Παναθηναϊκός: Παραδομένος στα πέντε κακά της μοίρας του!

Οι «πράσινοι» δεν εμφανίστηκαν όπως έπρεπε σε τελικούς πλέι οφ, παραδόθηκαν στα προβλήματά τους (και όσα δημιούργησε ο Ολυμπιακός) και ο Ελληνας κόουτς πρέπει να βρει λύσεις για τον «τελικό» των «τελικών» για τον Παναθηναϊκό.

Κανείς δεν κατάλαβε με τι διάθεση και τι ρόλο μπήκαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού στο πρώτο δεκάλεπτο και μετά φάνηκε ότι το ματς τελείωσε για αυτούς

Πάμε στο πρώτο κακό της μοίρας του. «Δεν μπορούμε να τα βαφτίζουμε όλα πνευματική συγκέντρωση» είπε ο Γιώργος Βόβορας μετά το τέλος του αγώνα. Προφανώς και αυτός ο τομέας δεν έχει τα αποκλειστικά δικαιώματα της αποτυχίας στο ΣΕΦ. Όμως οι παίκτες του ξέχασαν να εμφανιστούν στο παρκέ στο πρώτο δεκάλεπτο. Το μυαλό τους και το πνεύμα τους δεν ήταν στο παρκέ. Δεν ήταν σε mood τελικών πλέι οφ. Παρουσίασαν την «παθογένεια» που είχαν και στα πρώτα δεκάλεπτα κόντρα στην Λάρισα. Με τον Ολυμπιακό θα έκαναν εξαίρεση; Χωρίς συνοχή και χωρίς ενέργεια έκαναν εύκολη τη ζωή του Ολυμπιακού που σαφώς υπερέχει σε όλους τους τομείς. Ταυτόχρονα το μπερδεμένο τους μυαλό φάνηκε από το γεγονός πως αμυντικά δεν είχαν καταλάβει τον ρόλο τους. Επόμενο στοιχείο και ακόμα πιο σημαντικό. Ο Ολυμπιακός κατέβασε… ρολά στη συνέχεια αν δείτε και τα δεκάλεπτα. Ηταν στο… ρελαντί. Και όμως ουδέποτε ανησύχησε ακόμα και όταν ο Παναθηναϊκός είχε μερικές εκλάμψεις. Λογικό. Διότι οι «πράσινοι» μετά το 23-4, ουδέποτε πίστεψαν ότι το ματς θα γυρνούσε ή έστω θα το έκαναν θρίλερ.

 

Το ανύπαρκτο αμυντικό πλάνο της αναχαίτισης του Μουσταφά Φαλ αποτέλεσε ξανά ένα μεγάλο πρόβλημα και ο Παπαγιάνης ήταν ξανά θεατής

Πάμε στο επόμενο κακό της μοίρας του Παναθηναϊκού. Ονομάζεται Μουσταφά Φαλ. Οι «πράσινοι» τα έχουν βρει σκούρα με τον Γάλλο σέντερ ή για να είμαστε πιο ακριβείς, ο Γιώργος Παπαγιάννης τα έχει βρει σκούρα κόντρα στον θηριώδη ψηλό του Ολυμπιακού και δικαίως. Ουδέποτε οι «πράσινοι» κατάφεραν να βοηθήσουν τον Ελληνα σέντερ ώστε να μην περάσει η μπάλα στο «ζωγραφιστό» μέσω πικ εν ρολ καταστάσεων. Υπήρξαν στιγμές που ο Φαλ όντας ανενόχλητος κάρφωνε με τον Παπαγιάννη απλά να τον παρακολουθεί. Ούτε καν η υποψία ενός φάουλ ώστε να καταλάβει ο Φαλ πως υπάρχει αντίπαλος ή υπάρχουν αντίπαλοι. Το αμυντικό πλάνο (;) της αναχαίτισης του ψηλού ή κυρίως του περιορισμού της πάσας προς τον Γάλλο πήγε περίπατο. Διότι οι γκαρντ-φόργουορντ των «πρασίνων» ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Ταυτόχρονα έπεφταν και στην «παγίδα» των περιφερειακών γκαρντ του Ολυμπιακού. Εκαναν νταμπλ-τιμ ώστε να τους κόψουν το σουτ ή ντράιβ και κατά συνέπεια ο Φαλ έμενε ελεύθερος και… αντίο. Ταυτόχρονα το αμυντικό πικ εν ρολ του Ολυμπιακού ήταν τόσο aggressive που σπάνια ο Παπαγιάννης τροφοδοτήθηκε.

