Ντέιβιντ Ινγκραμ: Ο Αμερικανός… Γκάλης «γιόρταζε» σε κάθε παιχνίδι του Ηρακλή

Ioύνιο του 1987 οδήγησε ο Νίκος Γκάλης το ελληνικό μπάσκετ στον Ολυμπο, κατακτώντας με την Εθνική το Ευρωμπάσκετ, Ιούνιο του 1987 έγινε και το «κονέ» ώστε να έρθει στην Ελλάδα το αντίπαλον δέος – ως προς το σκοράρισμα στην Α1. Ο Ντέιβιντ Ινγκραμ.

Βοηθός του Σούλη Μαρκόπουλου στον Ηρακλή, ο Μάκης Καλανταρίδης βρέθηκε στο καλοκαιρινό καμπ του Σίρακιουζ, έχοντας και τις κεραίες του ανοιχτές για κάποιον αξιόλογο -και ανεκτό οικονομικά- ξένο. Για το Κύπελλο Κόρατς μονάχα, διότι στο πρωτάθλημα δεν επιτρέπονταν ακόμα. Όπως αντιλαμβάνεστε, τον βρήκε στο πρόσωπο ενός άσημου σούτινγκ γκαρντ, με θητεία στον Παναμά και τον Ισημερινό.

In 1981 in my hood with Steve Mills, @scmills,David Ancrum and Tony Wells pic.twitter.com/l7AOSq5vS9

— Omar Vargas (@omarvargasp) March 25, 2016

«Γειτονάκι» του Γκάλη (από το Νιου Τζέρσεϊ), ο Νεοϋορκέζος Ανκρουμ, που έγινε… Ινγκραμ στη χώρα μας, είχε κοπεί από την ομάδα μπάσκετ στο χάισκουλ! Και ήταν εκείνη η «σφαλιάρα» που τον ώθησε να γίνει ο καλύτερος παίκτης που μπορούσε. Φοίτηση στα μικρά τοπικά κολέγια Μόρισβιλ και Γιούτικα, την εποχή που ο «γκάνγκστερ» πυροβολούσε με τους «πειρατές» του φημισμένου Σίτον Χολ λίγο νοτιότερα, θητεία στις προαναφερθείσες χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, αλλά και στο CBA με τους Ολμπανι Πατρούνς του Φιλ Τζάκσον. Μάλλον ήταν και ο δικός του… Μάικλ Τζόρνταν στο χαμηλότερο επίπεδο. Διότι για ΝΒΑ, ούτε λόγος φυσικά.

Στο ρελαντί 35άρες, φλερτ με 60 πόντους

Είχε φτάσει 29 ετών όταν τέλος πάντων προσγειώθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Αμερικανός των 192 εκατοστών. Ντεμπούτο στο 101-65 επί της Σπάρτακ Πλέβεν, πάρτε 47 πόντους στο κεφάλι Βούλγαροι! Πρόκριση, εν συνεχεία υψηλό (και ανυπέρβλητο) εμπόδιο ονόματι Εστουδιάντες, πάρτε και άλλους 42 αγαπητοί «φοιτητές» στη νίκη 100-98 του Ιβανωφείου. Ηταν φανερό εξαρχής πως ο Ηρακλής είχε χτυπήσει φλέβα χρυσού.

Αριστερόχειρας με εκρηκτικό πρώτο βήμα, άκρως διεισδυτικός και ταυτόχρονα με σήμα-κατατεθέν το σουτάκι μέσης απόστασης με ταμπλό (που δεν ήταν τόσο ασυνήθιστο τότε όσο μας φαίνεται σήμερα), ο Ινγκραμ έγινε φυσικά ο ξένος του «Γηραιού» και στο πρωτάθλημα, όταν επιτράπηκαν οι ξένοι το 1988. Ολη η Ελλάδα καθηλωνόταν για να παρακολουθήσει τα ντέρμπι του Αρη με τον ΠΑΟΚ, που μονομαχούσαν για τον τίτλο, αλλά και τις αναμετρήσεις του Αρη με τον Ηρακλή. Διότι ο Γκάλης με τον Ινγκραμ μονομαχούσαν για τον τίτλο… του πρώτου σκόρερ.

Ιστορικό το… Ινγκραμ-Γκάλης 54-46 του 1990 (κι ας κέρδισε ο Νικ), γεμάτες θέαμα και καλάθια οι κόντρες τους. Τέσσερα χρόνια έπαιξε στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Αμερικανός, πάντα όμως τερμάτιζε δεύτερος σκόρερ. Κατά σειρά είχε μέσους όρους 31,9, 37,1, 34,3 και 31,1 πόντων, ελάχιστα λιγότερους από τον κορυφαίο Ελληνα μπασκετμπολίστα στις τρεις πρώτες σχετικές σεζόν. Στην τέταρτη τον έφαγε στη… στροφή ο Ζάρκο Πάσπαλ του Ολυμπιακού. Στις 20 εμφανίσεις του σε πλέι οφ (και σε βάθος τεσσάρων περιόδων) είχε μέσο όρο ακριβώς 35 πόντους!

Καλός χαρακτήρας και προσηνής, πέρα από παικτάρα, ο Ινγκραμ έπαιρνε την μπάλα εκεί και… τότε που την ήθελε από τον αγαπημένο του συμπαίκτη, τον πλέι μέικερ Λευτέρη Κακιούση (δεξιά στη φωτό), με την ομάδα του να έχει συνήθως δεύτερο σκόρερ τον φόργουορντ Δημήτρη «γιατρό» Παπαδόπουλο (κέντρο), γνωστό αναισθησιολόγο σήμερα. Ο Αμερικανός συμπαίκτης του άφηνε αναίσθητους τους προσωπικούς αντιπάλους του με τις προσποιήσεις και τα χορευτικά τελειώματά του, βάζοντας ακόμα και 59 πόντους στο Περιστέρι, όπως και 58 στον Εσπερο σε αγώνα Κυπέλλου. Ακόμα και ευρωπαϊκή 50άρα είχε το μενού τον Οκτώβριο του 1990, στο Κόρατς με θύμα τη Ρίγα.

Η πικρή αποχώρηση, η ιδιαιτερότητα με τον ΠΑΟΚ

Τον περασμένο Νοέμβριο επέστρεψε στον τόπο όπου μεγαλούργησε, καλεσμένος για τα 100 χρόνια του τμήματος μπάσκετ στον σύλλογο (ο οποίος, τι ειρωνεία, υποβιβάστηκε εν τέλει, εν μέσω τεράστιων οικονομικών προβλημάτων και περιστατικών που κάθε άλλο παρά τιμούν την ιστορία του), θυμήθηκε ότι τον δυσκόλευε περισσότερο ο Παναγιώτης Γιαννάκης και πως του άρεσε περισσότερο ο Φάνης Χριστοδούλου. Συνάντησε και τον Γκάλη, είδαν μάλιστα παρέα τον αγώνα της Εθνικής με τη Λευκορωσία στο Αλεξάνδρειο.

Τον «γκάνγκστερ» τον είχε νικήσει μία φορά, όπως και κάθε άλλη ομάδα (με τον Ηρακλή άλλωστε να τρυπώνει δις στην τετράδα της Α1), τον ΠΑΟΚ όμως ποτέ! Μόνο τον «Δικέφαλο του Βορρά» δεν… κατάφερε, η πλάκα ωστόσο είναι ότι λίγους μήνες αφότου έφυγε από την Ελλάδα, τού έριξε 20άρα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και η Μακάμπι κέρδισε 85-81. Στο τέλος βέβαια του ομίλου, η «ομάδα του λαού» ήταν ουραγός και ο ελληνικός σύλλογος πρώτος. Αλλα χρόνια…

