Ο Κώστας Παπανικολάου έχει βαλθεί με τον Κώστα Σλούκα να πανηγυρίσουν το τρίτο ευρωπαϊκό τους με τον Ολυμπιακό ανήμερα της ονομαστικής τους εορτής. Ειδικότερα ο αρχηγός του Ολυμπιακού από εκεί που ήταν αμφίβολος την Κυριακή, δυο μέρες αργότερα έκανε το κορυφαίο παιχνίδι του όχι μόνο στη σειρά με τη Φενέρ, αλλά και ένα από τα καλύτερα όλης της σεζόν του.
Έδωσε το σύνθημα στην πρώτη περίοδο σκοράροντας τους 10 από τους 20 πόντους της ομάδας του, έβγαλε σπουδαίες άμυνες, έλεγξε το ρυθμό όποτε χρειάστηκε και ολοκλήρωσε την αναμέτρηση με ένα εμφατικό νταμπλ-νταμπλ (14 πόντους, 11 ριμπάουντ) σε 35:26 λεπτά συμμετοχής, έχοντας παράλληλα το μεγαλύτερο δείκτη +/- με τους ερυθρόλευκους να προηγούνται με +16 όσο εκείνος βρισκόταν στο παρκέ.
Στο τέλος του αγώνα προχώρησε στις καθιερωμένες δηλώσεις στη μεικτή ζώνη, όντας όπως πάντα ταπεινός αλλά και συγχρόνως αρκετά κουρασμένος από την υπερπροσπάθεια που έκανε σε όλο το παιχνίδι. Το sportday.gr ήταν εκεί για ένα τετ α τετ με το μεγάλο «αρχηγό» και μια συζήτηση… προάγγελο του ταξιδιού στο Κάουνας!
«Πάντα μας το έλεγαν ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης. Μια ομάδα δεν σταματάει στον ένα παίκτη. Και ο Ολυμπιακός θα είναι εδώ και αύριο και μεθαύριο…»
Κώστα, έχεις έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο στην ομάδα όντας ο διάδοχος των Σπανούλη και Πρίντεζη. Πόσο σημαντικό είναι για τον Ολυμπιακό να «αλλάζει σελίδα» με διαδοχικά Final-Four; Πριν από τρία χρόνια όταν όλοι αναμέναμε το «τέλος εποχής» του Βασίλη και του Γιώργου, ήταν κάτι που δύσκολα μπορούσε να προβλέψει κανείς!
Ήταν κάτι που μας είχαν πει και ο Βασίλης και ο Γιώργος, μια ομάδα δε σταματάει στον έναν παίκτη, μια ομάδα συνεχίζει. Και ο Ολυμπιακός θα είναι εδώ και αύριο και μεθαύριο, και σε πέντε και σε δέκα χρόνια να κάνει επιτυχίες.
Εμείς αυτό που είναι η δουλειά μας να κάνουμε είναι όσο είμαστε εδώ να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό, να παλεύουμε ώστε να κρατάμε ψηλά την ομάδα. Αυτό είναι που θέλει ο οργανισμός από εμάς, αυτό θέλει ο κόσμος από εμάς και όσο το κάνουμε αυτό θα εκτιμάται γιατί είναι ένας σύλλογος που εκτιμά αυτούς που τον τιμούν και το έχει δείξει πολλές φορές.
34 παιχνίδια στη Regular Season και άλλα 5 στα Playoffs. Τί θα πάρεις μαζί σου στο Κάουνας;
Ξέρω γω, την οδοντόβουρτσά μου (χιουμοριστικά)!
Τι κρατάς σαν εφόδιο;
Αυτή τη στιγμή οι σκέψεις ακόμα είναι λίγο θολές. Πρέπει να ηρεμήσουμε λίγο, να χαλαρώσουμε, να ξεκουραστούμε όλοι. Δεν μπορώ να σκεφτώ ακόμα κάτι αυτή τη στιγμή αλλά σίγουρα για όλη τη σεζόν που έχουμε κάνει θα ήταν άδικο στα δικά μας τα μάτια – γιατί κάποιος από τη Φενέρ μπορεί να λέει ότι ήταν άδικο για αυτούς είτε οτιδήποτε – να μην πάρουμε την πρόκριση στο Final-Four και αυτό είναι η επιβράβευση της ομάδας. Ότι τα κατάφερε απέναντι σε έναν δύσκολο αντίπαλο δείχνοντας πολύ μεγάλη αποφασιστικότητα να κερδίσει και να πάρει την πρόκριση.
Όλη τη χρονιά πηγαίνατε βήμα-βήμα. Αλλάζει καθόλου αυτό; Στοχεύετε στον τελικό και την κούπα ή το μυαλό είναι αποκλειστικά στον ημιτελικό;
Αν δεν περάσεις τον ημιτελικό, υπάρχει τελικός; Δεν υπάρχει. Το μόνο που θέλουμε είναι να δούμε ποιος θα είναι ο αντίπαλός μας από το παιχνίδι της Μονακό με τη Μακάμπι και από εκεί και πέρα να προετοιμαστούμε. Έχουμε βέβαια και τους ημιτελικούς του πρωταθλήματος και όταν έρθει η ώρα είμαι σίγουρος ότι το προπονητικό team θα μας προετοιμάσει κατάλληλα για όποιον έχουμε αντίπαλο.
