Ερνανγκόμεθ: Ο Χουάντσο μεγάλωσε με Παναθηναϊκό και ξέρει

Ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ ήρθε με φόρα και ορμή στην Αθήνα. Ίσως αιφνιδιάστηκε και αναμφίβολα εντυπωσιάστηκε από τους εκατοντάδες φιλάθλους του Παναθηναϊκού που του επιφύλαξαν μια τέτοια υποδοχή στο αεροδρόμιο.

Οπότε τόλμησε κι αυτός, μέσα σ’ ένα κλίμα απόλυτης ευφορίας, να ξεστομίσει μια πολύ βαριά κουβέντα. Τόσων κιλών που θα υποχρεωθεί και ο ίδιος να την κουβαλά στην πλάτη του, ως ένας από τους αστέρες που μαζεύτηκαν στο Τριφύλλι μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες για να υπηρετήσουν το πλάνο Αταμάν – Γιαννακόπουλου.

Τι είπε ο Ισπανός φόργουορντ σε μια αποστροφή του λόγου του; Ότι “είμαι πολύ χαρούμενος που θα βρίσκομαι εδώ και θα εκπροσωπώ την χώρα μου σε αυτή την ιστορική ομάδα, στην κορυφαία ομάδα των τελευταίων 20 ετών“. Εννοώντας προφανώς σ’ ολάκερη την Euroleague, από τότε που έλαβε τη νέα μορφή της και μέχρι τις μέρες μας.

Όλοι έχουν δίκιο κι όλοι άδικο

Τέτοιες συγκρίσεις δεν έχουν αξία και νόημα. Είναι πολύ εύκολο για τον καθένα και όλους μαζί, μεν και δε, να μπουν σ’ έναν φαύλο κύκλο που δεν οδηγεί πουθενά.

Θα γυρίζουν διαρκώς όλοι γύρω από έναν άξονα και θα ψάχνουν την απάντηση σε μια ψευδο-αλήθεια που έχει τόσα επιχειρήματα όσες και αναιρέσεις. Ουδείς θα ‘ναι άκυρος, αλλά ταυτόχρονα και κανένας τους απόλυτα σωστός.

Σ’ αυτήν την περίπτωση οι μονάδες μέτρησης είναι αμφισβητήσιμες κι εντελώς υποκειμενικές. Ο καθένας έχει μια μεζούρα και μετρά πόντο – πόντο. Καληνύχτα και καλή τύχη σε μια αντιπαράθεση χωρίς διέξοδο.

Τι άφησε η ατάκα του Ερνανγκόμεθ

Αυτό που ως απόσταγμα μένει από την ατάκα του Ερνανγκόμεθ είναι ότι ξέρει ακριβώς πού ήρθε και τι ακριβώς σημαίνουν τα λάβαρα στην οροφή του ΟΑΚΑ.

Ο Χουάντσο είναι ένα παιδί που γεννήθηκε τον Σεπτέμβρη του 1995. Κατά διαολεμένη σύμπτωση την ημέρα της γέννησής του στη Μαδρίτη, στις 28/9, ο Παναθηναϊκός του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς έπαιζε στο Κάουνας και νικούσε 59-56 τη Ζάλγκιρις αρχίζοντας από τον β’ προκριματικό γύρο την αναρρίχησή του προς την κορυφή της Ευρώπης – για πρώτη φορά  στα χρονικά.

Άρα ο πρώην ΝΒΑer των πρασίνων έχει ζήσει όλη αυτήν πορεία προς τη συμπλήρωση του παζλ των έξι αστεριών, με τελευταίο εκείνο που προστέθηκε στη Βαρκελώνη το 2011.

Ως ένα βρέφος στο μαιευτήριο είναι φυσιολογικό να μην έχει ιδέα πως σ’ εκείνο το ματς ο Οικονόμου είχε 22 πόντους κι ο Ντόμινικ Γουίλκινς μόλις 9. Ούτε μπορεί να έχει μνήμες για το πώς έληξε εκείνος ο σαδιστικός τελικός στο Παρίσι τον Απρίλη του ’96. Εκτός κι αν μπήκε εκ των υστέρων στον κόπο να παρακολουθήσει τον τελικό στο Μπερσί.

Από το 2000 στο 2011

Ωστόσο το 2000 και το 2002 ο Ερνανγκόμεθ είχε εικόνες από τη Θεσσαλονίκη και την Μπολόνια, πόσο μάλλον το 2007 και το 2009 όταν και ήταν πλέον ένας έφηβος με μπασκετική παιδεία.

Τον είδε τον Παναθηναϊκό να νικά την ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ, τον απόλαυσε σίγουρα και στο Βερολίνο μ’ ένα σούπερ ρόστερ να επαναλαμβάνει το ίδιο κατόρθωμα.

Μπορεί δηλαδή να εκτιμήσει ποια είναι η υποχρέωση και ποιο το καθήκον που αναλαμβάνει απέναντι σ’ ένα τόσο λαμπερό παρελθόν. Πόσο οφείλει να ταυτιστεί με την ιστορία για να γίνει αυτός μέρος της και να την κάνει αυτή κτήμα του.

Αρκεί να μην τον τυφλώσουν τα έξι αστέρια στη φανέλα και οι αντανακλάσεις από τα αμέτρητα τρόπαια.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News