Δεν ήθελε να φύγει ο Ινγκραμ το 1992, άλλωστε απέμεναν λίγες εβδομάδες, όπως του είχαν διαμηνύσει, μέχρι να πάρει ελληνικό διαβατήριο! Ο νέος τεχνικός όμως, ο Θόδωρος Ροδόπουλος, βαθύς γνώστης της αμερικανικής αγοράς, είχε πείσει τον τέσσερα χρόνια νεαρότερο (και επίσης γκαρντ) Στιβ Μπαρτ να αφήσει το ΝΒΑ, όπου είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής, και να φορέσει τα κυανόλευκα. Ο μεγαλομέτοχος Κώστας Χαΐτογλου έβαλε τα λεφτά και συμφώνησε με βαριά καρδιά να πάει… κόντρα στο λαϊκό αίσθημα, ο πατέρας του Στιβ Μπαρτ Τζούνιορ (που είδαμε πιο πρόσφατα σε Ολυμπιάδα, Απόλλωνα, Λάρισα, Ρέθυμνο κι Ιωνικό) ξεκίνησε τρομερά, αλλά επιστρέφοντας από ένα ταξίδι στις ΗΠΑ πιάστηκε με ναρκωτικά στις αποσκευές…

Γιος ιερέα και βαθιά θρησκευόμενος, ο Ινγκραμ πικράθηκε, δηλώνοντας στο «Τρίποντο» πως περίμενε πώς και πώς να αντιμετωπίσει τον Ρόι Τάρπλεϊ, τον Κλιφ Λέβινγκστον, τον Μάικ Σμρεκ και κάμποσους ακόμα γνωστούς ΝΒΑers που είχαν αποκτηθεί εκείνο το καλοκαίρι από ελληνικούς συλλόγους. Δεν έκατσε να σκάσει κιόλας, σε ολόκληρη Μακάμπι βρήκε δουλειά στα 34 του – βάζοντας και 16,7 πόντους στην Ευρώπη. Η ομάδα του Τελ Αβίβ δεν ήταν στα καλύτερά της και η βεντέτα της, Ντόρον Τζάμσι, δεν έβλεπε με καλό μάτι τον Αμερικανό, με τον οποίο «συγκρουόταν» μέσα στις τέσσερις γραμμές.

Η Μακάμπι έχασε το πρωτάθλημα Ισραήλ ύστερα από 23 συνεχείς κατακτήσεις του (ακολούθησαν μάλιστα άλλες 14 τέτοιες!) κι ο άνθρωπός μας βρήκε καταφύγιο στη Χάποελ Αφούλα. Με αυτήν έβαζε 32,2 πόντους και επιτέλους αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ! Την επόμενη χρονιά, το 1995 πρώτος σκόρερ της ισραηλινής λίγκας ήταν ο Τζέι Τζέι Γιούμπανκς. Παίκτης του Σπόρτιγκ δύο χρόνια νωρίτερα, τότε που οι Πατησιώτες είχαν επιχειρήσει ανεπιτυχώς να κάνουν το «μπαμ» με τον… Ινγκραμ.

Επαιξε άλλα δύο χρόνια στη Χάποελ Χάιφα, αναλαμβάνοντας μάλιστα και υπηρεσιακός τεχνικός, έκτοτε έχει εγκατασταθεί στο Σακραμέντο. Εδώ και δεκαετίες είναι προπονητής μπάσκετ και υπεύθυνος του σχετικού προγράμματος στο Sacramento Country Day School. Σήμερα γίνεται 64 ετών, βλέπει τον γιο του, Ντάλαν (με θητεία σε Κύπρο, την ιταλική Α2 και Σλοβακία) να ακολουθεί τα βήματά του και μας αφήνει με τις θύμησες.

 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΗΡΑΚΛΗΣ BC: Στην Θεσσαλονίκη για τα γενέθλια του «Γηραιού» ο Ντέιβιντ Ίνγκραμ

ΗΡΑΚΛΗΣ: Αποθεώθηκαν Γκάλης και Ίνγκραμ στην εκδήλωση των 100 χρόνων (pics)

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News