τη... σκόνη να σκεπάζει το παρκέ!

Ευρωμπάσκετ: Η πρεμιέρα της Εθνικής έγινε σε έρημο με τη… σκόνη να σκεπάζει το παρκέ! | Σαν Σήμερα

Βρισκόμαστε στο 1949. Δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστα χρόνια από την έξοδο της Ευρώπης και της Βόρειας Αφρικής από τη δίνη του Δευτέρου Παγκοσμίου Κυπέλλου,

Το μεγαλύτερο μέρος των εχθροπραξιών διαδραματίστηκαν στη λεκάνη της Μεσογείου και στη γηραιά ήπειρο και οι χώρες που ενεπλάκησαν μάζευαν ακόμα τα κομμάτια τους και ανοικοδομήσουν τον κατεστραμμένο πολιτισμό τους.

Το Ευρωμπάσκετ είχε ξεκινήσει να διεξάγεται από το 1935, αλλά διεκόπη λόγω του πολέμου και επανεκκίνησε το 1946. Μετά τη νίκη της το 1947 στην Τσεχοσλοβακία, η Σοβιετική Ένωση απέκτησε το δικαίωμα να διοργανώσει το 6ο Ευρωμπάσκετ στη χώρα της, καθώς τότε εφαρμοζόταν ένα σύστημα όπως στη… Eurovision.

Αντί για τη Μόσχα, στο Κάιρο 

Οι Σοβιετικοί αρνήθηκαν να φιλοξενήσουν το Ευρωμπάσκετ, όπως και οι φιναλίστ Τσεχοσλοβάκοι, επομένως ο κλήρος έπεσε στην ισχυρή τότε Αίγυπτο, που είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο. 

Οι Αιγύπτιοι, όπως και άλλες αραβικές χώρες της Μεσογείου, αποτελούσαν μέλη της FIBA Europe.

Ο διοργανωτές επέλεξαν το προάστιο της φημισμένης από την αρχαιότητα Ηλιούπολης, στην αρχή της ερήμου πλησίον των πυραμίδων, ως τόπο διεξαγωγής του τουρνουά. Οι κερκίδες μπορούσαν να φιλοξενήσουν 5.000 θεατές και 12 προβολείς φώτιζαν το αγωνιστικό χώρο.

Το κόστος του ταξιδιού ανάγκασε πολλές ομάδες να ματαιώσουν τη συμμετοχή τους. Τον Απρίλιο, μόλις ένα μήνα πριν ξεκινήσουν οι αγώνες, συμμετοχή είχαν δηλώσει μόνο η Αίγυπτος, η Γαλλία, η Ιταλία, η Τουρκία, η Ολλανδία και η Ελλάδα. 

Οι αγώνες θα ξεκινούσαν σαν σήμερα, 15 Μαΐου, με το παιχνίδι Ελλάδα – Ολλανδία. Ατυχώς, λίγες μέρες νωρίτερα, στις 4 Μαΐου συνέβη το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα στο λόφο έξω από το Τορίνο όπου βρισκόταν η Βασιλική της Σουπέργκα. Στο αεροπλάνο επέβαινε η περίφημη Grande Torino. Σκοτώθηκαν όλοι.

Η Ιταλία ματαίωσε τη συμμετοχή της και μπροστά στον κίνδυνο να ματαιωθεί το Ευρωμπάσκετ, οι διοργανωτές κάλεσαν εσπευσμένα τη Συρία και το Λίβανο να λάβουν μέρος. Λόγω του περιορισμένου αριθμού συμμετοχών εφαρμόστηκε σύστημα round robin, δηλαδή όλοι εναντίον όλων.

Με αεροπλάνα και βαπόρια

Προπονητής της εθνικής Ελλάδος ανέλαβε ο εξ Αμερικής αφιχθείς, Γιώργος Καρατζόπουλος και αρχηγός αποστολής ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, όπου ανήκε το μπάσκετ, Απόστολος Νικολαΐδης. Απουσίασαν τρία βασικά στελέχη της ομάδας, οι Χολέβας, Δημητρόπουλος και Γαρυφαλλίδης οι οποίοι υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία. Βλέπετε, τα προνόμια των αθλητών τότε δεν ήταν τόσο… πλούσια όσο στις μέρες μας. 

