Μπαρτζώκας: Ο προπονητής της χρονιάς στη Euroleague και οι πρωτιές του!
Τρία βραβεία έχει επίσης μόνον ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος βέβαια σήκωσε την κούπα και πέντε φορές πριν απ’ την καθιέρωσή τους το 2005. Ο Παύλος Δεπόλλας γράφει στη SportDay της Δευτέρας (15/5).
Τ o 2005, που το βραβείο του προπονητή της χρονιάς στην Ευρωλίγκα απονεμόταν για πρώτη φορά (σε έναν κατοπινό του Ολυμπιακού, τον Πίνι Γκέρσον), ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήταν βοηθός του Παναγιώτη Γιαννάκη στο Μαρούσι. Με παίκτη, στην τελευταία του χρονιά εκεί, τον Βασίλη Σπανούλη.
Εν έτει 2023, ο 58χρονος τεχνικός καμαρώνει ως αυτός με τα περισσότερα σχετικά βραβεία της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, μαζί με την… αυτού προπονητική εξοχότητα, Ζέλικο Ομπράντοβιτς – και ως ο μοναδικός με δύο συναπτά! Εκανε το ριπίτ, έχοντας βέβαια ψηφιστεί και το 2013, όταν οδήγησε για πρώτη φορά τον Ολυμπιακό στην κορυφή.
Τότε είχε διαδεχτεί στον πάγκο τον Ντούσαν Ιβκοβιτς, διατηρώντας την ομάδα στον ευρωπαϊκό θρόνο. Αν τα καταφέρει και στο προσεχές φάιναλ φορ του Κάουνας, θα ισοφαρίσει και τις (δύο) Ευρωλίγκες του Ντούντα με τους Πειραιώτες. Απόλυτα δικό του δημιούργημα το σημερινό, με τους «ερυθρολεύκους» να κατακτούν και τη βαθμολογική πρωτιά στην κανονική περίοδο με ρεκόρ 24-10 και να γίνονται αντικείμενο θαυμασμού ακόμα και ανάμεσα στους αντίπαλους προπονητές.
Προ ημερών π.χ. ο Αντρέα Τρινκέρι υιοθέτησε την παρομοίωση του βοηθού του στην Μπάγερν, Αντριάνο Βερτεμάτι, που είχε κάνει λόγο για κυριαρχία ανάλογη με εκείνη της ποδοσφαιρικής εθνικής Βραζιλίας του ’70. Σε ένα ούτως ή άλλως… ελληνικό βραβείο, μια και μόνον οι Ετορε Μεσίνα, Ντούσκο Βουγιόσεβιτς και Πάμπλο Λάσο απ’ όσους το πήραν δεν έχουν δουλέψει στα μέρη μας (ε, ναι, υπολογίζουμε πλέον δικό μας και τον Εργκίν Αταμάν), ο παλιός ψηλός του Αμαρουσίου πιάνει κορυφή στη συγκεκριμένη ατομική διάκριση – πριν απ’ την ομαδική και πολύ σημαντικότερη, όπως ελπίζει.
Θυμίζουμε ότι σε φάιναλ φορ είχε βρεθεί και το 2016 με τη άσημη Λοκομοτίβ Κουμπάν των Μάλκολμ Ντιλέινι, Αντονι Ράντολφ και Κρις Σίνγκλετον, ενώ ήδη το 2010 είχε απειλήσει με τρελή έκπληξη. Με το ακόμα… ταπεινότερο Μαρούσι είχε φτάσει ένα σουτ και μία… παράταση μακριά απ’ τους «8», χάνοντας στο ΟΑΚΑ 82-79 απ’ τον ήδη αποκλεισμένο Παναθηναϊκό στη δεύτερη φάση των ομίλων.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί