Γιάννης Ιωαννίδης: Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι, με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη

Επιτυχημένος. Απόλυτος. Aξεπέραστος. Αυθεντικός. Με φανατικούς φίλους και φανατικούς εχθρούς Αυτός ήταν ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.

Ο άνθρωπος που έκλεινε στα σπίτια τους, τους Έλληνες κάθε Πέμπτη, στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του Αυτοκράτορα Άρη. Αυτός που αναγέννησε το μπάσκετ του Ολυμπιακού και «έχτισε» τη δική του αυτοκρατορία. Ο προπονητής που έβγαλε από την αφάνεια την μπασκετική ΑΕΚ.

Όπου περνούσε άφηνε το στίγμα του. Έγραφε τη δική του ιστορία. Με τις επιτυχίες του, με τις ατάκες του, ακόμα και με τις προλήψεις του. Δεν ήθελε να χάνει ούτε στο τάβλι, όπως έλεγε.

Ένας χαρακτήρας γεννημένος νικητής. Όλη η ζωή του το μπασκετ. Ο Άρης, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, η Εθνική ομάδα. Νικητής και στον πολιτικό στίβο. Στα έδρανα της βουλής, με τον χαρακτήρα του νικητή που έχτισε μέσα από το μπάσκετ.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν είναι πια μαζί μας. «Έφυγε» στα 78 του, δίνοντας τη δική του μάχη με αξιοπρέπεια. Το πάλεψε μέχρι τέλους, όπως στα γήπεδα, πάντα όρθιος στους πάγκους, με το κλασικό σακάκι και το τσιγάρο στο χέρι. Μία μεγάλη ρουφηξιά, στο τελευταίο τσιγάρο πριν από την αναχώρηση. Οπως έλεγε ο αείμνηστος -και μεγάλος Ολυμπιακός- Δημήτρης Μητροπάνος:

Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News