Οι γκαρντ του Παναθηναϊκού είχαν 0/15 σουτ στο πρώτο ημίχρονο και η ομάδα πήρε συνολικά 16 πόντους από τους Μέικον-Νέντοβιτς-Ρος-Σίβα-Μποχωρίδη

Πάμε στο τρίτο κακό της μοίρας του Παναθηναϊκού. Καλώς ή κακώς οι «πράσινοι» έχουν μάθει να… ζουν μέσα από την περιφέρειά τους και μέσα από τα τρίποντά τους. Ούτως ώστε να αντλούν δύναμη μέσα από αυτά. Δεν είναι τυχαίο ότι στη μοναδική τους φετινή νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό (81-76 στο ΣΕΦ) είχαν 10/28 τρίποντα εκ των οποίων τα 7/10 στη τελευταία περίοδο. Στον πρώτο τελικό ήταν εκτός ρυθμού και οι τέσσερις γκαρντ της ομάδας. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο το οποίο αποτέλεσε και τη βάση για την ήττα οι Νέντοβιτς, Ρος, Μέικον, Σίβα είχαν 0/15 σουτ! Για να τα κάνουμε πιο λιανά, αυτή η τετράδα συν τον Μποχωρίδη που πέρασε στο παρκέ για 13’, είχαν 2/12 τρίποντα. Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ πήρε μόλις 16 (!) πόντους από τους γκαρντ του.

Ο Παναθηναϊκός έκλεινε αμυντικά τη ρακέτα του με αποτέλεσμα να ρισκάρει τα περιφερειακά σουτ και ο Σλούκας να τον «τιμωρήσει»

Πάμε στο τέταρτο κακό της μοίρας του. Ο Ολυμπιακός διαθέτει εξαιρετικούς περιφερειακούς που αν είναι στη μέρα τους μπορούν άνετα να σε «σκοτώσουν». Κάτι λογικό. Το θέμα είναι ότι οι «πράσινοι» αποφάσισαν να ρισκάρουν και κατά συνέπεια να χάσουν πολλά. Τι εννοούμε. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να κυριαρχήσει κάτω από το καλάθι είτε με δεύτερες ευκαιρίες είτε με στόχευση στο χαμηλό ποστ είτε με πικ εν ρολ. Κατάφερε να σημειώσει 38 πόντους μέσα στο «ζωγραφιστό» των «πράσινων». Διότι η αλληλοκάλυψη τους ήταν ανύπαρκτη. Από ένα σημείο και μετά και ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο και μετά τα όσα πέρασαν από τον Φαλ, αλλά και τον δραστήριο Μάρτιν, έκλειναν την άμυνά τους στη ρακέτα. Ετσι ρίσκαραν το περιφερειακό σουτ των «ερυθρολεύκων» με αποτέλεσμα παίκτες όπως ο Σλούκας να έχουν 4/6 τρίποντα και τον Ολυμπιακό να ολοκληρώνει τον τελικό με 10/27 τρίποντα.

Κάκιστες αποφάσεις στην επίθεση, ελάχιστη αναζήτηση των μις-ματς καταστάσεων, σουτ εκτός ισορροπίας

Πάμε στο πέμπτο κακό της μοίρας του. Ο καθένας στην επίθεση (στο μεγαλύτερο διάστημα) έκανε του… κεφαλιού του. Μηδέν επικοινωνία, μηδέν συνοχή, μηδέν σωστές συνεργασίες. Σπάνια οι «πράσινοι» διάβασαν τις ελάχιστες αμυντικές αδυναμίες που τους έδωσαν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Ούτε μις-ματς, ούτε τίποτα ή μάλλον για να είμαστε πιο δίκαιοι όταν είχε κριθεί το ματς κάτι έκαναν είτε με τον Εβανς είτε με τον Γουάιτ. Κάκιστες αποφάσεις, κάκιστες αποστάσεις στην επίθεση και σουτ εκτός ισορροπίας. Η μπάλα δεν γυρνούσε καλά, δεν υπήρχε υπομονή. Ταυτόχρονα – ελέω της πιεστικής άμυνας του Ολυμπιακού – οι «πράσινοι» γύρισαν στις «παθογένειες» προ Βόβορα. Δηλαδή ήταν στατικοί και δεν μπορούσαν να βρουν λύσεις στο τρανζίσιον. Όταν το έκαναν ήταν πιο αποτελεσματικοί. Στο ένας εναντίον ενός τα έβρισκαν σκούρα.  

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News