Βασίλης Σπανούλης: Πόσο καλός προπονητής μπορεί να γίνει ο «coach Bill»;

Όταν ένας θρύλος των γηπέδων αποφασίζει να εγκαταλείψει την ενεργό δράση για να φορέσει κουστούμι στην άκρη ενός πάγκου, πάντα ο πρώτος αντίπαλος που καλείται να ξεπεράσει είναι ο ίδιος του ο εαυτός!

Αθλητές του βεληνεκούς και του σπάνιου ταλέντου του Βασίλη Σπανούλη που είχαν την ικανότητα να καταφεύγουν στα ατομικά τους χαρίσματα, όποτε η δύναμη της ομάδας δεν έμοιαζε αρκετή για να τους οδηγήσει σε επιτυχίες, είναι εξαιρετικά δύσκολο να σκοτώσουν τον αθλητή και τον «ήρωα» που κρύβουν μέσα τους. Γι’ αυτό και σε αρκετές περιπτώσεις η προπονητική καριέρα σπουδαίων αθλητών είναι σύντομη και όχι με ιδιαίτερες δάφνες.

Στην περίπτωση του «coach Bill», πάντως, οι οιωνοί είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την πορεία του στους πάγκους. Το πάθος του Σπανούλη για διαρκή εξέλιξη είναι ολοφάνερο ότι παραμένει αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου. Η διάθεσή του να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του σε αθλητές νεότερων γενιών καθρεφτίζεται στη σχέση που έχει με τα μικρά παιδιά ως οικογενειάρχης – πρότυπο.

Ωστόσο το στοιχείο εκείνο που σε κάνει να ανυπομονείς να ζήσεις τις περιπέτειες του «προπονητή Σπανούλη» για να διαπιστώσεις αν θα φτάσουν ή θα ξεπεράσουν σε σασπένς και λάμψη αυτές του «Kill Bill» δεν είναι άλλο από τη μεθοδικότητα που χαρακτηρίζει τα πρώτα του βήματα εκτός παρκέ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Βασίλης Σπανούλης: Η πρεμιέρα του coach Bill και η διαφορά με τον «Κill Bill»

Ο Σπανούλης δεν βιάζεται να μεγαλώσει ως προπονητής

Ο Βασίλης ούτε βιάστηκε, ούτε επέλεξε κάποιον εύκολο δρόμο. Όχι μόνο δεν εκμεταλλεύτηκε το βαρύ όνομά μου κουβαλά, αλλά αντίθετα χάραξε την εκκίνηση του προπονητικού του μονοπατιού, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το είχε πράξει στην αφετηρία της αθλητικής του καριέρας: Ξεκινώντας από τα χαμηλά…

Επί σειρά μηνών, επέλεξε να πάρει το ανεπίσημο βάπτισμα του πυρός στους πάγκους του τουρνουά «Next Gen» της Euroleague, συγκεντρώνοντας εμπειρίες και ρουφώντας ως σφουγγάρι βιώματα που θα τον βοηθούσαν στο ξεκίνημα της νέας του πραγματικότητας. Όταν, λοιπόν, μια τόσο χαρισματική προσωπικότητα αποδέχεται τον τίτλο του «εκπαιδευόμενου» και όχι μόνο δεν εμφανίζεται με ένα… καλάμι δίπλα στο κουστούμι ή τη φόρμα που φορά, αλλά αντίθετα δείχνει αποφασισμένη να δουλέψει σκληρά για να πετύχει στην καινούργια πρόκληση της ζωής της, τότε οι πιθανότητες επιτυχίας είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες μιας αποτυχίας.

Άλλωστε, το πάθος για σκληρή δουλειά ήταν αυτό που χαρακτήριζε πάντα τον Σπανούλη και το φίλτρο που του επέτρεπε να νικάει ακόμη και το χρόνο (έστω και σε μεμονωμένα παιχνίδια) όσο η καριέρα του έβλεπε το καντήλι της να σβήνει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Βασίλης Σπανούλης: Ζοτς, Σάρας ή… Ντούντα; Ποια στοιχεία θα χαρακτηρίζουν τον «Coach Bill»;

Γιατί το Περιστέρι μοιάζει ως ιδανική αφετηρία του κόουτς Σπανούλη

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι μια τόσο σπουδαία προσωπικότητα όχι μόνο δεν άγεται και φέρεται από ένα πελώριο «εγώ», αλλά αντίθετα επιλέγει να ξεκινήσει βήμα-βήμα από χαμηλά την αναρρίχηση προς την κορυφή, τα συστατικά της επιτυχίας μοιάζουν συγκεντρωμένα το ένα δίπλα στο άλλο σε… υπερθετικό βαθμό.

Το Περιστέρι μοιάζει ως ένα ιδανικό πρώτο βήμα για τα πολλά που θα ακολουθήσουν. Πρόκειται για έναν οργανισμό που διαθέτει όραμα, μεράκι αλλά και βαριά μπασκετική κληρονομιά που δεν διαθέτουν, για παράδειγμα, άλλες ομάδες που ενδιαφέρθηκαν για τον Σπανούλη, όπως ο Προμηθέας και οι οποίες δεδομένα υπερτερούσαν σε άλλους τομείς, όπως οι υποδομές και οι εγκαταστάσεις.

Ωστόσο, το γεγονός ότι ο κορυφαίος clutch παίκτης στην ιστορία της Ευρωλίγκας, επέλεξε ως πρώτο στοίχημα της προπονητικής του καριέρας μια τόσο δύσκολη αποστολή, όπως η αναγέννηση μιας βαριάς μπασκετικής φανέλας (γιατί τέτοια είναι αυτή του ιστορικού ΓΣΠ) φανερώνει και τη φλόγα της φιλοδοξίας που καίει στα σωθικά του.

Εκτίμησή μου είναι ότι ξημερώνει ένα νέο σπουδαίο κεφάλαιο στο σπάνιο αθλητικό βιβλίο που φέρει το όνομα «Βασίλης Σπανούλης». Ένα κεφάλαιο που ενδεχομένως μετά από χρόνια να τον βρει ξανά ντυμένο με ερυθρόλευκη ή γαλανόλευκη φόρμα με τρόπαια στα χέρια. Επειδή, όμως, πάντα είναι σημαντικό να μην τρέχουμε στο αύριο, αλλά να εστιάζουμε στο σήμερα, ανυπομονώ να δω τι επίδραση θα έχει ο προπονητής Σπανούλης στους παίκτες με τους οποίους θα συνεργαστεί στο Περιστέρι και κυρίως πόσο θα καταφέρει να συμβάλλει στην εξέλιξη Ελλήνων παικτών που θα καθοδηγεί από τον πάγκο. 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News