Eurobasket: Πρεμέρα, Κροατία και… νίκη χαρισάμενη

EUROKINISSI

Στο Ευρωμπάσκετ του 2003 η Εθνική είχε τεθεί απέναντι στον ίδιο αντίπαλο στο ξεκίνημα και ο Χρήστος Χαρίσης είχε αναδειχθεί στον απρόσμενο ήρωα.

Ενας ατιμωτικός αποκλεισμός από τη φάση των ομίλων δίχως καν νίκη το 1999 στην Ντιζόν, ένας ακόμα γρήγορος αποκλεισμός (πριν τους προημιτελικούς) το 2001 στην Αττάλεια. Η Εθνική ριχνόταν στο Ευρωμπάσκετ του 2003 αγχωμένη, υπό το βάρος πρόσφατων ηχηρών αποτυχιών.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης άφηνε τον -ασαφή- συμβουλευτικό ρόλο που είχε στις προηγούμενες διοργανώσεις και εμφανιζόταν ως ομοσπονδιακός τεχνικός, παίρνοντας… κανονικά τη θέση του Κώστα Πετρόπουλου, και η τελευταία του απόφαση πριν το ταξίδι στη Σουηδία ήταν να δώσει τη δωδέκατη θέση στον Χρήστο Χαρίση.

Ο ταχύτατος πλέι μέικερ, που είχε αναδειχθεί στον Αρίονα και γίνει ευρύτερα γνωστός στο ακμάζον Ηράκλειο, έμελλε να γίνει ο απρόσμενος ήρωας της πρεμιέρας στο Μπουρός. Απέναντι και τότε στην Κροατία! Παρ’ ότι είχε μπροστά του κάποιους… Θοδωρή Παπαλουκά και Δημήτρη Διαμαντίδη (στην προ μεταλλίων πάντως εποχή ακόμα), βρήκε πέντε λεπτάκια συμμετοχής.

Και τα αξιοποίησε δεόντως, δίνοντας τη νίκη με 77-76 με γκολ-φάουλ 2,7’’ πριν το τέλος. Οι Κροάτες έχασαν έξι βολές στο τελευταίο λεπτό (!) και από εκείνη του Γκόρνταν Γκίριτσεκ στα 8,9’’ ο 27χρονος τότε πόιντ γκαρντ βρέθηκε με την μπάλα στα χέρια. Του την άφησε ο Αντώνης Φώτσης. Πέντε ντρίμπλες, μπάσιμο, καλάθι και προβάδισμα, ενώ χάναμε σε όλο σχεδόν το ματς!

Το γούρικο 13,  ο «Μούλα» και ο Πρκάτσιν

Ο Χαρίσης αστόχησε επίτηδες από τη βούλα, στο τρίποντο της φωτιάς οι «χρβάτσκι» δεν βρήκαν στόχο κι έτσι στις 5 Σεπτεμβρίου του 2003 είδαμε μια εικόνα από τα προσεχώς. Μια ανατροπή από εκείνες τις οποίες θα συνήθιζε στα επόμενα τουρνουά η «επίσημη αγαπημένη».

Το ωραίο είναι ότι ο τότε γκαρντ του Ολυμπιακού (στην πρώτη από τις τρεις θητείες του) φορούσε το Νο 13, το οποίο δεν απεχθανόταν απλώς ο Ιωαννίδης, μα το απαγόρευε κιόλας στις ομάδες του. Ο Αρης και ο Ολυμπιακός (όπου ο Φασούλας άφησε το 13 για το 10) όμως παρατάσσονταν με δεκάδες, ενώ οι εθνικές με δωδεκάδες – και η αρίθμηση γινόταν υποχρεωτικά από το Νο 4 έως το Νο 15.

To νικητήριο καλάθι του Χαρίση στον Μπουρός με τον Μουλαουμέροβιτς ανήμπορο να σταματήσει το… μοιραίο για τους Κροάτες!

Ο τελευταίος λοιπόν που μπήκε στην αποστολή πήρε το νούμερο που περίσσευε (σ.σ: ο Διαμαντίδης είχε φορτωθεί το 4…) και αντί για μαύρη γάτα, αποδείχθηκε γουρλής. Η Εθνική κέρδισε και στα τρία ματς του ομίλου, μάλιστα ο Χαρίσης είχε 11 πόντους, 4 ριμπάουντ και 3 ασίστ σε 17’ κόντρα στην Ουκρανία.

Η ήττα 62-59 στον προημιτελικό από την Ιταλία μας κράτησε μακριά από τη διάκριση, δίχως βέβαια να συνιστά αποτυχία η πέμπτη θέση. Ο «ξανθός» το γύρισε στην πολιτική, τα καλύτερα για την Εθνική έπονταν.

Οι δε Κροάτες είχαν στον πάγκο τον Νέβεν Σπάχια, κατοπινό προπονητή δύο φορές της Μπασκόνια – με την οποία είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ισπανίας το 2002 (ως Τάου Κεράμικα, πρώτος της τίτλος) ο… Χαρίσης.

Βασικός πλέι μέικερ της «χρβάτσκα» στο παιχνίδι του 2003 ήταν ο Νταμίρ Μουλαομέροβιτς (9 π., 2 ασ.), σημερινός ομοσπονδιακός της τεχνικός. Ο άνθρωπος που θα τεθεί σήμερα αντιμέτωπος του Δημήτρη Ιτούδη θα… κατσικωνόταν στα μέρη μας μετά τους αγώνες της Σουηδίας, φορώντας διαδοχικά τις φανέλες των ΠΑΟΚ, Πανελληνίου και Ολυμπιακού.

Ενα χρόνο νωρίτερα, το 2002, είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό ο «Μούλα». Στους «πράσινους» έπαιξε (το 2008) και ο μακράν κορυφαίος Κροάτης εκείνου του απογεύματος, ο φόργουορντ-σέντερ Νίκολα Πρκάτσιν των 18 πόντων και 7 ριμπάουντ.

Λίγους μήνες νωρίτερα είχε έρθει στον κόσμο ο γιος του, Ρόκο. Σήμερα θα τεθεί κι αυτός αντίπαλος της Ελλάδας, μια και στα 19 του είναι ο μπακ απ πάουερ φόργουορντ των «χρβάτσκι», πίσω από τον Ντάριο Σάριτς. Μεγάλο ταλέντο και με φοβερές παρουσίες στις μικρές εθνικές, ο 19χρονος μόλις πήρε μεταγραφή από την Τσιμπόνα στην Τζιρόνα, που επέστρεψε στα ισπανικά «σαλόνια».

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News