Την αποστολή αποτελούσαν οι: Τάκης Ταλιαδώρος (ΧΑΝΘ), Σωκράτης Αποστολίδης, Αλέκος Αποστολίδης (Σπόρτινγκ), Στέλιος Αρβανίτης, Νίκος Μήλας, Μίσσας Πανταζόπουλος, Ιωάννης Λάμπρου, Φαίδων Ματθαίου (Παναθηναϊκός), Νίκος Σκυλακάκης (Τρίτων), Νίκος Νομικός, Νίκος Μπουρνέλος, Θανάσης Κωστόπουλος (Πανελλήνιος) και Αλέκος Σπανουδάκης (Ολυμπιακός). Στην Αίγυπτο ταξίδεψε και ο διαιτητής Σπυρίδων Καμιζούλης. 

Ο Ματθαίου ήταν ο πιο έμπειρος της αποστολής, καθώς έναν χρόνο πριν είχε αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου στην κωπηλασία! Ήταν σύνηθες εκείνη την εποχή οι κορυφαίοι πρωταθλητές να εξασκούνται και να διακρίνονται σε πολλά σπορ. 

Η ομάδα έφτασε αεροπορικώς στο Κάιρο, πλην των Σπανουδάκη, Ταλιαδούρου και Κωστόπουλου που δεν ακολούθησαν την αποστολή λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και ταξίδεψαν ακτοπλοϊκώς από τον Πειραιά, με συντροφιά μια ομάδα από Γερμανίδες χορεύτριες! Η ομάδα κατέλυσε στο ξενοδοχείο House Hotel.

Νύχτωσε 15 Μαΐου, ώρα για δράση

Ήρθε ή ώρα για το πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο την Ολλανδία. Ο καιρός ήταν ζεστός, η υγρασία μεγάλη, γι’ αυτό ξεκίνησε το βράδι στις 20:45, όπως όλα τα παιχνίδια του τουρνουά. Το γήπεδο ήταν κατάμεστο, ενώ υπήρχε και ελληνική παρουσία στις εξέδρες, από τους ομογενείς της Αιγύπτου. Στο τερέν υπήρχε αρκετή σκόνη, καθώς η έρημος άρχιζε κυριολεκτικά λίγα μέτρα μακριά από τον αγωνιστικό χώρο. Διαιτητές ήταν ο Αιγύπτιος Αμπντελαζίμ Ασρί και ο Ούγγρος Γκέζα Σίλαγκι 

Η ελληνική ομάδα πήρε από την αρχή το προβάδισμα και στο ημίχρονο ήταν ήδη μπροστά με 21-11. Όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο ευδιάκριτη ήταν η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων. Η Εθνική νίκησε με 46-28, παρουσιάζοντας μεγάλη ισορροπία στο σκοράρισμα. Τους πόντους πέτυχαν οι Ματθαίου 8, Ταλιαδώρος 3, Σ. Αποστολίδης 6, Αρβανίτης 4, Αλ. Αποστολίδης 5, Νομικός 8, Πανταζόπουλος 6, Σπανουδάκης 2, Λάμπρου 4. Έπαιξαν και οι Κωστόπουλος, Μήλας, Σκυλακάκης.

«Ας γίνη παράδειγμα δια τους ποδοσφαιριστάς μας» έγραψαν οι εφημερίδες της εποχής στην ανταπόκρισή τους από το Κάιρο.

Νέες νίκες και μετάλλιο

Η ομάδα μας νίκησε ακόμα το Λίβανο και το κρίσιμο για το μετάλλιο παιχνίδι με την Τουρκία, αλλά σε αυτό το ματς έχασε με τραυματισμό τον Πανταζόπουλο. Στη συνέχεια και μετά από 24ωρο ρεπό ηττήθηκε από τη Γαλλία, επικράτησε της Συρίας και έχασε από την Αίγυπτο για να κατακτήσει το πρώτο ελληνικό μετάλλιο, χάλκινο, σε Ευρωμπάσκετ. Το χρυσό κέρδισαν οι διοργανωτές.

Η εθνική επέστρεψε με πλοίο στο Κάιρο και έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους φιλάθλους που την περίμεναν στο λιμάνι του Πειραιά.

Οι Έλληνες θα έπρεπε να περιμένουν 38 χρόνια για να ξαναβγούν στους δρόμους για την Εθνική, που αργότερα θα βαπτιστεί από τους ρεπόρτερ του μπάσκετ «επίσημη αγαπημένη». Μια αναμονή, που όπως αποδείχτηκε με το χρυσό μετάλλιο του 1987 εν Ελλάδι, άξιζε τον κόπο και την υπομονή όσων έζησαν τους δύο θριάμβους.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News