«Αυτή η ομάδα δεν έχει μάθει να τα παρατάει…»
Έχεις τεράστια εμπειρία με πολλές ομάδες, όχι μόνο τον Ολυμπιακό. Δε θα σε ρωτήσω αν είναι η καλύτερη ομάδα. Θεωρείς ότι είναι η καλύτερα χτισμένη κομμάτι-κομμάτι ομάδα που έχεις αγωνιστεί ποτέ; Ο καλύτερος Ολυμπιακός σε επίπεδο κατασκευής; Ότι είστε ο ένας ιδανικό συμπλήρωμα για τον άλλον; Μήπως τελικά αυτή είναι η μεγάλη δύναμη του φετινού Ολυμπιακού;
Δεν ξέρω να σου απαντήσω 100% από την άποψη ότι έχω βρεθεί στις ομάδες του 2012 και του 2013 που ξέρουμε το αποτέλεσμα. Να πάμε στο Κάουνας, να δούμε τι θα κάνουμε εκεί, να τελειώσει η σεζόν και μετά…
Και στο τέλος της ημέρας το θέμα είναι να πετυχαίνει η ομάδα. Τώρα προφανώς για να πετυχαίνει η ομάδα κάτι έχει δέσει καλά, κάτι έχει κολλήσει καλά και αυτό μας έχει φέρει μέχρι εδώ. Μακάρι αυτό να μας φέρει μια αντίστοιχη κατάληξη με το ’12 και το ’13.
29-23 ήταν η μέγιστη τιμή της διαφοράς μέχρι εκείνο το σημείο, έπειτα η Φενέρ προηγήθηκε και ακολούθησε ένα δικό σας 15-0. Είναι αυτό ένα δείγμα του υψηλού δείκτη συγκέντρωσης της φετινής ομάδας; Είναι δείγμα πρωταθλητισμού;
Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, ότι ήμασταν πάρα πολύ συγκεντρωμένοι σήμερα. Ακόμα και στο «μπρέικ» στην Κωνσταντινούπολη βρεθήκαμε δύο φορές αν δεν κάνω λάθος πίσω στο σκορ με -11 και πάλι βρήκαμε τον τρόπο να επιστρέψουμε.
Αυτή η ομάδα δεν έχει μάθει να τα παρατάει, παλεύει το κάθε παιχνίδι. Σίγουρα θα έχει κακές μέρες, σίγουρα θα έχει δύσκολα βράδια αλλά πάντα έχει τον χαρακτήρα ούτως ώστε να κάνει το καλύτερο δυνατό.
Και νομίζω πως στην πρώτη περίοδο φάνηκε το ότι είσαι ο αρχηγός της ομάδας καθώς έδειξες το δρόμο για τους υπόλοιπους σκοράροντας τους 10 από τους 20 πόντους της. Το λέω γιατί η δουλειά του αρχηγού δεν είναι μόνο να ενώνει την ομάδα αλλά να δίνει το παράδειγμα και στο γήπεδο…
Εμένα με νοιάζει το ότι θα βρεθούμε σε ένα ακόμη Final-Four. Τώρα αν θα είχα 2, αν θα είχα 10, αν θα είχα 14 δεν με ενδιαφέρει. Το μόνο που με νοιάζει είναι να κερδίσουμε γιατί όσο κερδίζουμε όλοι είμαστε πετυχημένοι όλοι φαινόμαστε καλοί και όλοι είμαστε ωραίοι.
Αυτός ο «διαφορετικός» όρκος νίκης που ξεκίνησε από πέρυσι πριν το ζέσταμα ήταν ιδέα του Πρίντεζη, του Βεζένκοφ; Ποιος τον ξεκίνησε;
Παιδιά αυτά στον Βεζένκοφ! Δεν έχω ιδέα πως έχει ξεκινήσει, πως έχει γίνει όλη η κατάσταση, δεν έχω ιδέα!
Τέλος, τις τελευταίες μέρες ταλαιπωρήθηκες λίγο λόγω της ασθένειάς σου. Υπήρξε καθόλου στο μυαλό σου το «κρίμα να χάσω αυτό το ματς» ή σκεφτόσουν πως «δεν πρόκειται να χαθεί αυτό το παιχνίδι»;
Να σου πω την αλήθεια δε σκέφτηκα στιγμή ότι θα χάσω το παιχνίδι. Προφανώς όταν κάνεις 38-39 πυρετό λες «τί γίνεται;» όμως από τη στιγμή που έπεσε ο πυρετός, ένιωσα καλύτερα, ήρθα στο γήπεδο και σωματικά είδα ότι είμαι καλά, δεν κοίταξα πίσω και απλά συγκεντρώθηκα στο παιχνίδι για να είμαι έτοιμος.