Παναθηναϊκός: Του Αταμάν η συνταγή θέλει καλό ανακάτεμα

Ένα φιλικό τόσο νωρίς στην προετοιμασία δεν αρκεί για συμπεράσματα. Ούτε καν ένα δεύτερο με λίγες ημέρες απόσταση. Απλώς, κάθε επόμενη φορά, το δείγμα αρχίζει να γίνεται λίγο πιο αντιπροσωπευτικό. Να σχηματίζεται κομμάτι – κομμάτι η εικόνα από τα προσεχώς.

Ως αποτέλεσμα η ήττα με 90-78 από την Τσεντεβίτα Ολίμπια στη Λιουμπλιάνα ουσία δεν έχει. Όπως δεν είχε επίσης το νικηφόρο 91-80 επί της ΚΡΚΑ που είχε προηγηθεί. Αλλού κρύβεται η αξία σ’ αυτά τα παιχνίδια: στον τρόπο. Κι αυτό που, εμφανώς, προσπαθεί να μάθει να κάνει ο νέος Παναθηναϊκός είναι να παίζει με τους κανόνες του Εργκίν Αταμάν – κι ας έλειπε από τον πάγκο αυτήν τη φορά.

Οι πολλές, αλλά καλές κατοχές του Αταμάν

Πώς ορίζεται με μπασκετικούς όρους το παραπάνω; Υψηλό τέμπο με πολλές κατοχές και γρήγορες εκτελέσεις. Τουλάχιστον περισσότερες απ’ όσες οι «πράσινοι» είχαν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.

Απαιτεί χρόνο και κόπο το εγχείρημα. Διότι στο τέλος του εκάστοτε αγώνα δεν θα μετράει μονάχα η ποσότητα, αλλά κυρίως η ποιότητα αυτών των κατοχών. Πόσο αποτελεσματικός μπορεί να ‘ναι ο Παναθηναϊκός στις επιθέσεις που εκδηλώνει για να μαζεύει νίκες και να πετυχαίνει στόχους.

Τι έκανε ο Παναθηναϊκός κόντρα στην Τσεντεβίτα

Κόντρα στην Τσεντεβίτα Ολίμπια, το απόγευμα της Πέμπτης, η ελληνική ομάδα προσπάθησε να κινηθεί αρκετά ψηλά, στα όρια των ενενήντα κατοχών. Στο πρώτο μέρος η ευστοχία βόλεψε το σχέδιο. Μαζί οι Γκριγκόνις και Γκάι είχαν 6/9 προσπάθειες πίσω από τη γραμμή των τριών πόντων, με αποτέλεσμα το υπέρ της 48-43 στου δρόμου τα μισά.

Απλώς δεν υπήρξε η ανάλογη συνέχεια. Η κούραση επηρέασε την επιθετική συνέπεια και ταυτόχρονα εξασθένισε την όποια αμυντική επάρκεια.

Συνολικά ο Παναθηναϊκός εκτέλεσε 53 σουτ, κερδίζοντας επίσης 30 φάουλ για 34 βολές και υπέπεσε σε μόλις 7 λάθη. Του έλειψε το επιθετικό ριμπάουντ (μόλις 5) για ν’ ανανεώσει χαμένες επιθέσεις, αλλά αθροιστικά ήταν ένα ματς έντασης και εκατέρωθεν επιθέσεις που τελείωναν αρκετά νωρίς.

Για όλους έχει χρόνο ο Αταμάν

Ήταν ένα στοιχείο που έκανε και την Εφές να ξεχωρίζει στα χρόνια της ακμής της. Είναι άλλωστε μια επιλογή που βοηθά τους πάντες να παίρνουν τα σουτ που τους αναλογούν στον χρόνο που βρίσκονται και να μην μονοπωλούνται οι επιθέσεις μετατρέποντας ένα σύνολο σε προβλέψιμο.

Είναι χαρακτηριστικό πως ουδείς εκ των έντεκα που χρησιμοποιήθηκαν έμεινε στο παρκέ λιγότερα από έντεκα λεπτά ή τελείωσε το φιλικό με διψήφιο αριθμό σουτ.

Του Αταμάν του αρέσει ν’ ανοίγει το ροτέισον και γι’ αυτό ζητά πάντα επιπλέον λύσεις και παίκτες που θα συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον, αναλαμβάνοντας αυξημένες αρμοδιότητες αναλόγως συνθηκών.

Ακόμη ο Παναθηναϊκός πλήρης δεν είναι, καθώς Μωραΐτης, Παπαπέτρου, Ερναγκόμεθ και Λεσόρ θα ενταχθούν στις προπονήσεις λίαν συντόμως, αλλά η τάση επιβεβαιώνεται ανεξαρτήτως προσώπων και αντιπάλων.

Πώς μοιράζεται η τράπουλα

Περισσότερο απ’ όλους κόντρα στην Τσεντεβίτα Ολίμπια αγωνίστηκε ο Μαντζούκας, αλλά το κουμάντο ανήκε σε Σλούκα και Βιλντόσα που ακολούθησαν – το δίδυμο δηλαδή που πρόκειται να ηγηθεί από την περιφέρεια. Ήταν μεν άστοχοι από τα 6μ75 (1/9), αλλά οι δέκα ασίστ που μοίρασαν – από μισές – εξισορρόπησαν την κατάσταση.

Την ίδια στιγμή το γεγονός ο Μπαλτσερόφσκι από τη μία και ο Αντετοκούνμπο από την άλλη είχαν μαζί 15 σουτ κι άλλες 12 ελεύθερες βολές αποτυπώνει μια σαφέστατη πρόθεση εκμετάλλευσης των καλών στοιχείων που χαρακτηρίζει τον καθένα. Ο μεν Πολωνός με πρόσωπο ή με πλάτη, ο δε Έλληνας μετά από πικ εν ρολ και βυθίσματα στη ρακέτα.

Η μεγάλη εικόνα το Παναθηναϊκού

Γενικά ο Αταμάν έχει κατά νου να εμφανίσει έναν Παναθηναϊκό με πολλαπλές επιλογές που θα στηρίζεται σε δύο ποιοτικούς κουμανταδόρους, αλλά θα παίρνει πράγματα από όλους τους υπόλοιπους. Διότι η Εφές δεν είχε μόνο Μίτσιτς και Λάρκιν. Χρειαζόταν τον Σίμον και τον Μπομπουά, κέρδιζε από τη μαχητικότητα του Μπράιαντ, ενεργοποιούσε τους ημίψηλους και δούλευε για τους ψηλούς (Πλάις, Ντάντσον, Ζίζιτς).

Γι’ αυτό και ζητά μονίμως και περιμένει προσθήκες, για να ‘χει το κεφάλι του ήσυχο.

Τα πρώτα φιλικά, ως μικρό καθρεφτάκι, αντανακλούν μόνο μια γωνιά της μεγάλης εικόνας. Τα επόμενα θα δείξουν την αφομοίωση και την αποτελεσματικότητα. Τότε δηλαδή που θ’ απασχολήσει πολύ περισσότερο η ένταση στην άμυνα που λείπει ακόμα. Κι, ενδεχομένως, το ζήτημα της περαιτέρω ενίσχυσης του ρόστερ, αν αυτό καταστεί αναγκαιότητα.