Εθνική Μπάσκετ: Ο Γιάννης και οι... σωματοφύλακες
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αποτελεί «πυρηνικό όπλο» στα χέρια του Δημήτρη Ιτούδη, αλλά ο Έλληνας τεχνικός πρέπει να βρει τρόπο να το αξιοποιήσει προσαρμόζοντας το παιχνίδι των υπόλοιπων διεθνών.
«Εχουμε τρεις εβδομάδες να δεθούμε και να γίνουμε ομάδα. Δεν γίνεται πάντως να προσαρμοστούν έντεκα άτομα σε μένα και όχι ο ένας στους άλλους». Γιάννης Αντετοκούνμπο έφη.
Οσο κι αν επέλεξε τον δρόμο της ταπεινότητας στις δηλώσεις του και αυτό που είπε έχει ασφαλώς βάση, δεν παύει να αποτελεί επιτακτική ανάγκη το να συγχρονιστούν οι υπόλοιποι με το δικό του παιχνίδι. Ο ίδιος, όντως, οφείλει επίσης να κάνει πίσω όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως πρέπει και να μην εφορμά για να… σπάσει τον τοίχο στο πολυπρόσωπο (και στατικό, όπως το επιτρέπουν οι εκτός ΝΒΑ κανονισμοί) μαρκάρισμά του, με αποτέλεσμα να υποπίπτει σε επιθετικά φάουλ.
Να μπουν τα ελεύθερα σουτ που θα προκύπτουν σε κάθε παιχνίδι
Οι άλλοι, πρωτίστως πρέπει να βάλουν τα σουτ. Τα άφθονα ελεύθερα σουτ που θα προκύπτουν σε κάθε παιχνίδι, όταν θα προσαρμόζονται και οι αντίπαλες άμυνες πάνω στον σούπερ σταρ του Μιλγουόκι. Εξ ου και καθίσταται κομβική η παρουσία του Τάιλερ Ντόρσεϊ, δεινού σουτέρ (αν και ρυθμού, όχι ιδιαίτερης συνέπειας από παιχνίδι σε παιχνίδι, για να μην πούμε από ημίχρονο σε ημίχρονο) που δεν είχαμε στις προηγούμενες διοργανώσεις.
Ο νέος παίκτης των Ντάλας Μάβερικς έχει και την ευχέρεια να βάζει την μπάλα κάτω και να πηγαίνει προς το καλάθι, δημιουργώντας επιπρόσθετους χώρους. Το χέρι τους από μακριά πρέπει να διατηρήσουν συνδεδεμένο με το καλάθι και οι σμολ φόργουορντ Κώστας Παπανικολάου και Ιωάννης Παπαπέτρου, ειδικά ο πρώτος που είναι καλύτερος spot shooter.
Ο δεύτερος πρέπει να λειτουργεί πολύ πιο συχνά έξυπνα μακριά από την μπάλα, την οποία είχε στον Παναθηναϊκό συνήθως στα χέρια του μετά την αποχώρηση του Καλάθη. Μια και ο λόγος για τον Νικ, αυτός με τον Κώστα Σλούκα κι αν πρέπει να προσαρμοστούν, έχοντας δίπλα τους έναν ψηλό που θα στήνει τα δικά του plays… Προφανώς θα στήσουν και οι ίδιοι τα πικ εν ρολ τους με τον Giannis και τους άλλους ψηλούς, έχοντας και την ευθύνη να τρέξουν την ομάδα ώστε να βρεθούν εύκολοι πόντοι στο τρανζίσιον.
Τα μαθήματα (από τα παθήματα) του Μουντομπάσκετ 2019
Εδώ είμαστε, λοιπόν. Αφενός δεν είναι τόσο εύκολο να βγάζεις αιφνιδιασμούς (και να μην μπλέκεις σε set παιχνίδι που τόσο δυσκολεύει τη λειτουργία μας με τον «Greek freak») όσο το να το… γράφεις, αφετέρου αυτό προϋποθέτει καλή άμυνα, καλύτερα μπλοκ άουτ και εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ. Εδώ υπεισέρχεται και ο ρόλος των σέντερ.
Δηλαδή του Γιώργου Παπαγιάννη πρωτίστως. Στο πλαίσιο του γενικότερου step up του πέρυσι στην Ευρωλίγκα, ο ψηλός του Παναθηναϊκού αναδείχθηκε (και) πρώτος ριμπάουντερ με 8,2 κατά μέσο όρο. Η βελτίωσή του σε έναν τομέα που χώλαινε παλιότερα είναι δεδομένη και ο ίδιος (είναι) ένας άλλος παίκτης σε σχέση με εκείνον του Μουντομπάσκετ 2019, όπου ερχόταν πίσω (και όχι πάντα) από τον Γιάννη Μπουρούση.
Στην Κίνα ο κορμός της εθνικής ήταν ίδιος πλην Ντόρσεϊ
Αξίζει να μείνουμε λίγο στο Παγκόσμιο της Κίνας, διότι ο κορμός της ομάδας ήταν ο ίδιος, πλην Ντόρσεϊ. Και οι τρεις «Παπ» υπήρχαν, και οι δύο Αντετοκούνμπο των Μπακς και ο Σλούκας με τον Καλάθη. Ακόμα και ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης… Απ’ όλους αυτούς, οι μόνοι που σούταραν με υποφερτά ποσοστά στα τρίποντα ήταν -άκουσον, άκουσον- ο Καλάθης του 41,7% (10/24) και ο Θανάσης (με λίγες προσπάθειες, 3/8) του 37,5%. Οι θεωρητικά χειρότεροι σουτέρ!
Στο Μιλάνο και μετά στο Βερολίνο δεν θέλουμε ούτε να σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο να έχει πάλι ο Παπανικολάου 14%, ο Σλούκας (που είχε χάσει και κρίσιμες βολές) 28%, ο Παπαπέτρου 33% (άντε, πάει κι έρχεται αυτό…). Καλό θα είναι να ανεβάσει και ο Γιάννης το δικό του 22%, διότι όταν η άμυνα σου δίνει προκλητικά το σουτ, κάποια στιγμή θα το πάρεις.
Ο Αντετοκούνμπο θα χρησιμοποιηθεί λογικά αρκετά και στο «5», όπου θα συνδράμει και ο Κώστας του above the rim παιχνιδιού. Δαύτος δεν έχει στο ρεπερτόριό του σουτάκι μέσης απόστασης από τα 5-6 μέτρα, το οποίο έχει προσθέσει στο δικό του ο Παπαγιάννης και θα φανεί επίσης χρήσιμο προϊόντων των αγώνων. Ο λόγος πίσω στον Γιάννη. «Από τις πρώτες προπονήσεις που κάναμε, δεν είμαστε ομάδα για μετάλλιο. Εχουμε την ευκαιρία όμως να δουλέψουμε σωστά και να φτάσουμε ψηλά». Ετσι είναι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Άρης: Τα... γνωστά «ντου» του Καρυπίδη - Την «έπεσε» στον Τσαγκαράκη και συνεχίζει να δυσφημεί το ελληνικό ποδόσφαιρο!
- Φουρνιέ: Ο Μπαρτζώκας βρήκε τον Ζιντάν του
- Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Η αποστολή των «ερυθρόλευκων» - Εκτός ο Εσε
- Κώστας Παπανικολάου: «Το καλεντάρι που έχει στηθεί από Ευρωλίγκα και FIBA είναι προβληματικό»
- Γερεμέγεφ: «Οι ιδέες του Ρουί Βιτόρια είναι περισσότερο επιθετικογενείς» - Σένκεφελντ: «Θετική αύρα ο Ρουί Βιτόρια»