Eurobasket: Η μεγαλύτερη, μέχρι την επόμενη…

Ο τελικός με τη Σοβιετική Ενωση αποτελεί ίσως το πιο μνημειώδες παιχνίδι Εθνικής ομάδας σε κάθε άθλημα, ο ημιτελικός με τη Γιουγκοσλαβία συνιστά μία από τις μεγαλύτερες υπερβάσεις για αυτήν του μπάσκετ.

Για να φτάσει όμως στην κορυφή της Ευρώπης το 1987, έπρεπε να περάσει πρώτα απ’ όλα το «βουνό» της Ιταλίας που ορθωνόταν μπροστά της στον προημιτελικό. Αν σήμερα ετοιμαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε τους «ατζούρι» μέσα στη χώρα τους ίσως και με κάποιο αίσθημα ανωτερότητας (παρ’ ότι σε Ευρωμπάσκετ το ρεκόρ είναι 8-4 για εκείνους στις αναμετρήσεις μας), πριν από 35 χρόνια προκαλούσε τρόμο και μόνο το άκουσμα του ονόματός τους.

Εντεκα φορές τους είχε αντιμετωπίσει η Ελλάδα σε επίσημα ματς, ισάριθμες είχε αποχωρήσει ηττημένη. Οι γείτονες είχαν «7 στις 7» νίκες σε Ευρωπαϊκά απέναντί μας, την δε πιο πρόσφατη τότε οκταετία (από το 1979 δηλαδή) μας είχαν φιλοδωρήσει με 28 και 25 πόντους διαφορά στη συγκεκριμένη διοργάνωση.

Ακόμα και στο «Ακρόπολις» είχαν κερδίσει 93-91 το 1986, ακόμα και τέσσερις ημέρες πριν την έναρξη του Ευρωμπάσκετ ’87 (!) μας είχαν ρίξει για πλάκα 109 πόντους σε τουρνουά στο Ρέτζιο. Η ομάδα του Κώστα Πολίτη είχε σημειώσει 95, οι 38 εξ αυτών ήταν του Γκάλη.

Το είδε στα μάτια τους

Ηταν να μην τους φοβάται κανείς τους «ατζούρι»; Αλλωστε στο πρώτο χιαστί παιχνίδι για τους «8» η Ελλάδα είχε φτάσει με μία ανάλογα κακή αμυντικά εμφάνιση και παρεμφερή ήττα (στο 106-89 της Ισπανίας), ενώ εκείνοι με ρεκόρ 5-0 από τον άλλο όμιλο της διοργάνωσης.

Τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια τους τα είχαν πάρει με μέση διαφορά ανώτερη των 20 πόντων (!) και ο Αντονέλο Ρίβα πλησίαζε επιδόσεις Γκάλη στο σκοράρισμά του. Δεν ήταν όμως Γκάλης. Ο «γκάνγκστερ» ξανάριξε 38άρα στην Ιταλία και ο προημιτελικός εξελίχθηκε σε ένα ανεπανάληπτο πάρτι.

Διψήφιο προβάδισμα πολύ νωρίς, διαφορά που ξεπέρασε και τους 20 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο, τελικό σκορ 90-78. Με 12/17 δίποντα, 1/4 τρίποντα και 11/12 βολές του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης. Θρίαμβος.

«Στο ζέσταμα μόνο που τους κοίταζα στα μάτια, δεν ήταν έτοιμοι να παίξουνε», εξήγησε στον Βασίλη Σκουντή και την ΕΡΤ μετά το τέλος ο Γκάλης (στο 7:15 οι δηλώσεις του). «Είναι η πιο ευτυχισμένη ζωή της καριέρας σου;», ρωτήθηκε. «Είναι, μέχρι το επόμενο παιχνίδι», απάντησε…

Ως γνωστόν, το επόμενο και το μεθεπόμενο έγραψαν χρυσή ιστορία. Στον προημιτελικό της 10ης Ιουνίου 1987 είχε ρίξει 22άρα ο Παναγιώτης Γιαννάκης και είχε κάνει νταμπλ-νταμπλ (14-12!) ο Αργύρης Καμπούρης.

Είχε δώσει πρωτίστως το σύνθημα από την αρχή ο Γκάλης. Απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1983 και χάλκινη στη διοργάνωση του 1985, στην οποία η Ελλάδα δεν είχε καν προκριθεί. Απέναντι στην ομάδα που μας είχε πελάτες.

Για 17/17 νίκες της απέναντι στην Ελλάδα γίνεται αναφορά και από τον Φίλιππο Συρίγο, στα κιτάπια της ΕΟΚ (έτσι, για την ιστορία) βρίσκει κανείς σήμερα και μια φιλική νίκη μας το 1952 με 34-25 στο… Μιλάνο.

Eκεί όπου σήμερα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα πάει για τη δεύτερη νίκη του στο τρέχον Ευρωμπάσκετ, έχοντας απέναντι εκτός των άλλων τον Στέφανο Τονούτ. Ο βασικός σούτινγκ γκαρντ της «σκουάντρα ατζούρα» είναι γιος του Αλμπέρτο Τονούτ, σμολ φόργουορντ και έτερου (πλην του Ρίβα των 23 π.) διασωθέντα το 1987 με 12 πόντους.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News